SWORD - Sweet Dreams

Sword - The Trouble Is

Sword-Sweet Dreams

Πολλές μπάντες ξεκίνησαν τα πρώτα τους βήματα παίζοντας διασκευές σε αγαπημένα συγκροτήματα-επιρροές και τιμώντας τα. Στον Καναδά του 1980, υπήρχαν οι Sword οι οποίοι ξεκίνησαν σαν tribute band των Kiss. Μια τετράδα φίλων από τους οποίους μάλιστα οι δυο ήταν και αδέρφια. Η μπάντα σιγά σιγά άρχισε να δημιουργεί το δικό της υλικό που μάλιστα ήταν πολύ πιο σκληρό, πες το Heavy Metal,πες το U.S. Power Metal. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι να κυκλοφορήσει το ντεμπούτο τους το 1986 με τον μεταλλικότατο τίτλο ‘’Metalized’’.  Τα πάντα παίρνουν φωτιά και οι λάτρεις του δυναμικού heavy metal των 80ς θα λατρέψουν κάθε νότα του. Αν και αρχικά κυκλοφόρησε από μικρές εταιρίες για Ευρώπη και απέναντι, ένα χρόνο επανακυκλοφόρησε σε όλα τα φορμάτς από την Combat Records μιας και πολλοί έψαχναν μια κόπια τους σε όλη την υφήλιο (ήταν και support στην περιοδεία των Motorhead για την  "Rock 'n' Roll" περιοδεία τους). Δυο χρόνια αργότερα είχαν έτοιμο τον διάδοχο. Sweet Dreams ο τίτλος και μεγάλη διαφορά πλέον στον ήχο. Οι συνθέσεις εξακολουθούν να είναι τρομερές, ο ήχος ακόμα καλύτερος αλλά πλέον οι γωνίες έχουν λειανθεί και το αποτέλεσμα είναι πιο μελωδικό και ακίνδυνο με αποτέλεσμα να ξενερώσει πολλούς από τους οπαδούς τους. Κρίμα, ο δίσκος είναι εξαιρετικός αλλά η αλήθεια είναι ότι και εγώ προτιμώ το ντεμπούτο τους. Εμπορικά δεν πάει καλά, ένα single προσπαθεί να σώσει την κατάσταση αλλά το τέλος έρχεται λίγα χρόνια αργότερα. Το 2011 επανασυνδέονται από το πουθενά και μάλιστα με την αυθεντική σύνθεση (ποτέ δεν άλλαξαν μέλος) και έχουν δώσει κάποιες παρουσίες σε συναυλίες αλλά νέο υλικό δεν έχουμε ακούσει ακόμα.

Αν σου αρέσουν οι Armored Saint, τότε νομίζω ότι ένα χαμόγελο θα σχηματιστεί στο πρόσωπο σου με το που θα ακούσεις το ομώνυμο τραγούδι του ‘’Sweet Dream’’.  Πλέον που υπάρχει επίγνωση ότι οι Sword  του δεύτερου δίσκου είναι αρκετά διαφορετικοί του πρώτου, νομίζω ότι ο δίσκος απολαμβάνεται σαφώς καλύτερα από το τότε που κάποιοι έφαγαν κρύο ντουζ. Mid tempo ρυθμοί, ψηλές κραυγές και σόλος που φιλονικούν για το ποιο είναι το πιο μελωδικό. Τα riffs επικαλούνται μια πιο hard ‘n’ heavy αίσθηση. Δεν μιλάμε για τίποτα hair metal καταστάσεις, απλά πιο γειωμένοι ρυθμοί, πιο φτωχή ιπποδύναμη. Οι Sword μπορούν ακόμα να ταράξουν τα νερά, τα φωνητικά ακούγονται τσατισμένα και τα riffs είναι ακόμα εχθρικά. Ίσως φταίει και η πιο γυαλισμένη παραγωγή του δίσκου.

Τρίτο και καλύτερο τραγούδι του δίσκου είναι το ‘’ Land of the Brave’’. Αντιπολεμικός ο στίχος αλλά μουσικά είναι όσο πιο άγριο, επιθετικό, μανιώδες και αρειμάνιο γίνεται. Ο ρυθμός είναι μια επίκληση για ολοκληρωτικό ταρακούνημα, η φωνή  τραντάζει σωθικά και σηκώνει τρίχα ενώ το βασικό riff  ‘’ζωγραφίζει’’ έντονα. Την ελάχιστη αντιληπτική ικανότητα να διαθέτεις, θα νιώσεις ότι ακούς κάτι το ιδιαίτερο, κάτι που θα σε γονατίσει, κάτι που θα γίνει μέρος σου για πάντα. Άνετα από τα καλύτερα τραγούδια των Sword και να υπήρχαν δυο-τρεις τέτοιοι ύμνοι, ο δίσκος θα είχε μείνει ανεξίτηλος στη μνήμη πολλών μεταλλάδων.  Ένας άλλος ΥΜΝΟΣ είναι το ‘’ The Threat ‘’, ένας ορθοστάτης μελωδίας πάνω σε μεταλλικότατες πλάκες που συνθλίβουν ότι θα προσπαθήσει να του αντισταθεί. Δυστυχώς, όπως γράφτηκε ήδη και πιο πάνω, οι περισσότερες συνθέσεις είναι τυλιγμένες σε μια πιο ελαφριά διάθεση και είναι υφασμένες από πιο Hard Rock υλικό.  Υπάρχουν και πιο γρήγορα/σκληρά τραγούδια αλλά κάποια δεν μπορούν με τίποτα να συγκριθούν με το Metalized υλικό. Όπως και να χει ακούμε με τεράστια ευχαρίστηση τα ‘’ Caught in the Act’’, ‘’The Trouble Is’’, ‘’ Until Death Do Us Part ‘’,‘’ Sweet Dreams’’ και φυσικά το ‘’ The Threat ‘’ και το  ΘΕΙΚΟ ‘’ Land of the Brave’’.

Copyright 2024. All Right Reserved.