Cranium - Speed Metal Slaughter

Μας αρέσει ο χαβαλές. Στη ζωή, όχι στη μουσική.  Λίγες μπάντες έχουν συνδυάσει το χαβαλέ στη metal μουσική και το αποτέλεσμα δεν είναι για τα γέλια.Τρανταχτό παράδειγμα οι Σουηδοί Cranium  που για κάποιο λόγο τους είχα πάντοτε στο μυαλό μου μαζί με τους Nifelheim. Για αυτό ευθύνεται ότι μιλάμε και στις δυο περιπτώσεις για μπάντες καταγόμενες από Σουηδία, με το thrash metal να είναι η βάση τους, παρατσούκλια, αρχηγόπουλα να είναι αδέρφια, ίδια εταιρία (Necropolis Records) και τέλος για κάργα μεταλλάδες ως το κόκκαλο. Οι Cranium αν και δισκογραφικά συνετέλεσαν στα τέλη των 90ς, είναι μια μπάντα του 1985. Το 1986 άλλαξαν το όνομα σε Legion,έβγαλαν ένα demo αλλά το διάλυσαν. Ο ένας αδερφός (Fredrik Söderberg) έφτιαξε τους θεούληδες Dawn. Ο άλλος (Philip von Segebaden) πήγε στους Afflicted όταν ακόμα ήταν στην εποχή των demos τους και μαζί κυκλοφόρησαν δυο υπέροχους δίσκους. Το 1996 ξανασυνδέονται οι Cranium από τα αδέρφια Segebaden και μαζί με τον Joakim Pettersson ως σεσιονά ντράμερ (μόλις είχε μπει στους Dawn) κυκλοφορούν το ep ''Speed Metal Satan'' βροντοφωνάζοντας ακριβώς τι μουσική παίζουν. Ένα χρόνο αργότερα, κυκλοφορούν το ντεμπούτο ''Speed Metal Slaughter'' (έχοντας πλέον άλλον drummer και ας είχε το ίδιο παρατσούκλι) αλλά με τον ίδιον παραγωγό που δεν ήταν άλλος από τον...Joakim Pettersson. Παρείστικη φάση λέμε. Τρομερό Speed Metal, κάτι που επανάλαβαν με το ''Speed Metal Sentence'' του 1999. Μοιάζουν οι τίτλοι, μοιάζουν τα εξώφυλλα, μοιάζουν οι θρασοσφαλιάρες που μοιράζουν. Δυστυχώς το 2001 αυτοκτονεί ο Johan Hallberg (ο δερματοβασανιστής των δυο δίσκων τους δηλαδή) και η μπάντα ρίχνει την αυλαία. Ο Fredrik υποτίθεται ότι έχει τους Dawn ξανά λειτουργικούς αλλά δεν ξανακούσαμε νέο δίσκο, μόνο επανακυκλοφορία στην επανακυκλοφορία.

Λάτρεις της heavy metal μουσικής δεν άφησαν το δίσκο να διαρκέσει περισσότερο από μισή ώρα. Τα αδέρφια μαζί με τον deathmetaller drummer Hallberg των Utumno, ανεβάζουν ταχύτητες, κέφι, νεύρο. Τα σκετσάκια που υπάρχουν στο βιβλιαράκι κάτω από κάθε τραγούδι το αποδεικνύουν περίτρανα με τον καυστικό χαβαλέ τους. Το ίδιο και το εξώφυλλο. Και που να ακούσετε την εισαγωγή... Προσπαθούν να μπούν σε ένα κλαμπάκι και τρώνε πόρτα επειδή είναι μεταλλάδες. Πιστεύω όλοι το έχουμε ζήσει αυτό. Το τι επακολουθεί, στα ...ηχεία σας. Θηριωδία. Στιχουργική και ηχητική. Η Σουηδίλα ζέχνει, το speed metal τους (power/thrash υψηλών οκτανίων) χτυπάει τελικές και η ανηρέμητη τριάδα σπέρνει τον όλεθρο. Στίχοι όλοι από τον Grave Raper (μπάσο/φωνή) ενώ οι συνθέσεις είναι μοιρασμένες ανάμεσα στα δυο αδέρφια. Ο  Necro-Nudist εκτός από κατατροφέας πίσω από τα drum kit είναι υπέυθυνος και για την παραγωγή.

