Witherfall - Nocturnes and Requiems

 Υπάρχουν εκατοντάδες μπάντες που είτε επηρεάστηκαν βαθιά είτε κλωνοποίησαν την μουσική των Death.Από όλες τις περιόδους τους. Και καλά έκαναν μιας και μιλάμε για μια από τις καλύτερες μουσικές που έχουν γραφτεί στην μουσική μας. Πόσες όμως έκαναν το αντίστοιχο για τους Control Denied; Απειροελάχιστες και πολύ κακώς. Αυτό το λάθος έρχονται να διορθώσουν οι Καλιφορνέζοι Witherfall, μέλη των οποίων διετέλεσαν στους White Wizzard ενώ ο κιθαρίστας τους είναι ο τωρινός των Iced Earth. Δημιουργήθηκαν το Χειμώνα του 2013 ενώ  στα τέλη του 14’ μπήκαν στο στούντιο για να ηχογραφήσουν το ντεμπούτο τους ‘’Nocturnes And Requiems’’. Ο δίσκος καθυστέρησε να κυκλοφορήσει μιας και το 2016 απεβίωσε ο drummer τους, Adam Sagan (36 ετών) στον οποίο και αφιερώνεται ο δίσκος. Εξώφυλλο από τον γνωστό Christian Wahlin, σε δική τους παραγωγή. Η Century Media το κυκλοφορεί στις 6 οκτώβρη (ήταν διαθέσιμο σε digital μορφή από τις αρχές της χρονιάς από την ίδια την μπάντα) σε special edition digipak με sticker set και μαύρο gatefold βινύλιο και cd μαζί με αφισούλα.

Η ταμπέλα που θα μπορούσε να προσδοθεί στην μουσική των Witherfall είναι progressive metal. Όχι ότι παίζουν κάτι καινοτόμο παρά ότι παίζουν πολύ τεχνικά, όπως ακουγόταν το ‘
The Sound Of Perseverance’’ των Death  ή το ‘’ The Fragile Art of Existence’’ των Control Denied. Αν έχεις ακούσει αυτά τα δυο άλμπουμς, καταλαβαίνει για τι πράγμα μιλάω. Επίσης υπάρχουν πολλές αλλαγές στην φορά της μουσικής τους φόρμας, πολλά κοψίματα, πολλά σόλος, πάμπολλες ακουστικές κιθάρες και ο κατάλογος δεν τελειώνει ποτέ. Θα σας έρθουν στο νου και οι παλιοί Nevermore, πιο πολύ λόγω μοντέρνας παραγωγής αλλά και φωνητικών. Οι συνθέσεις είναι μεστές, ολοκληρωμένες, έχουν δουλευτεί πάρα πολύ. Κάτι μου λέει ότι έχει αφαιρεθεί αρκετή μουσική σε χρόνο  σε κάθε σύνθεση ώστε να φτάσουν στα τελικά αποτελέσματα. Όταν ακούς τραγούδια σαν το  ‘’ What We Are Dying For ‘’ και νιώθεις σαν μπαλάκι του τέννις που σε πετούν με μεγάλη ταχύτητα από την μια πλευρά του γηπέδου στην άλλη και συ το ευχαριστιέσαι και δεν ζαλίζεσαι, τότε μόνο καλό είναι αυτό. Χωρίς να δικαιούνται το απυροβόλητο, είναι απειροελάχιστες οι στιγμές που κουράζουν. Τα πάντα δεμένα μεταξύ τους και ταιριαστά. Η μετατροπή σκέψεων σε ήχων έχει επέλθει με τα καλύτερα σταθμά και μέτρα και οι κιθάρες γλιστρούν με βάση το συναίσθημα και όχι τις ικανότητες (μόνο). Θριαμβευτικό όργιο ρυθμών με τον αποθανόντα  Adam να χτυπάει λες και δεν θα υπήρχε αύριο. Μια υποχρεωτική ακρόαση-αγορά σε όσους αγαπούν τις προαναφερθέντες μπάντες.