Reviews
Οι Γερμανοί Wolfen φτάνουν με το Rise Of The Lycans αισίως στην 6η τους κυκλοφορία και από ότι φαίνεται έχουν βρεί πια τον τρόπο να στήνουν ωραίες κυκλοφορίες.
Για όσους δεν έχουν επαφή με το υλικό τους, οι Wolfen παίζουν γερμανοτραφές power metal, με αρκετή δόση μελωδίας αλλά και σημαντικές thrash επιρροές, με έναν ήχο που δεν θα ήταν άκαιρο να πούμε ότι κινείται κάπου ανάμεσα στους Powerwolf και τους πιο πρόσφατους Grave Digger.
Τι ωραία που είναι όταν από το πουθενά ανακαλύπτεις τόσο όμορφα διαμαντάκια όσο αυτό εδώ… Πόσο μάλλον όταν οι Dead Of Night προέρχονται από το Ηνωμένο Βασίλειο και αποδίδουν τόσο εξαιρετικά σε αυτό το συμφωνικό female fronted rock/metal, που η χώρα τους μόνο παράδοση δεν έχει.
Οι Negard είναι μια μουσική κολεκτίβα, από την Νορβηγία, που έχει τις βάσεις της στον μουσικό, κιθαρίστα, πληκτρά, συνθέτη, στιχουργό, παραγωγό Andreas Negard. Το 2013 είχε δημιουργήσει το ‘’Memorial For The Wish’’ και αυτές τις μέρες το ξανακυκλοφορεί, αφού πρώτα το ξανά επεξεργάστηκε σε όλες του τις δομές. Συνθέσεις, στίχους, ενορχήστρωση, παραγωγή, και πια ρετουσαρισμένο και πιο φρέσκο βλέπει το φως του ήλιου μέσω της Battlegod Production.
Τρία χρόνια μετά το πολύ καλό ντεμπούτο τους Out Of The Black, οι Αθηναίοι Alphastate επανέρχονται με το The Grind και όποιος τους βρήκε ενδιαφέροντες στον πρώτο δίσκο τους, εδώ ίσως και να τους αγαπήσει.
Στο νέο Riot V, δεύτερο που οι Riot χρησιμοποιούν αυτό το όνομα, μετά τον χαμό του Mark Reale, και μετά το πολύ καλό ‘’Unleashed The Fire’’ του 2014, που κυκλοφορεί αυτές τις μέρες από την Nuclear Blast, και τιτλοφορείται ‘’Armor of Light’’ υπάρχουν πολλά στάνταρς που έχουμε αγαπήσει σε αυτούς. Υπάρχει ο Mike Flyntz που πια είναι στην μπάντα 25 χρόνια, και δίνει το έναυσμα με τα leads και τα ρυθμικά της κιθάρας του. Υπάρχει η παλαιά πια φυσιογνωμία, του επιστρέψαντα εδώ και επτά χρόνια στην μπάντα, Don Van Stavern.
Τα Χριστούγεννα του 2016, η Rock Of Angels Records, έβγαλε στο online shop της καμιά 20αριά cd σε απίθανη τιμή που ήταν δύσκολο να αντισταθεί κάποιος καμμένος σαν και μένα. Η παραγγελία έγινε και λίγες μέρες μετά ήρθε το πακέτο και άρχισε η μελέτη. Μεταξύ των δουλειών αυτών ήταν και το ντεμπούτο album των Θεσσαλονικέων Forbidden Seed, “From Sand To Eternity”. Αν και το album ήταν ακόμα σχετικά άγουρο, ήδη φαίνονταν τα ψήγματα του ταλέντου τους και οι προοπτικές που το συγκρότημα είχε. Αυτό έμενε και έμελλε να αποδειχθεί.
Έχω ξαναπεί ότι για μένα προσωπικά χειρότερο από ένα κακό album, είναι ένα αδιάφορο album. Όταν είναι κακό ρε παιδί μου, λέω εντάξει, για αυτούς και αυτούς τους λόγους δε μου κάνει. Τέλος. Όταν όμως ένα album είναι αδιάφορο τι γίνεται; Είναι δυνατόν να μη θεωρείς κακό ένα δίσκο και ταυτόχρονα να μην έχεις πρόβλημα αν δεν τον ξανακούσεις ποτέ στη ζωή σου; Δε λες, «ρε γαμώτο, δεν είναι κακό, γιατί όμως δε μου λέει τίποτα απολύτως;»
Πέρασαν αρκετά χρόνια από το πρώτο full length των Αθηναίων Ragenheart, το ομώνυμο του 2010 και η αλήθεια είναι ότι είχα αρχίσει να… ανησυχώ. Η αναμονή ωστόσο τελείωσε και το The Last King έρχεται να δώσει στην μπάντα νέα πνοή και να μας θυμίσει ότι καμιά φορά το… καλό πράγμα αργεί.
Η Σουηδία δεν σταματά να γεννά μπάντες και οι Kardinal Sin είναι άλλο ένα «παιδί» της. Έχοντας δημιουργηθεί το 2014 από μουσικούς με προηγούμενη θητεία σε μπάντες της χώρας, οι Kardinal Sin μας συστήνονται με το Victorious και η αλήθεια είναι ότι το πρώτο δείγμα είναι κάτι παραπάνω από θετικό.
Το heavy/rock σχήμα από την Νορβηγία, ναι και τέτοια σχήματα φύονται στην Νορβηγία, με το παράξενο όνομα Cameltoe, θα μας απασχολήσει σε αυτό το κείμενο με τον δίσκο τους ‘’Up Your Alley’’ που κυκλοφορεί αυτές τις μέρες από την Battlegod Productions. Είναι το ντεμπούτο τους, ενώ είχαν κυκλοφορήσει το 2017 και ένα ep.