Reviews
Μια νέα μπάντα που παίζει μανιασμένα grindgore death metal θα ανταμώσουμε τώρα στις ιντερνετικές σελίδες του Metal Zone. Είναι οι Dehiscence από U.S.A. και το ‘’Colony’’ είναι η πρώτη τους δημιουργία – κυκλοφορία. Είναι ένα ep με οκτώ κομμάτια, το οποίο κυκλοφορεί μέσω της Pale Magus Productions. Σε cd σε κασέτα αλλά και ψηφιακά μέσω του bandcamp της μπάντας.
Οι Obituary, που φυσικά δεν χρειάζονται συστάσεις, μέσα στην τριακονταπενταετή τους τρομακτική πορεία, έφτασαν στον ενδέκατο δίσκο τους με τον τίτλο ‘’Dying of Everything’’ που ακολουθεί τον φερώνυμο, ‘’Obituary’’ δίσκο του 2017. Το ‘’Dying of Everything’’ κυκλοφορεί και τρομοκρατεί το σύμπαν μέσω της death metal queen Relapse Records.
Μετά από τρία άλμπουμς με τους Vallenfyre που έβγαλε όσα doom ενδόμυχα είχε ο Gregor Mackintosh κιθαρίστας και βασικός συνθέτης των λατρεμένων μας Paradise Lost, τώρα βαρύνει ακόμα περισσότερο το είναι του, με την δημιουργία των doom/death/crust Strigoi. Και το τώρα βαστάει τρία με τέσσερα χρόνια, καθώς το 2019 κυκλοφόρησαν το ‘’Abandon All Faith’’ και τώρα το δεύτερο τους πόνημα με τον τίτλο ‘’Viscera’’. Το οποίο κυκλοφορεί μέσω της Season Of Mist σε cd, σε δυο εκδόσεις 12’’ βυνυλίων και ψηφιακά.
Οι De Pofundis και το έκτο καλλιτεχνικό τους πόνημα, των Βρετανών deathsters με τα χίλια ηχητικά πρόσωπα, είναι εδώ, υπό τον τίτλο ‘’The Corruption of Virtue’’ και κυκλοφορεί μέσω της Transcending Obscurity Records. Σε πεντακόσια αντίτυπα cds, σε τρακόσια αντίτυπα 12’’ βυνυλίων καθώς και ψηφιακά μέσω το bandcamp της μπάντας. Μετά από περιπλανήσεις στα doom/death, progressive death και άλλα όμορφα ηχοτόπια οι De Pofundis μπαίνουν στην βαθιά και άγρια death metal θάλασσα χωρίς πολλά πολλά να τους (την) συνοδεύουν.
‘Οταν μιλάμε για τους Autopsy έχουμε να κάνουμε με έναν από τους πατεράδες του death metal. Το έχουν κερδίσει αυτό οι Καλιφορνέζοι από το Oakland με την τριάντα πεντάχρονη διακεκομμένη πορεία τους. Το ‘’Morbidity Triumphant’’ είναι το μόλις ένατο full length τους και κυκλοφορεί μέσω της Peaceville Records. Και είπαμε ένατο μόλις. Έτσι είναι. Μιλάμε για εννιά δυναμίτες στο ακραίο death metal. Καμία έκπτωση πουθενά.
Σαν μια απειλή για την ανθρωπότητα, ή σαν μια ευχή και κατάρα το ‘’Survival of the Sickest’’ έκτο καλλιτεχνικό πόνημα των Bloodbath στέκει με την άγρια όψη του μπροστά μας. Το έβαλε εκεί η τρέλα για death metal των Jonas Renkse που εδώ παίζει μπάσο, Anders Nyström κιθάρα και του Nick Holmes που και εδώ αναζητά το death metal ξεκίνημα του με τους Paradise Lost. Τρίτος δίσκος με τον Holmes στο μικρόφωνο χωρίς αυτήν την φορά με το προσωνύμιο ‘’Old Nick’’. Το ‘’Survival of the Sickest’’ κυκλοφορεί μέσω της Napalm Records.
Σήμερα θα ασχοληθούμε με ένα ντεμπούτο. Ένα ντεμπούτο που έλαβε χώρα πριν κάμποσους μήνες, τον Μάρτιο, αλλά δεν πειράζει. Εδώ έχουμε σαν αρχή το κάλιο αργά παρά αργότερα. Είναι οι Xorsist. Είναι από την Σουηδία και τι πρωτότυπο, παίζουν death metal. Αλλά Σουηδικά παλαιά. Και το ‘’Deadly Possession’’ είναι το πρώτο τους ολοκληρωμένο άλμπουμ καθώς είχε προηγηθεί πριν κάνα χρόνο και κάτι ένα single φέρον το όνομα τους. Και φυσικά το κυκλοφόρησαν μονάχοι τους, ανεξάρτητα.
Οι Arch Enemy εξαπέλυσαν το δωδέκατο full length τους, τέταρτο με την κυανομαλλούσα Alissa White-Gluz, με τον τίτλο ‘’Deceivers’’. Το ‘’Deceivers’’ κυκλοφορεί μέσω της Century Media Records σε διάφορες cd & 12’’ vinyls εκδόσεις.
Massacre. Η σφαγή. Όνομα και πράγμα. Το Αμερικάνικο συγκρότημα που αποτελούνταν από μέλη των Death στις καθαρά death metal εποχές του. Αν τα ονόματα των Kam Lee, Rick Rozz, Terry Butler και Bill Andrews δεν σου λένε τίποτα, μάλλον έχει επιφανειακή εώς και μηδενική σχέση με το συγκεκριμένο είδος. Το ηχητικό διαμάντι του ‘’From Beyond’’ θα μείνει για πάντα χαραγμένο στις μνήμες μας και κειμήλιο στις δισκοθήκες μας (https://www.metalzone.gr/monuments/massacre-beyond).
Οι Αυστριακοί Belphegor δεν απογοήτευσαν ποτέ. Κυκλοφορούν δισκάρες από το 1992 και μάλιστα αυτή την περίοδο περνούν μια συνθετική νιότη με νέες ιδέες που μετατρέπουν το τελευταίο τους πόνημα σε ένα πολύ ενδιαφέρον άκουσμα. Θα ήταν κρίμα να τους αναφέραμε σαν μια πολύ καλή εναλλακτική των Behemoth μιας και μαζί με πολλά ηχητικά τους κοινά υπάρχουν και τεράστιες διαφορές. Άσε που μιλάμε για μπάντες που ξεκίνησαν περίπου την ίδια εποχή και απέκτησαν τον πιο death metal ήχο τους κάπου την ίδια περίοδο. Στην τελική , οι Belphegor δεν στραβοπάτησαν ποτέ.