THE DUELLISTS VOL.2 ΠΟΙΑ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΩΝ BLACK SABBATH;
Δεύτερος γύρος συνομιλιών και διαπραγματεύσεων για τους ακάματους συντάκτες μας, που τούτη τη φορά ξιφουλκούν για το ποια είναι η καλύτερη περίοδος των Black Sabbath. Η αρχισυνταξία δεν φέρει ευθύνη για τις φρικτές κουβέντες που ανταλλάσσονται.
Πέντε περίοδοι, πέντε συντάκτες. Σήμερα η heavy-meets-Rainbow περίοδος με τον Dio στα φωνητικά (1980-1981 και 1992 / 2009).
Θοδωρής Χριστοδουλόπουλος: Turn up the night, it feels so right
Λοιπόν, πρέπει να κάτσω να γράψω γιατί η περίοδος του Dio είναι η καλύτερη ποιοτικά περίοδος των Sabbath. Και σε αυτή την εύκολη αποστολή έχω να παλέψω με 3-4 άλλες περιόδους την εξής μία. Την πρώτη περίοδο των Sabbath φυσικά. Οι υπόλοιποι ό,τι και αν προσπαθήσουν να γράψουν, ακόμα και χαρτοπόλεμο να πετάξουν στον αγωνιστικό χώρο για να με τραυματίσουν, πάλι χαμένοι θα βγουν. Σημαντικό για τον αναγνώστη είναι ότι δεν έχουμε μάχη τραγουδιστών καθώς ακόμα και η πιο μακροχρόνια περίοδος, αυτή με τον Ozzy δηλαδή, χωρίζεται στα δύο. Σημαντικό για τον συγγραφέα όμως είναι ότι κακά τα ψέματα, όποιον τραγουδιστή και αν είχαν οι Sabbath μετά τον Ozzy ήταν καλύτερος από τον Ozzy. Και φυσικά καλύτερος όλων; Δεν χρειάζεται καν να το πω εγώ. Ξέρετε ήδη και απαντήσατε από μέσα σας. 1-0
Τι θα γράψει λοιπόν όποιος έχει την 1η περίοδο Ozzy; (Δε μιλάω για τη 2η γιατί πραγματικά θα κλάψω με την προσπάθεια του συναγωνιστή να παρουσιάσει τα “Technical ecstasy” και “Never say die!” σαν κρυμμένα διαμάντια της παγκόσμιας metal δισκογραφίας). Θα γράψει ότι οι Sabbath γέννησαν το metal. Οι καμπάνες που ακούστηκαν έδωσαν το κάλεσμα, το “Paranoid” παίζει ακόμα και στα καλλιστεία της Miss Peloponisos μπλα μπλα μπλα… So what? Θα πω εγώ… Ο Ozzy γέννησε το metal, ο DIO ΕΙΝΑΙ ΤΟ METAL. 2-0.
Ο Ozzy κόντεψε να στείλει τους Sabbath στον αφανισμό με τις καταχρήσεις του, ο DIO τους έσωσε την καριέρα. 3-0. Ο DIO μπορεί και τραγούδησε το “Paranoid”, αν όμως ο Ozzy τραγουδήσει το “Die young” ή το “Falling off the edge of the world”, ο Ερντογάν θα μας παραχωρήσει την Κωνσταντινούπολη και τα Σκόπια θα θελήσουν να μετονονομαστούν σε Νέο Μόναχο στην προσπάθεια να τον σταματήσουν. 4-0 Πάμε να γίνουμε μεγαλόψυχοι; Γιατί έτσι είναι οι Μαθητές του Μεγάλου…
Βάζουμε αυτογκόλ και χαρίζουμε το 4-1 με το “Dehumanizer”. Το οποίο ΟΜΩΣ θα κυκλοφορήσει σε μια άλλη εποχή, το 1992, δύσκολη για το metal γενικότερα. Δε θα φοβηθεί να αλλάξει τον ήχο του, όμως θα γίνει ακόμα πιο βαρύ, ακόμα πιο metal. Στενή σχέση θα έχει άλλωστε και με την ηχητική στροφή στα επόμενα δύο albums του Dio, τα “Strange highways” και “Angry machines”. Όμως ειλικρινά, πείτε μου πόσοι δίσκοι στην ιστορία αυτής της μουσικής έχουν “Computer God”, “Master of insanity” και “I”; Αυτή η υπερδισκάρα είναι άκρως μεταλλική και άκρως αδικημένη. Όσοι νιώθουν, νιώθουν…
Τέλος πάντων, το καρφώσαμε στα δίχτυα μας. 4-1 και πάμε για τον λούκουμο. Οι Sabbath με Ozzy έπαιξαν μπάλα μόνοι τους. Και σε άδειο γήπεδο είναι εύκολο να ξεχωρίσεις. Έπαιξαν διαφορετικά, έκαναν αίσθηση, ξεχώρισαν. Όταν όμως βγήκαν τα “Heaven and hell” και “Mob rules”, το νερό είχε μπει στο αυλάκι για τη μουσική αυτή. Και το αυλάκι των Sabbath είχε αρχίσει να στερεύει. Το ότι έγινε ξανά χείμαρρος με μεγαλύτερη ορμή από ποτέ, οφειλόταν στον τεράστιο κοντό που έβγαλε μέσα και από τους υπόλοιπους αυτό που όφειλαν να είναι. Την ίδια στιγμή που το αντίπαλο δέος σάπιζε στα πατώματα και περίμενε τη γυναίκα του και έναν σπουδαίο κιθαρίστα να τον κάνουν μάγκα. 5-1 και άντε γεια! Δε θα πιάσω στο σκορ τις ατομικές-μουσικές ικανότητες των δύο frontman για τις περιόδους που αναλύουμε. Ο αντίπαλος έχει μείνει με 9 παίκτες και εμείς είμαστε μεγάλη ομάδα. Ξέρουμε πότε να σταματήσουμε. Τον σεβόμαστε. Τα 5 είναι αρκετά.
ΥΓ1. Λυπάμαι τον συντάκτη που θα στηρίξει Martin. Δύο δισκάρες έβγαλαν με τον Martin, αλλά δυστυχώς δεν έχει θέση στη μάχη αυτή. Σε πολύ λίγων το μυαλό αυτά τα δύο albums είναι Sabbath albums. Για τα δύο των 90s δε θα μιλήσω. Αν ήδη θεώρησα «αυτογκόλ» το “Dehumanizer”, και πήγαινα να στηρίξω “Cross purposes” και “Forbidden” θα με κυνηγούσαν οι οπαδοί του Αστέρα Εξαρχείων γυμνό στην Καλλιδρομίου.
ΥΓ2. Λέγεται “The devil you know” και κυκλοφόρησε το 2009… Είναι το καλύτερο Sabbath album από το “Mob rules” και μετά. Αδίκως με άλλο όνομα… Λέγεται “13” και κυκλοφόρησε το 2013. Είναι το 13ο καλύτερο album των Sabbath… Ακουμπάω το ποτήρι μου στο μπράτσο του καναπέ, κατεβάζω ξανά τη βελόνα στο πικάπ. On and on it is…