Μπορεί κάθε σπιθαμή των thrash metal βουνών να έχει εξορυχθεί αλλά πάντοτε θα βρίσκονται πλούσια μεταλλεύματα αν σκάψεις βαθιά. Θυμωμένο metal σε όλη τη διάρκεια του, σκοπός του δεν είναι η διαφοροποίηση και η καινοτομία. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είιναι να σε διαπεράσουν με τον ήχο τους, να τεζάρουν τα νεύρα σου.Χωρίς τελειωμό, ταίζουν τα ηχητικά τους τερατάκια με δραστικό παίξιμο, αψείς φωνητικές κραυγές, πανούργες μελωδίες, εμπνευσμένα σόλος. Ο χαβαλές πάντοτε παρών, φανταστείτε ότι στο ''Come on, scream for me!'' προσποιούνται ότι παίζουν ζωντανά και ακούγεται και το θεικό ''Come on, scream for me!'' που κολλάει εντελώς Maiden. Ψυχωτικοί παλμοί που δυναστεύουν τα αυτιά μας και εκδικούνται ανελέητα. Ασυμβίβαστα φωνητικά που μοιράζονται ανάμεσα στα τρελαμένα αδέρφια, πιτσιλάνε άφθονο ιδρώτα μέσω των παρανοικών, πυρηνικών συγχορδιών τους. Όσο χαοτικές και να ακούγονται οι συνθέσεις, ποτέ δεν νιώθεις ότι είναι ακυβέρνητες. Οι ενορχηστρώσεις είναι πολύ δουλεμένες και τακτικές με τα σολαρίσματα πάντοτε σωστά χρονικά τοποθετημένα για να εξοντώνουν. Και παιχταράδες. Απλά ακούγονται πολύ χυμαριά χάρη στο ακανθώδες παίξιμο τους και στο στιχουργικό ντελίριο που υπόκεινται.Νευρικά, ανήσυχα, ακούραστα δολοπλοκούν εναντίον του πλανήτη.

Υπάρχει και ορχηστρικό ''κάψιμο'' στον τότε νέο drummer τους με το  δίλεπτο ''A Devil on the Drums'', θυμίζοντας κλασσικά τα σολαρίσματα των drummers με το υπερπαίξιμο και την σταδιακή αύξηση της ταχύτητας. Αναγράφεται και το εξής:recorded live in Tokyo, Japan, January 1998.Taken from the forthcoming live album ''Samurai Satan''. Προφανώς αστειέυονται. Συνεχίζουν με το ''Sluts Of Satan'' (αυτή τη φορά δίνουν στιχουργικό φόρο τιμής στους Tankard) προσαρμόζωντας τον ήχο τους όπως τους ευχαριστεί. ''Graveyard Romance '' για τη συνέχεια. Εισαγωγή που θυμίζει King Diamond/Venom, στιχουργικά Cannibal Corpse (λόγω νοητική ανωμαλίας)  αλλά στο ηχητικό κομμάτι πατάνε το γκάζι μέχρι να κολλήσει το πετάλι.Ειλικρινείς στις προθέσεις τους, εξαπολύουν αγέρωχες, τραχιές επιθέσεις με το αλυσοπρίονο να δουλεύει στη μέγιστη ισχύ και όποιο κεφάλι πέσει. Κλείσιμο με το θεικό (ούπς) Satanic Holiday που ακούγεται ξαναμμένο και καυλιάρικο για heavy metal καταστάσεις. Ευχείριστοι ρυθμοί για τον σβέρκο σου,πολεμικές ιαχές και σεισμικό riffing. Με το που τελειώσει και αυτό το τραγούδι, θα νιώσεις βουβαμάρα τριγύρω σου, ένα αποκάμωμα. Ο σκοπός τους στέφθηκε με επιτυχία.