Monuments
Οι Armored Saint διαλύθηκαν το 1992 (και ο Bush πήγε να τραγουδήσει στους Anthrax), ένα χρόνο αργότερα από την κυκλοφορία του ''Symbol of Salvation''. Ο συγκεκριμένος δίσκος ωρίμασε πολύ ωραία και γρήγορα στα επόμενα χρόνια θεωρήθηκε από πολλούς ως ο καλύτερος τους. Διόλου τυχαίο που οι οπαδοί ΑΠΑΙΤΗΣΑΝ την επιστροφή αυτής της σπουδαίας μπάντας, πράγμα που συνέβη και έτσι συνεχίζουν μέχρι σήμερα με θαυμαστά αποτελέσματα.
Όταν σκέφτομαι την σκληρή (hard rock/Heavy metal) σκηνή της Ουγγαρίας δεν μου έρχονται παρά ελάχιστες μπάντες στο μυαλό. Ή έστω αυτές ξέρω εγώ, το δέχομαι. Οι εξαιρετικοί Pokolgép,οι υποτιμημένοι Ossian, καθώς επίσης και οι hard rockers Lord. Αρχαιότεροι των τριών αυτών συγκροτημάτων είναι σαφέστατα οι Lord με έτος ίδρυσης το μακρινό 1972 από τον μπασίστα Ferenc Vida. Τότε ακόμα το συγκρότημα ονομαζότανε Fehér Galamb και ήταν περισσότερο μπάντα διασκευών. Το 1982 αλλάζουν το όνομα τους σε Lord μιας και είχαν αλλάξει αρκετά μέλη μέχρι τότε ενώ μόλις είχε αναλάβει το μικρόφωνο ο Mihály Pohl.
Βρισκόμαστε στο 1981, χρονιά στην οποία οι Γερμανοί Accept κυκλοφορούν το τρίτο και κατά πολύ σκληρότερο άλμπουμ, ''Breaker''. To n.w.o.b.h.m. έχει δημιουργήσει χιλιάδες οπαδούς και εκατοντάδες μουσικούς που φτιάχνουν τις δικές τους μπάντες. Στην αντίπερα όχθη, την Αμερική τα πράγματα είναι σε πιο ήπια κατάσταση και είναι σαφώς λιγότεροι αυτοί που έχουν τη δυνατότητα να προμηθευτούν υλικό από την Ευρώπη. Κάποιο παρεάκι από το Cleveland σίγουρα απέκτησε μια κόπια βινυλίου μιας και υπήρχε διανομή και στην Αμερική και πιθανότατα να ενθουσιάστηκε στο μέγιστο βαθμό. Αγνό, ατόφιο HEAVY METAL.
Το σύνηθες είναι κάποιες ακραίες, στο metal ήχο, μπάντες να μαλακώνουν με τα χρόνια. Υπήρξαν και υπάρχουν πάντοτε οι εξαιρέσεις όπως αυτή των Αμερικανών Hexx. Ξεκίνησαν στα τέλη των 70ς-αρχές 80ς και κυκλοφόρησαν και ένα demo το 1983 όταν ακόμα χρησιμοποιούσαν το πολυφορεμένο Paradox για όνομα του συγκροτήματος τους. Την ίδια χρονιά αλλάζουν το όνομα τους (Hex είναι η κατάρα) με το καταπληκτικό ντεμπούτο ''No Escape'' να βγαίνει στα δισκοπωλεία χάρη στη Shrapnel Records. Power/Speed Metal πολλών μεγατόνων χωρίς καμιά περίπτωση διαφυγής.
Ένα από τα ομορφότερα ντεμπούτα του N.W.O.B.H.M. είναι αναμφίβολα το ''Heroes, Saints & Fools'' των Saracen (https://www.metalzone.gr/monuments/saracen-heroes-saints-fools). Από νωρίς έδειξαν την αγάπη τους προς το prog rock αλλά και τις πιο μελωδικές/εμπορικές φόρμες (Change Of Heart-1984) πάντοτε με μεγαλοφυείς ενορχηστρώσεις και ιδέες. Όταν το συγκρότημα επανασυνδέθηκε το 2000 από τους Steve Bettney (φωνή), Rob Bendelow (κιθάρες) και Richard Lowe (πλήκτρα), ο ήχος πλέον κυλούσε σε πιο prog rock φόρμες.
