Diesel Dahl's Tindrum - Drums Of War

Μια από τις ομορφιές της μουσικής είναι και η ιστορία που κρύβεται πίσως από τη δημιουργία της, τα μέλη τους, η τότε μουσική κατάσταση που επικρατούσε, η δύναμη της σαν κοινωνικοπολιτισμική παρουσία. Επίσης ενδιαφέρον έχει πάντα το πως την ανακαλύπτει ο κάθε ακροατής και κατά πόσο τον στοιχειώνει.Ειδικά σε τρυφερές ηλικίες. Σειρά για μια άγνωστη αλλά όχι ΑΣΗΜΗ Νορβηγική μπάντα από ένα σημαντικό μέλος της τοπικής hard rock σκηνής. Ο λόγος για τους Diesel Dahl's Tindrum  και αν το όνομα του κυρίου δεν σας λέει κάτι, είναι ο  drummer των σαφώς γνωστώτερων TNT (https://www.metalzone.gr/monuments/tnt-knights-new-thunder). O Diesel, αν και ιδρυτικό μέλος των TNT, αποχώρησε το 1987 έχοντας παίξει στα τρία πρώτα και καλύτερα άλμπουμ τους. Την ίδια χρονιά δημιουργεί τους Tindrum παίζοντας και πάλι εμπορικό μεν αλλά σκληρό hard rock δε. Τη σύνθεση της μπάντας συμπληρώνουν οι Trond Öien (κιθάρα),Sid Ringsby (μπάσο) ενώ για το μικρόφωνο θα προτιμήσει την γυναικεία φωνή της Tove Teigberget. Με φίλους και παλιούς συνεργάτες να τους βοηθούν στη σύνθεση τραγουδιών το ντεμπούτο ''Drums Of War'' θα κυκλοφορήσει από την τοπική Plateselskapet A/S.  Με τη βοήθεια του Paul West στα πλήκρα για τις συναυλιακές υποχρεώσεις, το συγκρότημα έχτισε σύντομα όνομα στη χώρα τους. Η συνέχεια ηρθε ένα χρόνο αργοτερα με το ''How 'Bout This?!''. Πλέον με συμβόλαιο με την κραταιά RCA και το μικρόφωνο να αναλαμβάνει ο πάντοτε φίλος και συνεργάτης του Dag Ingebrigtsen (συνιδρυτής των TNT και συνθέτης πολλών τραγουδιών του προηγούμενου Tindrum άλμπουμ). Στις αρχές των 90ς, ο Diesel Dahl γίνεται εκπρόσωπος των Hell Angels (φημισμένη μοτοσυκλετιστική λέσχη) του Trondheim  και ενώ ασχολείται μουσικά με διάφορες μπάντες, οι Tindrum χάνονται. Ε, γύρισε το 2000 και στους TNT, αυτό ήταν.

Ο δίσκος ξεκινά με το ομώνυμο τραγούδι που έμελλε να γίνει μεγάλο χιτάκι και να ανέβει ακόμα και στην πρώτη θέση των Νορβηγικών charts το καλακαίρι του 88'. Εμπορικός (με την καλή έννοια), μελωδικότατο, με ρυθμό που σε οδηγεί σε μονόδρομο, την απόλαυση και διασκέδαση. Ο Trond Øien είναι εξαιρετικός κιθαρίστας. Και φαίνεται και ακούγεται. Τα δάκτυλα του κάνουν αλχημείες πάνω στην ταστιέρα και ένας μοναδικός ήχος ζωντανεύει. Αρμονία και δύναμη συνάμα, malmsteenικός αλλά με τη ΜΕΛΩΔΙΑ να έχει τον κυρίαρχο λόγο ακόμα και στα σολαρίσματα του.Κρούση πυρός πίσω από το πλούσιο drumkit από έναν άνθρωπο που κοπανιέται και βελτιώνεται από τα 15 του. Η έκπληξη έρχεται από την κυρία η οποία σε συνδυασμό με την ομορφιά της και την χαλαρότητα της, στέλνει κρυστάλλινη κύματα φωνητικών φτερών που θα έφταγαν στον ήλιο χωρίς να καούν. Στεντόρεια φωνή, άνετα θα τραγουδούσε και σε πιο σκληρή μπάντα. Τα πάντα ακούγονται συνδυασμένα για όσο το δυνατόν εκρηκτικότερο αποτέλεσμα χωρίς να χάνεται αυτή η μελωδική προσέγγιση. Διόλου τυχαία που αγαπήθηκε τόσο πολύ σαν τραγούδι. Υπενθυμίζεται ότι σαν σύνθεση δεν είναι γραμμένη από κάποιο μέλος της μπάντας αλλά από τους Ingebrigtsen και Flakne (τραγουδιστής/κιθαρίστας των Stage Dolls).

