Luke Gasser - The Judas Tree

Δε ξέρω αν θα έπρεπε να ντρέπομαι ή όχι αλλά ομολογώ πως τον Luke Gasser δεν τον ήξερα. Και η αναφορά περί ντροπής έγκειται στο ότι το δελτίο τύπου τον παρουσιάζει σαν ένα από τα σπουδαιότερα μέλη της Ελβετικής σκηνής.

Ο Κύριος Gasser λοιπόν είναι ένας πολυπράγμων τύπος. Είναι ένας ροκάς μουσικός που έχει βγάλει ένα σκασμό δίσκους, κυρίως στη μητρική του γλώσσα αλλά και τέσσερις είς την Αγγλικήν. Είναι επίσης και σκηνοθέτης ταινιών, ντοκιμαντέρ κτλ. Ακόμα είναι ο άνθρωπος που οι Nazareth επέλεξαν να ανοίξει καμιά 10αριά ευρωπαϊκά live τους το Δεκέμβρη του 2017.

Στα του δίσκου τώρα, το The Judas Tree είναι το κλασσικό album που περιμένεις να ακούσεις από έναν «παλιοροκά». 18 τραγούδια με κοντά 70’ διάρκεια, ικανά να ικανοποιήσουν όλα τα γούστα. Δυνατές ροκιές όπως τα The Mills Of God, Justified, (You Really) Hit Me Home, The Judas Tree, ακουστικά κομμάτια όπως τα Seven Tons Of Load, Diary Pages, Cretan Summer, μπαλαντούλες (Little Lover, Hard To Love You), mid tempo (This Kid, Scorpio Girl) καθώς και Bob Dylan αναφορές (Before The Rain). Η φωνή έχει αυτή τη βραχνάδα που χαρίζει πόντους στο είδος, ενώ στα πιο ακουστικά σημεία και στα τελειώματα των λέξεων μου θυμίζει κάτι από Alice Cooper.

Λοιπόν, το The Judas Tree που κυκλοφόρησε από την Blue Rose Records είναι αντικειμενικά ένας καλός rock δίσκος. Δε χαρίζει τίποτα στο είδος, αλλά αποτελεί μια πολύ ευχάριστη ακρόαση. Από τις κλασσικές περιπτώσεις που ο βαθμός δε θα έπρεπε να υπάρχει, γιατί αδικεί ξεκάθαρα το άκουσμα...