Reviews
Μπορεί η Δανία να μην έχει πολλές μπάντες που να αλλάξαν τον ρου της ιστορίας της metal μουσικής, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει βγάλει σπουδαίες μπάντες. Ειδικά στο black metal μετριούνται στα δάκτυλα και μια από αυτές είναι και οι Horned Almighty που με το ’’Necro Spiritualis’’ του 2010 είχαν κερδίσει πολλούς οπαδούς, με το σπ..κοτάδι τους βέβαια.
Οι Womit (Vomit ίσως...) Angel είναι μια νεοιδρυθούσα μπάντα από Φινλανδία που έχει γεμίσει εικονίσματα του Mika Luttinen και της παρέας του. Impaled Nazarene ως τα μπύνια. Μουσικά, στιχουργικά, εμφανησιακά, ακόμα και το λογότυπο. Το κάνουν ξεδιάντροπα και υπερήφανα. Δεν κρύβονται και δεν προσποιούνται. Μεγάλωσαν με την μουσική των Impaled Nazarene και πλέον παίζουν ανάλογα ώς φότο τιμής. Ήδη κυκλοφόρησαν το πρώτο τους δίσκο το 2012 (Sodomatik Rites Of I.N.R.I) με ένα από τα πιο βλάσφημα εξώφυλλα που έχουν αντικρύσει τα μάτια μου.
Οι Mutagenocide είναι μια από τις πολλές μοντέρνες σχολικές μπάντες που ξεπήδησαν τα τελευταία χρόνια. Οι Βρεταννοί δημιουργήθηκαν μόλις το 2010, κυκλοφόρησαν το πρώτο ομώνυμο ep τους το 2012 και φέτος επανέρχοντε με ένα καινούριο ep, το ’’Devolve’’, αλλαγή τραγουδιστή αλλά και απόκτηση εταιρίας. Όλα βαίνουν καλώς για τους Mutagenocide που επιδίδονται σε groove metalcore/thrashcore αν και το εξώφυλλο εύκολα θα σε ξεγέλαγε ότι κρύβει κάτι σε πιο πατροπαράδοτο thrash.
Όσοι δεν γνωρίζουν τους Solstafir, το ’’Otta’’ είναι μια καλή ευκαιρία. Βέβαια οι Ισλανδοί έχουν μεταλλαχτεί κατά πολύ από τα πρώτα τους βήματα όταν ξεκίνησαν ως viking metal μπάντα. Ήδη από τον προηγούμενο δίσκο τους ’’Svartir Sandar’’ τα black metal στοιχεία είχαν σχεδόν εξαλειφθεί. Πλέον όχι μόνο δεν υπάρχουν ’’ακραία’’ στοιχεία αλλά και τα μεταλλικά τους χαρακτηριστικά έχουν ελαττωθεί κατα πολύ χωρίς να χάνουν όμως σε δυναμικες.
Οι Ολλανδοί Antromorphia δεν είναι καινούριοι στην πιάτσα. Για την ακρίβεια πρέπει να πάμε πίσω στο φθινόπωρο του 1990 για να βρούμε το εναρκτήριο τους σημείο ως ολοκληρωμένη μπάντα. Ήδη από το 1992 έχουν το πρώτο τους ντέμο και ένα χρόνο αργότερα δικαιώνονται με ένα mcd κάτω από την φιλοξενία της ελβετικής Blackened Records. Πρώτος δίσκος μετά βασάνων το 1999 (Pure) και μετά σιωπή. Μπάντα μισοδιαλυμένη αν και έγραφαν και ηχογραφούσαν νέο υλικό.
Οι Blood God δεν είναι παρά το άλλο πρόσωπο των Γερμανών Debauchery. Και ενώ οι Debauchery deathίζουν αρκετά μουσικά και έχουν παραμορφωμένα φωνητικά, στους Blood God έχουμε ατόφιο heavy metal, στο ύφος των Accept (κατά πολύ) και των AC/DC (λιγότερο). Το ’’Blood Is My Trademark’’ είναι ο δεύτερος τους δίσκος αφού προηγήθηκε το ’’No Brains But Balls’’ το 2012. Για την ακρίβεια οι Blood God είναι το project του αρχηγού/συνθέτη/κιθαρίστα/τραγουδιστή/ιθύνους νους των Debauchery και εδώ ξεκαυλώνει με heavy ρυθμούς.
If not like WOLF’s Devil Seed then how should heavy metal sound like in 2014? Wolf is a solid heavy metal band that’s been around since 1995 composing heavy metal as they want to listen to it themselves as the band’s mainman Niklas Stalvind has recently stated in the interview we run on him at the event of their latest release. Back when we did the interview I hadn’t listened to the album yet but the Shark Attack that had invaded YouTube a few days earlier.
Η ψυχη των Ολλανδών deathsters Dictated είναι οι 2 κιθαρίστριες τους. Στον δέυτερο τους δίσκο ’’The Deceived’’ καταφέρνουν να δανειστούν την εμπειρία των Henri Sattler στο μπάσο και Michiel vd Plicht στα drums (αμφότεροι στους God Dethroned και όχι μόνο) αφού τους γνώρισαν σε ένα μπαρ που τα πιναν και ο Henry προσπάθησε να τις πουλήσει μια κιθάρα του. Στο παιχνίδι μπήκε και ο νεαρός και άπειρος τραγουδιστής York Keijzer που σύχναζε στο ίδιο μαγαζί και η μπάντα ήταν έτοιμη. Όλα αυτά το 2013 και να που σε ένα χρόνο έχουν έτοιμο νέο δίσκο.
Αρχικά να ξεκαθαρίσουμε ότι εδώ δεν έχουμε νέο album αλλά επανακυκλοφορία του ντεμπούτου των Weedeater από τη Season Of Mist. Όπως άλλωστε μας πληροφορεί η εταιρία, με την ευκαιρία της υπογραφής του σχήματος, θα κυκλοφορήσει ξανά όλον τον προηγούμενο κατάλογό τους.
Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι από τους παλιούς κλασσικο-μέταλλους δοκιμάζουν την τύχη τους και ψάχνουν μια δεύτερη ευκαιρία. Οι Reaper βέβαια δεν ανήκουν ακριβώς σε αυτή την κατηγορία, καθώς ενώ υπάρχουν σαν μπάντα από το 1986 αραιά και που επανέρχονται στο προσκήνιο με κάποιες κυκλοφορίες, απλά πλέον δείχνουν να το έχουν πάρει πολύ πιο σοβαρά το θέμα.