Reviews
Κάπου στα μέσα των 80ς, μέσα στα πολλά πολλά σχήματα κλασικού και πεντακάθαρου heavy metal ξεκινούσαν τηόνοιρο, ήν δική τους πορεία στο heavy metal ή ακόμα και αυτό το απατηλό όνειρο του rock star…έτσι και στο Cleveland στο Ohio κάποιοι Vatican…παιδιά αμούστακα, ο Vince Vatican, κιθαρίστας…ακόμα στην θέση του, ο επίσης κιθαρίστας Dale Land…αυτός την έκανε πρόπερσι, ο ντράμερ, και αυτός ακόμα στην θέση του, Vic Gribouski, και άλλα μέλη που έφυγαν σύντομα. Το 89 ήρθε ο μέχρι και σήμερα τραγουδιάρης – μπασίστας Brian McNasty.
Τα τελευταία χρόνια ζούμε με μεγάλη χαρά μια ιδιαίτερη αύξηση καλλιτεχνικής δραστηριότητας και μια έκρηξη δημιουργίας από τον αγαπημένο μας Ολλανδό Arjen Anthony Lucassen. Και στο προσωπικό του πρότζεκτ, και στους The Gentle Storm μαζί με την Anneke van Giersbergen, αλλά κυρίως με το βασικό κατά πολλούς καλλιτεχνικό όχημα τους Ayreon.
Έφτασε αισίως με τους Ayreon τον δέκατο δίσκο, που κυκλοφόρησε σε πολλές γαργαλιστικές εκδόσεις, με τίτλο The Source.
Αρχικά να ξεκαθαρίσω ότι δεν είμαι αντικειμενικός όσον αφορά τους Iced Earth. Ήταν η πρώτη μπάντα που είδα live στην ζωή μου, ήταν πρώτη μπάντα που αγόρασα όλα τα CD της, επόχες Horror Show, γενικά πρόκειται για την αγαπημένη μπάντα των εφηβικών μου χρόνων και μία από τις αγαπημένες μου γενικότερα. Παρ’όλα αυτά όμως μπορώ να με χαρακτηρίσω ως αυστηρό κριτή της μπάντας καθώς έχουν θέση τον πήχη ψηλά.
Τους παρομοιάζουν με τους Έλληνες Delain, τους συγκρίνουν με τους Epica, τους Nightwish και άλλες γνωστές και μεγάλες μπάντες στο χώρο του female fronted συμφωνικού μέταλ και δεν έχουν άδικο όσοι το κάνουν αυτό. Πρόκειται για τους Bare Infinity που έρχονται με το τρίτο στούντιο άλμπουμ τους με τίτλο The Butterfly Raiser να κατακτήσουν ακόμα ένα κομμάτι του ελληνικού κοινού.
Τέσσερα ολόκληρα χρόνια πέρασαν από το The Yonder Answer, την τελευταία full length κυκλοφορία των Valor, ενώ ενδιάμεσα στο 2015 κυκλοφόρησαν το single The Crown And The King. Μεγάλη η αναμονή για τους φίλους της μπάντας αλλά όπως φαίνεται άξιζε τον κόπο γιατί οι Valor δημιούργησαν τον πιο “γεμάτο” και πλούσιο δίσκο τους μέχρι σήμερα.
Επιστροφή για τους Έλληνες Mahakala με την δεύτερη κυκλοφορία μετά το πολύ καλό ντεμπούτο τους Devil’s Music του 2013. Το The Second Fall συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε το Devil’s Music και πάει τους Mahakala σε νέα επίπεδα, όχι τόσο ως προς το ύφος αλλά ως προς την ποιότητα της μουσικής. Αν η πρώτη τους δουλειά ήταν καλή τότε στην δεύτερή τους προσπάθεια φαίνεται ότι έχουν κατασταλάξει στον ήχο τους και στον τρόπο να γράφουν εξαιρετικά τραγούδια.
Δεύτερο άλμπουμ για τους Disharmony, μια μπάντα που έχει φτάσει πλέον τα είκοσι χρόνια ύπαρξης, όσο βέβαια κι αν δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι πέρασαν τόσα χρόνια από το πρώτο τους demo. Να κάνω βέβαια μια μικρή παρένθεση ότι δεν μιλάμε για τους blacksters Disharmony, οι οποίοι μαθαίνω ότι έχουν επιστρέψει στα Αθηναϊκά λημέρια, αλλά τους επίσης Αθηναίους power metalers. Παρά τα μεγάλα διαστήματα αποχής, τα τελευταία χρόνια η μπάντα δείχνει πιο συνεπής και πιο σταθερή, όχι μόνο στην παρουσία της, αλλά και στη μουσική της κατεύθυνση.
Πέρασαν κιόλας 6 χρόνια από την τελευταία κυκλοφορία των Ιταλών Holy Martyr (το Invincible του 2011) και ήταν σχεδόν επιβεβλημένο να γίνει μια δυναμική επιστροφή που θα κάνει ξανά το όνομά τους να συζητηθεί. Έτσι λοιπόν εγένετο Darkness Shall Prevail. Το νέο πόνημα των Holy Martyr αντλεί την στιχουργική του έμπνευσή από τα γραπτά του J.R.R. Tolkien ενώ μουσικά η μπάντα δείχνει μια επιστροφή στον αρχικό της ήχο.
Οι Ελβετοί Emerald θα μπορούσαν να θεωρηθούν πλέον βετεράνοι της σκηνής καθώς έχουν ήδη συμπληρώσει 20 χρόνια παρουσίας. Αν και είχαν γενικά μια τακτική παρουσία στη δισκογραφία, τα τελευταία χρόνια είχαν σιγήσει, ωστόσο η σιγή σπάει με το χορταστικότατο Reckoning Day.
Μου τράβηξαν την προσοχή το 2008 όταν άκουσα το τραγούδι τους To Mend A Broken Heart. Αγαπώ τον τρόπο με τον οποίο ισορροπούν ανάμεσα στον hard rock ήχο και το heavy metal με τέτοιο τρόπο ώστε να έχουν fans και στα δύο είδη. Με κάθε άλμπουμ γίνονται καλύτεροι, ο ήχος τους πιο συμπαγής, τα τραγούδια τους πιο ώριμα και καλοδουλεμένα. Όταν άκουσα την ανακοίνωση κυκλοφορίας του Monumentum κυριολεκτικά δεν μπορούσα να περιμένω μέχρι να ακούσω τις φρέσκες δημιουργίες από τους αδιαμφισβήτητους ηγέτες του είδους τους.