Monuments
Είναι πολλές οι μπάντες από την Βραζιλία, ιδιαίτερα στον ακραίο χώρο, οι οποίες μεγαλούργησαν, ή έστω κυκλοφόρησαν αξιοάκουστο υλικό. Αρνητικό και θετικό μαζί, είναι η έλλειψη τεχνολογικών ευκολιών στην χώρα τους όπως και ανύπαρκτη διανομή ή προώθηση σε μια πιο παγκόσμια κλίμακα. Και ιδιαίτερα σε παλιότερες δεκαετίες, το πρόβλημα της Αγγλικής προφοράς από ανθρώπους που έχουν βασική γλώσσα τα Πορτογαλλικά. Παρόμοια προβλήματα υπήρχαν στην Ελλάδα (σε όλα τα Βαλκάνια και γενικότερα Νότια Ευρώπη), στη Ρωσία, Νότια-Κεντρική Αμερική, και όλες οι λιγοστές μπάντες που ξεπήδησαν από Ασία-Αφρική.
Λίγο πολύ, όλοι ξέρουμε τους Manilla Road. Ειδικά στην Ελλάδα που τους έχουμε σε μεγάλη εκτίμηση και τους αγαπάμε πολύ. Πάνω κάτω, ξέρουμε τις περισσότερες πληροφορίες που τριγυρίζουν τις πάμπολλες κυκλοφορίες τους και ειδικότερα ότι βγήκε από το ‘’Crystal Logic’’ μέχρι και το ‘’The Courts Of Chaos’’ και καθένας από αυτούς τους δίσκους θεωρείται και ΕΙΝΑΙ μνημείο. Ίσως να μην γνωρίζουμε λίγα πράγματα για το κάτω από ποιες συνθήκες βγήκε ο έβδομος και τρισμέγιστος δίσκος τους ‘’Out Of The Abyss’’, ο πιο σκληρός τους μέχρι τότε, που θράσιζε σε σημεία και ξενέρωσε αρκετούς οπαδούς τους τότε.
Ο χαβαλές και το χιούμορ είναι από τα γνώριμα χαρακτηριστικά του thrash metal. Όχι μόνο στιχουργικά, αλλά ακόμα και το ντύσιμο, στις πόζες, στο εξώφυλλο, στις συνεντεύξεις, στο σανίδι. Μια τέτοια μπάντα υπάρχει στην Ελβετία από το 1988 και ενώ ακόμα συνεχίζει ( με τα τρία από τα τέσσερα αυθεντικά μέλη να είναι ακόμα παρόντα) έχει κυκλοφορήσει μόνο τρεις δίσκους και τρία eps στα 30 χρόνια. Δεν θα τους έλεγες και παραγωγικούς. Τα πρώτα τους demo βγήκαν την εποχή που το thrash θέριζε όλο τον πλανήτη και οι Ελβετοί είχαν περίσσια τεχνική που την πρόσθεσαν στις δικές τους ιδέες.
Τι να περιμένει κανείς με ένα τόσο αποτρόπαιο εξώφυλλο; Με όνομα μπάντας που σημαίνει ‘’Φρικιαστικό Ξεκοίλιασμα’’ και τίτλο δίσκου ‘’Ασταμάτητη θέληση για εύγεστη σάρκα’’ ; Που να διαβάσει κανείς και τους στίχους. Θα νομίζει ότι οι Cannibal Corpse γράφουν για Χριστουγεννιάτικα δώρα. Και βαθμός δυσκολίαςστο θέμα στίχων Carcass εποχής ‘’Necrotism’’ και ακόμα χειρότερα. Και όμως, όποια και να είναι η απάντηση σου, πέφτεις πολύ έξω.
