Monuments
Οι Visionary έχουν δυο δίσκους, μα τι δίσκους. Σφραγίδα σίγουρης λατρείας για τους progressivάδες. Ήδη έχουν γραφτεί μερικά πράγματα για το ντεμπούτο (http://metalzone.gr/monuments/visionary-visionary) που κυκλοφόρησε το 1996 μέσω της Nightmare Records του Lance King (τραγουδιστής των Defyance,Balance Of Power,Pyramaze κτλ). Σαφώς και πάτωσε εμπορικά το ντεμπούτο, σαφώς και την ίδια μοίρα θα είχε και το επόμενο τους υλικό που κυκλοφόρησε αρκετά χρόνια αργότερα.
Μια Death Metal μπάντα που καταδικάστηκε από τους ίδιους τους οπαδούς της και όχι άδικα, είναι οι Ολλανδοί Gorefest.Βέβαια οι ίδιοι απέδειξαν αργότερα ότι το death metal στα χέρια τους είναι παιχνιδάκι και όποτε θέλουν μπορούν να βγάλουν εξαιρετικούς δίσκους στο είδος αλλά αυτό είναι έλα άλλο θέμα. Το ζήτημα έχει ως εξής: 1989, το death metal βράζει παγκοσμίως και από παντού ξεπετάγονται μπαντάρες, όπως βέβαια και από την Ολλανδία που έχει τρομερές περιπτώσεις για να περηφανεύονται.
Στα παλαιά τα χρόνια, αρχές – μέσα 90ς δηλαδή οι Dark Tranquillity έπαιζαν κλασικό αγνό και καθάριο death metal, με βαριά αλλά και γρήγορα riffs, μαζί με μελωδικά μέρη, βίαια φωνητικά που έβγαζαν βίαιους στίχους, και είχαμε δισκάρες όπως Skydanser & The Gallery. Στα τέλη της δεκαετίας, το 1999 δηλαδή οι Dark Tranquillity τόλμησαν, τόλμη που κάνει να ξεχωρίζουν οι πραγματικοί καλλιτέχνες, από αυτούς που στέκουν και μένουν σε μανιέρες, και μπήκαν σε άλλα metal μονοπάτια, που είχαν το death metal χαρακτήρα τους, αναμεμιγμένο με μελωδίες, και προοδευτική τάση.
Όσοι πιστοί του τεχνικού-προοδευτικού-διαστημικού metal, προσέλθετε. Για εσάς που δεν χορταίνετε να ακούτε Psychotic Waltz, Twisted Into Form και Watchtower, υπάρχει εναλλακτική, λέγεται Spiral Architect και έρχεται από Νορβηγία. Δυστυχώς, το φάρμακο τους πρέπει να το παίρνετε σε μικρές ποσότητες διότι είναι πολύ δυνατό αλλά και λιγοστό. Μόνο ένας δίσκος και γι αυτούς, το ‘’A Sceptic’s Universe’’ που κυκλοφόρησε μέσω της Sensory Records το 2000. Η μπάντα βέβαια προ υπήρχε. Ήδη από το 1993 η παρέα των Lars K.
Ας ξαναμπούμε στην Μεταλλική Χρονομηχανή. Διαλέγουμε παραμέτρους. Χώρα: Ηνωμένες Πολιτείες και πιο συγκεκριμένα Ιλλινόις. Έτος:1995. Παρακλάδι:Power Metal. Μια χαρά. Τριγυρνάμε με νοικιασμένο βανάκι της περιοχής και συναντούμε τους Winterkill, τους Phantom Reign, τους Syris , τους Ordained Fate, τους Seventh Omen και άλλα παλικάρια της περιοχής που δίνεις συναυλία σε κάθε κλαμπάκι. Ας επιλέξουμε την μπάντα με την καλύτερη φωνή. SYRIS. Με διαφορά. Ο Nick Bucci δεν είχε απλά θεική φωνή, ήταν λαρυγγικός θεός.
Ένα από τα μεγαλύτερα ξενερώματα που τρώω με κάποια cds, είναι όταν έχουν μονοσέλιδο booklet (δεν το λες καν έτσι). Αγοράζουμε δισκάκια σε αυθεντικά φορμάτς για να ευχαριστηθούμε κάποιες πληροφορίες, φωτογραφίες, στίχους κτλ και είναι μεγάλο κρίμα να απογοητευόμαστε. Ελπίζω η επανέκδοση του ‘’Within These Dreams’’ των Γερμανών Heavenward να είναι πιο προσεγμένη από την έκδοση της Long Island Records/D&S Recordings. Σε αντίθεση με τα παραπάνω, η μουσική που περιλαμβάνει το συγκεκριμένο δισκάκι είναι τρομερή και θα αρέσει σε όσους θέλουν το Power Metal τους speedαριστό και δυναμικό.
Πριν λίγες μέρες χαρμόσυνα νέα έφερε ο συνήθης ύποπτος μαντατοφόρος κακών facebook. Τώρα όμως έφερε την είδηση για την εμφάνιση των Σουηδών Insomnium, που το melodic death τους, διαφέρει από όλα όσα αντίστοιχα έχουμε ακούσει, εκπλήσσοντας μας κάθε φορά που κυκλοφορούν καινούριο υλικό, επτά φορές μέχρι τώρα.
Η ιστορία των Kingdom ξεκινά στην Γερμανία του ’85. Κιθαρίστας της μπάντας, ο Alex Ritt, ο σημερινός (από το 2009) των Gravedigger. Μαζί του ο Bernie Kolbe (φωνή/μπάσο) και Cliff Jackson (κιθάρα) , μέλη των επίσης Γερμανών hard rockers, Epitaph.οι οποίοι μετά το 1982 (Danger Man) έβαλαν άνω τελεία στην μπάντα. Η πεντάδα συμπληρώθηκε με δυο ακόμα ανθρώπους πίσω από τα ντραμς και τα πλήκτρα και το 1988 κυκλοφόρησε το ‘’Lost In The City’’, ένα τρομερό hard ‘n’ heavy άλμπουμ.
Τι κοινό έχουν οι κυκλοφορίες της Intense Records; Έχουν χριστιανικό στίχο και μια φωτογραφία του πάστορα Bob Beeman να προσκαλεί τους νεαρούς Αμερικάνους μεταλλάδες στο σωστό δρόμο. Και είναι πολλές οι μπάντες και σε διαφορετικά metal παρακλάδια. Σειρά των Καλιφορνέζων Deliverance που σε ένα μήνα θα κυκλοφορήσουν το νέο τους δίσκο και γιορτάζοντας και την επιστροφή του κιθαρίστα της μπάντας που έπαιζε στο ομώνυμο ντεμπούτο τους το 1989.
Στην ερώτηση αν το death metal και τα concept θέματα είναι συμβατά, σαφώς και η απάντηση είναι θετική. Η αλήθεια είναι όμως ότι δεν έχουν γίνει και πολλές προσπάθειες τέτοιου είδους.Τα ''Crimson'' των Edge Of Sanity στα σίγουρα αν και πολύ προχώ για τον συγκεκριμένο ήχο. Τα ίδια θα έλεγα και για το ''The Key'' των Nocturnus ή το ''Still Life'' των Opeth. Το ''Whoracle'' των In Flames πολύ μελωδικό, το ''Neurothrone'' των Crionics πολύ μέτριο σαν αποτέλεσμα. Ευτυχώς υπάρχει και το ''Dorval'' των Δανών Detest.