Και τα επόμενα δυο τραγούδια είναι συνθέσεις των δυο προαναφερθέντων κυρίων. Το ''Horoscope'' είναι πολύ πιο απλοικό και μελωδικό θυμίζοντας Def Leppard εποχής ''Hysteria''.  Ένας μελωδικό νόβα έτοιμο να εκραγεί. Διπλά φωνητικά στο backround, αποπλανητικά leads, ήχοι που προκαλούν κούνημα στο κορμί από πάνω μέχρι κάτω με μια ιδιαίτερη αγάπη στους γοφούς. Και πάντοτε με εξαιρετικές κιθάρες, ένα καλά κρυμμένο μυστικό ο τύπος και κρίμα που δεν αγαπήθηκε και εκτιμήθηκε δεόντως εκτός Ιαπωνίας και Νορβηγίας. Ο axeman λύνει και δένει την κιθάρα του πιο γρήγορα και από στρατιώτη που κάνει το αντίστοιχο στο όπλο του. Τα σόδομα και γόμορρα γίνονται όταν παίρνει ηγετικό ρόλο. Τα ίδια συμβαίνουν και στο επόμενο τραγούδι, ''Stanger In Paradise''. Επανάληψη επωδού μέχρι εθισμού μπορεί να ενοχλήσει λιγάκι αλλά αυτό ήταν γενικότερο χαρακτηριστικό της hard rock μουσικής των 80ς.

Εκτός από αξιολογώτατος κιθαρίστας, είναι αντίστοιχα και πολύ καλός συνθέτης. Τα ''Midnite Dynamite''και ''Rain'' είναι κατάδικες του συνθέσεις με το πρώτο να αποτελεί ένα ευθυτενές hard rock καλούδι. Η μελωδία ακτινοβολεί αλλά δεν θαμπώνει το επιθετικό drumming, ενώ μάλιστα αντανακλά τη θηριώδη κιθαριστική κλίμακα που παίρνει το τραγούδι. Με τίτλο ''Βροχή'' αν περιμένετε μπαλάντα, πέφτετε μέσα. Πιο ήρεμο, πιο ερωτικό, με τα πλήκτρα πιο έντονα, τις κιθάρες να στάζουν μέλι και την φωνή της Tove να σπαράσσει.

Η δεύτερη μεριά ξεκινά με τους καλύτερους οιωνούς. Τα αυτιά σου ανοίγουν διάπλατα για να υποδεχτούν τόνους μελωδίας. Οι καμπάνες της απόλαυσης χτυπούν δυνατά και οι ήχοι τους σε δονούν σύγκορμα. Λιτά,στοχευμένα. Και όσο και αν ακούγεται ή διαβάζεται απλό, το λιτό δεν είναι εύκολο να γίνει ενδιαφέρον και πειστικό. Εδώ όμως, από τη μία οι συνθέτες, από την άλλη οι παίκτες, προσθέστε και την επιτυχημένη παραγωγή, συμπληρώστε και αυτή την 80ίλα στον ήχο, όλα μαζί καθιστούν το ''Drums Of War'' ένα γοητευτικό άκουσμα. Έχει και φωνάρα το κορίτσι, τραγουδά τόσο άνετα και ειλικρινά που σε πείθει. Αξίζει ακροάσεων και ας μην μπεί ποτέ στο πάνθεον των hard rock albums.