Void Vator - Great Fear Rising

Οι Void Vator είναι μια Αμερικάνικη heavy metal (με ολίγη από thrash) μπάντα που δημιουργήθηκε το 2014. Στις τάξεις τους υπάρχει ο κιθαρίστας Erik Kluiber, αρκετά γνωστός σε πολλούς από εμάς μιας και είχε παίξει στο ‘’Over The Top’’ των White Wizzard και στο ‘’ Revelry & Resilience’’ των Gypsyhawk. Από το 2014 έχουν αποκτήσει αρκετή φήμη επί σκηνής, ιδιαίτερα στα μέρη τους αποδεικνύοντας ότι είναι άξια μέλη της New Wave of Traditional American Heavy Metal σκηνής. Το 2017 κυκλοφόρησαν το εep ‘’ Dehumanized’’ με παραγωγό τον γνωστότατο Ulrich Wild (Pantera, Deftones, Metalocalypse) ενώ στο επόμενο τους βήμα και επίσης ep ‘’ Stranded’’ με τον Bill Metoyer (Slayer, DRI, Body Count). Λίγο αργότερα, αποχώρησε ο drummer τους Moura για να επιστρέψει στη Γερμανία λόγω βίζα προβλημάτων  ενώ και η επικείμενη περιοδεία τους διακόπηκε απότομα λόγω της πανδημίας. Η μπάντα επιστρέφει μέσα στο 2021 με το ντεμπούτο ‘’Great Fear Rising’’ το οποίο κυκλοφόρησε στις 23 Απρίλη από την Ripple Music και μπορείτε να το προμηθευτείτε είτε σε digipak cd είτε σε βινύλιο (διάφορες εκδόσεις). Οι ηχογραφλησεις έγιναν από τον Michael Spreitzer των  Devildriver στο Audio Vault Studio  (Torrance, CA) ενώ η μίξη και το από τον  Nick Bellmore των Toxic Holocaust/Kingdom of Sorrow στο Dexter’s Lab Recording.

Αρκετά θρασάδικος ήχος θυμίζοντας μου νεότερους Metallica. Γενικότερα αρκετές επιρροές από hard rock, metal, μοντέρνο και παλιότερο. Οι κιθάρες σίγουρα έχουν επηρεαστεί από σύχρονο Αμερικάνικο ήχο και ακόμα και αν η φωνή είναι σε πιο κλασσικά χνάρια, οι γκρουβάτοι ρυθμοί και τα Panteroειδή riffs φέρνουν σε ανάλογα ακούσματα.  Δεν ενθουσιάστηκα η αλήθεια. Στο επόμενο τραγούδι, το ‘’ I Want More’’, οι κιθάρες γλιστράνε καλύτερα στα αυτιά μου. Οι ταχύτητες πιο ανεβασμένες, τα φωνητικά πιο heavy oriented. Οτι πρέπει για άφθονη κατανάλωση μπύρας κάνοντας air guitar με τα πολύ όμορφα σολαρίσματα του συγκεκριμένου τραγουδιού. Εννοείται ότι δεν δημιουργούν τίποτα νεοτεριστικό ή σημαντικό, παίζουν σαν εκατοντάδες, φρέσκιες μπάντες που αναπαράγουν παλιούς ήχους με μοντέρνα οπτική γωνία. Στο επόμενο, το ‘’ There's Something Wrong with Us’’ τραγουδά κάπως πιο τσιριχτά και γλυκανάλατα με τις κιθάρες ευτυχώς να έχουν περισσότερη δύναμη από τη φωνή. Γενικότερα έχει αρκετή ποικιλία σαν άκουσμα  (το ‘’ McGyver's Mullet‘’ είναι Ramones tribute ή το ορχηστρικό ‘’ Encounter’’ που θυμίζει Iron Maiden) αλλά δεν βρίσκω κάτι στο δίσκο που να με εντυπωσιάσει. Από τους δίσκους που έχεις ακούσει με το κιλό και οι άλλοι το κάνουν πολύ καλύτερα. Κάποια τραγούδια όπως το ομώνυμο θρασίζουν επικίνδυνα (με σόλος από καρπερά λιβάδια και εξαιρετικά φωνητικα)  ενώ κάποια παίζουν σε πιο heavy ηχοτόπια. Προσθέστε και μια τζούρα πανκίλας-ανεμελιάς στο παίξιμο και είστε κοντά. Αρκετά μπερδεμένο. Παίζουν ότι τους αρέσει αλλά εμείς δεν είμαστε υποχρεωμένοι να έχουμε τα ίδια ακριβώς γούστα με αυτούς.