Αναζητώντας το χαμένο δισκοπότηρο στο χώρο του επικού heavy metal, σίγουρα θα έρθεις κάποια στιγμή αντιμέτωπος με το μοναδικό ντέμο των Ολλανδών Valkyrie. Αν αξίζει να μνημονεύεται; Και με το παραπάνω. Μια μπάντα από παιδαρέλια που δεν κατάφεραν ποτέ να παίξουν ζωντανά την μουσική που αγαπούσαν και αυτή δεν ήταν παρά η μουσική της αγαπημένης τους ταινίας, ‘’Conan The Barbarian’’, η μουσική του Wagner και το επικό, μεταλλικό feeling των Manowar που εκείνη την εποχή είχαν κυκλοφορήσει τα τρία καλύτερα τους άλμπουμς, Into Glory Ride, Hail To England και Sign Of The Hammer.
Morbid Angel ένα αρχιερατικό σχήμα για το death metal εν γένει, από την Tampa της Florida όσο για το Αμερικάνικο, τόσο και για το death metal της οικουμένης. Μέσα στα τριανταπέντε χρόνια παρουσίας τους, με αρκετά καλλιτεχνικά διαλλείματα και κάμποσα καλλιτεχνικά προβλήματα, φτάνουν φέτος με το Kingdoms Disdained τον δέκατο δίσκο τους. Ο οποίος σηματοδοτεί την επιστροφή τους έξι χρόνια μετά το περίεργο Illud Divinum Insanus. Αλλά και την επιστροφή μετά από δεκατρία χρόνια του τραγουδιστή μπασίστα Steve Tucker στην θέση του David Vincent.
Οι Evergrey από το 1995 που ο Tom Englund τους δημιούργησε, κάνοντας πραγματικότητα τις γκρίζες σκέψεις του μυαλού του, πάντα αναζητούζαν την αλήθεια μέσα σε αυτόν τον μουντό, όπως ο οραματιστής τους τον έβλεπε, και κυκλοφόρησαν τρεις άκρως ενδιαφέροντες dark progressive power δίσκους: The Dark Discovery το 1998, Solitude Dominance Tragedy, όποιος αρέσκεται σε αυτόν τον σκοτεινό ήχο τσεκάρει αμφότερους άμεσα. Το 2001 τον δίσκο που θα ασχοληθώ σε αυτές τις γραμμές In Search Of Truth.
Με τη τρελοπαρέα, συχνά αλλάζει αυτή, του Natefrost, πες τον και
Roger Rasmussen, παίζει και να γυρίσει να σε ακούσει, τους Carpathian Forest, έχουμε ασχοληθεί πέρσι με το dvd τους We're Going to Hollywood for This - Live Perversions
Τώρα πάμε πίσω στις ρίζες τους, στα πρώτα χρόνια τους, τότε που είχε το όνομα Lord Nosferatu, εκεί στις αρχές 90ς
Ότι και να πεις/γράψεις για τους Obituary είναι λίγο. Ακρογωνιαίος λίθος για το Death Metal. Από τις πιο σημαντικές μπάντες στο χώρο για μένα, με τεράστιο αριθμό εξαιρετικών δίσκων. Και με συνέχεια μέχρι το σήμερα, όσο και να αναλώνονται σε μοτίβα που οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει. Είναι ξεχωριστοί και αξίζουν όλη τη φήμη που έχουν αποκτήσει, τότε μα και τώρα που φτάνουν τα τριάντα χρόνια και τους δέκα δίσκους.
Αν κάποιος αναζητήσει thrash μπάντες των 80ς στην Αυστραλία, μάλλον θα καταλήξει στους τίγκα επηρεασμένους από Metallica, Mortal Sin και τους τίγκα επηρεασμένους από Slayer, Hobb’s Angel Of Death (φως φανάρι). Μπάντες που προσφάτως είναι και επαναδραστηριοποιημένες. Από εκεί και πέρα υπήρξαν και μερικές ακόμα, άγνωστες κατά κύριο λόγο αλλά χωρίς να σημαίνει και ανάξιες λόγου. Οι Addictive από το Σύδνευ, ήταν μια μπάντα που κατάφερε στο χρονικό διάστημα ύπαρξης της (1988-1996) να κυκλοφορήσει δυο δυνατούς ποιοτικά και ηχητικά δίσκους.