Παραφράζοντας το γνωστό λατινικό ρητό, καταλήγω στο ''όσο ζω, ακούω μουσική''. Και σε πιο προσωπική προσέγγιση, όσο ακούω μουσική, ζώ. Έχοντας τέτοιες σκέψεις και πεποιθήσεις, συνεχίζω να ακούω νέες μουσικές είτε metal είτε όχι. Και όσο αφορά το Metal, ψάχνω παλιές και άγνωστες μπάντες έχοντας όμως πλήρη επαφή με τα σημερινά ακούσματα και κυκλοφορίες. Στο ταξίδι της αναζήτησης, κάθε χρόνο ανακαλύπτω παλιά διαμαντάκια που έρχονται να προστεθούν στα αγαπημένα ακούσματα και ας έχουν ακουστεί από ένα ζευγάρι αυτιά που πλέον δεν σοκάρονται εύκολα.
Είναι απίστευτο το πόσες μπάντες επέστρεψαν/επανασυνδέθηκαν τις τελευταίες δυο δεκαετίες. Συγκροτήματα που δεν κατάφεραν να κάνουν κάποιο όνομα στα 80ς ή να αποκτήσουν κάποιο συμβόλαιο και να το διαλύσουν στα 90ς-00ς. Ποσοτικά μιλάμε για τεράστιους αριθμούς. Τώρα πρέπει να δούμε πόσες από αυτές συνέχισαν και προσέφεραν κάτι νέο και ουσιώδες, κάποιο νέο δίσκο και όχι μόνο σποραδικές συναυλίες. Και από αυτές που έστω έβγαλαν νέους δίσκους, πόσοι είναι άξιοι να συγκριθούν με το παρελθόν τους. Νομίζω πλέον ότι πέσαμε πολύ αριθμητικά και πλέον μπορούμε να μιλάμε για λίγες δεκάδες.
Γνωρίζοντας τους Angel Dust κάπου το 1998 όταν και κυκλοφόρησαν το διαμαντάκι ''Border of Reality'', νόμιζα ότι οι Γερμανοί ανέκαθεν έπαιζαν μελωδικό Power Metal. Θυμάμαι να λιώνω στις ακροάσεις τον συγκεκριμένο δίσκο με το πανέμορφο εξώφυλλο όπως και τους επόμενους τρείς δίσκους, όλοι υπό την αιγίδα της Century Media. To Border Of Reality όμως παραμένει το αγαπημένο μου από τα άλμπουμς της επανασύνδεσης. Ναι, τελικά αποδείχτηκε ότι η μπάντα είναι πολύ παλαιότερη με έτος ίδρυσης το 1984 και δυο δίσκους Speed Metal πίσω τα 80ς.
Δεν είναι κρυφό ότι πολύς κόσμος που αρέσκεται σε Αμερικάνικο Power Metal, την ''βρίσκει'' και με AORιές ή Glam/Hair ακούσματα. Το ίδιο ισχύει και τις μπάντες. Πολλές που ξεκίνησαν να παραδίδουν ατόφιο ατσάλι στις αρχές των 80ς, το γύρισαν σε πιο hard rock καταστάσεις, επηρεασμένοι και από την εμπορικότητα του είδους που στο δεύτερο μισό των 80ς είχε κυριεύσει τα Αμερικάνικα charts. Μια US Power Metal μπάντα που πάντοτε έδειχνε μια ιδιαίτερη εκτίμηση και στην πιο hard rock πλευρά της ήταν οι Banshee από το Κάνσας.
Αν ρωτήσεις δεξιά και αριστερά ποια είναι η πιο επιτυχημένη Heavy/Glam Metal μπάντα του πλανήτη, η πιθανότερη απάντηση είναι να ακούσεις για τους Motley Crue. Εμπορικά μάλλον θα έχουν και δίκιο ειδικά τώρα που το ενδιαφέρον του κοινού αναθερμάνθηκε γι αυτούς μετά την ταινία ''The Dirt'' (2019). Αν το πάμε καθαρά στο μουσικό κομμάτι, υπάρχουν δυο-τρία ακόμα ονόματα που μπορούν να κονταροχτυπηθούν μαζί τους (για μένα οι Twisted Sister θα είναι η κορυφαία μπάντα αυτού του ήχου/image).