Reviews
Νάτοι πάλι οι Obituary μετά από πέντε χρόνια απ’το καλό Darkest Day με τον δίσκο Inked In Blood. Τέταρτος δίσκος μετά απ’την επιστροφή τους το 2005 με το Frozen Time και ένατος απ’την δημιουργία τους το 1988. Μπάντα εγγύηση με το death metal τους να αποτελεί πρότυπο για μπάντες όπως οι Morgoth, και απόλαυση για όλους εμάς. Τα αδέλφια Tardy, Donald στα ντραμς και John στα φωνητικά είναι οι κλασικές αξίες που ξεδιπλώνουν τις αρετές, την δημιουργική τρέλα τους, την πόρωση τους, ότι θέλετε.
Οι Pig Destroyer είναι μια σεβαστή Αμερικάνικη grindcore μπάντα. Παλιοί στο χώρο, ξέρουν να δημιουργούν μουσική αλλά και ποια από αυτήν αξίζει να κυκλοφορήσει. Το ’’Mass & Volume’’ είναι περισσέματα του ’’Phantom Limb (2007) και καλά είχε κάνει και είχε περιοριστεί σε digital μορφή, μόνο για καμμένους fanboys. Είναι αφιερωμένο στον Pat Egan, μέλος της Relapse Records που πέθανε το 2013. Στο συγκεκριμένο ep δοκιμάζονται οι πιο drone προσανατολισμοί τους μιας και ο Blake Harrison παίρνει τα ηνία.
Μέχρι να ακούσω το καινούργιο Pallbearer, το ντεμπούτο album των Black Trip εξακολουθούσε εύκολα να είναι album της χρονιάς για μένα. Μέσα σε λίγες μέρες απέκτησε δύο μεγάλους αντιπάλους. Πρώτα το Pallbearer για το οποίο θα μιλήσουμε εδώ και μετά το Evergrey που είναι δισκάρα από τις λίγες. Όμως επειδή για το τελευταίο θα μιλήσει κάποιος άλλος, ας μείνουμε εδώ στους θαυματουργούς αμερικάνους.
Νάτο το Καζακστάν, και σε παραδοσιακά μεταλικά μετερίζια. Και με μια μπάντα τους Holy Dragons που υπάρχουν απ’το 1997. Με 16!!! ναι 16 στούντιο άλμπουμς. Στο 16ο λοιπόν στούντιο άλμπουμ Dragon Inferno απ’την Pitch Black Records, μας προσφέρουν παραδοσιακό μέταλ στολισμένο με power, speed αλλά και thrash στιγμές. Ολα αυτά παιγμένα με ψυχή αλλά και με όλους τους κανόνες για το πως θα πρέπει να παίζεις παραδοσιακό γρήγορο metal. Ο καινούριος τραγουδιάρης Alenxander Demoraivola Kuligin ουρλιάζει με αρκετή υπερβολή, και τα φωνητικά διακρίνονται από την πόρωση και την κακή προφορά.
Το πέμπτο full length των Σουηδών Bullet έχει ήδη κυκλοφορήσει και, πραγματική, η καταλληλότερη έκφραση που μου έρχεται στο μυαλό κάθε φορά που το ακούω είναι "For those about to rock... Tornado"!!!! Έχουμε να κάνουμε με ατόφιο heavy metal με πολλές αστραποβροντές σε αυτό το άλμπουμ, κάτι που φαίνεται από το intro αμέσως αμέσως. Οι επιρροές των Bullet από AC/DC είναι ολοφάνερες σε κάποια σημεία του άλμπουμ (και μπορούν εύκολα ξεφύγουν από τον όρο "επιρροές" και να πάνε σε αυτόν της "αντιγραφής"), το δε Tornado είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Άλλη μια Αγγλική μπάντα προστίθεται στο δυναμικό του Doom/stoner metal ξεκαθαρίζοντας πλέον ότι η Βρεττανία θρίβει μεταλλικών νιάτων. Οι Alunah (ξεκίνησαν σαν Aluna) είναι ήδη στον 3ο δίσκο τους σε χρονικό διάστημα 4 χρόνων. Καθόλου άσχημα θα έλεγα. Χωρίς ιδιαίτερες μουσικές αλλαγές (μόνο μια αλλαγή μπασίστα προέκυψε), το ’’Awakening the Forest ’’ μας επιφυλλάσει καλοπαιγμένο doom/stoner με γυναικεία φωνητικά (και κιθαρίστρια παρακαλώ) και 6 συνθέσεις με θέματα πάνω στην wiccan λαογραφία.
Πέντε νεαροί από το Λονδίνο αποτελούν τους Amulet και η αγάπη τους να παίξουν μουσική σαν το N.W.O.B.H.M. μουσικό κίνημα της χώρας τους απέδωσε στην δημιουργία του ’’The First’’. Ξεκινώντας παραδοσιακά με ένα demo 4 τραγουδιών το 2011 (από τα οποία κανένα δεν συνυπάρχει και στο ’’The First’’) και φτάνοντας πλέον στον πρώτο ολοκληρωμένο τους δίσκο και μάλιστα κάτω από την σκεπή της Century Media, δεν γίνεται παρά να έχουμε κάτι καλό εδώ. Ακόμα και ήχος, παραφωγή, λογότυπο, εξώφυλλο, όλα θυμίζουν άλλες εποχές, τέλη 70ς με αρχές 80ς.
Gormathon. Περίμενα κάτι σε σάπιο death metal ή grindcore. Καμμιά σχέση. Όπως λέει και η ίδια η μπάντα, Gormathon είναι ένα υβρίδιο μεταξύ αγγέλου και πολεμιστή. Ότι να ναι, το όνομα τους θα παραμείνει αποσυντονιστικό σε ακροατές που δεν τους γνωρίζουν. Οι Σουηδοί είναι η συνέχεια των heavy metallers Overload, παλιές καραβάνες στο χώρο. Τώρα γιατί αποφάσισαν εν έτει 2009 να το γυρίσουν στο μελωδικό death metal σε στυλ Amon Amarth με κάνει λίγο κυνικό.