- Home
- Demon Head - The Resistance
Demon Head - The Resistance
DOOM ROCK ΑΠΟ ΔΑΝΙΑ
Doom Rock/Metal. Ή Hard Rock με doom metal στοιχεία. Όπως προτιμάτε, πείτε το, αλλά κάτι τέτοιο παίζει η νεαρή παρέα από την Δανία. Οι Demon Head σχηματίστηκαν το 2012 και ακολουθώντας τα σωστά βήματα άρχισαν να δημιουργουν τις δικές τους ιδέες και συνθέσεις κυκλοφορώντας τες σε demo κασέτες. Παρελθοντολάγνοι; Έτσι πρέπει λέω εγώ. Το ντεμπούτο ήρθε την Άνοιξη του 2015 και το υλικό τους ακούγεται με το ένα πόδι στο παρελθόν και το άλλο στο παρόν, πάντοτε στα όρια του Doom. Ακούστε το ‘’ Ride the Wilderness’’ και δεν θα χάσετε. Άσε που θα ικανοποιήσουν τα γούστα συλλεκτών σε κάθε φορμάτ. Ακολούθησε ένα 7’’ σπλιτ με τους Alucandra, την άλλη μπάντα του τραγουδιστή τους ενώ το 2017 ήρθε ο διάδοχος ‘’ Thunder on the Fields’’, διαθέσιμος και πάλι σε όλα τα φορμάτς αλλά με ζώο στο εξώφυλλο (μικρό τραγί;) .Μη θέλοντας να αφήσουν το 2018 να περάσει χωρίς να ακουστεί ξανά το όνομα τους, μας παραδίδουν ένα 7΄΄ ep (The Resistance) δυο συνθέσεων σε 500 βινύλια μέσω της The Sign Records.
Ακολουθώντας τον ήχο του περσινού του δίσκου ’’Thunder on the Fields’’, μας παραδίδουν δυο όμορφες συνθέσεις. Η πρώτη, αυτή που βαπτίζει και το ep. Στιχουργικά, τα λέει όλα ο τίτλος. Μουσικά, έχουμε ρυθμικές κιθάρες και τύμπανα στην αρχή που μετουσιώνονται σε πιο doomy φόρμες στη συνέχεια, έχοντας μπάσα ανδρικά φωνητικά ως κυρίαρχα. Νοσταλγικός ήχος, κιθάρες που ζέχνουν 70τίλα, και κυρίως δεν περιορίζονται σε ένα ακόρντο αλλά πλουσιοπάροχα αλλάζουν όλο ρυθμούς και μελωδίες. Οι μυστακοφόροι Demon Head, με το αταίριαστο όνομα και το ακόμα χειρότερο νέο εξώφυλλο, αναπαράγουν αυτό που αγαπάνε και φαίνεται. Μου θυμίζουν τις πρώτες προσπάθειες των Witchcraft (όχι, δεν είναι το ίδιο καλοί) αλλά το μεγάλο τους ατού είναι οι διπλές κιθάρες που κατακλύζουν το χώρο. Στη άλλη σύνθεση, το ‘’ Rivers of Mars’’ έχουν πιο ζωντανό ήχο, ακόμα και πιο μοντέρνο (όσο αυτό μπορεί να τους αγγίξει) θα μπορούσαμε να πούμε. Πιο ευθυτενές Hard Rock, με στίχο περί ανεύρεσης νερού στον Άρη μια δασένια…νύχτα. Ναι, ίσως έχουν ‘’βοήθεια’’ την ώρα που γράφουν μουσική και στίχους. Η φωνή δεν με εμπνέει αλλά οι κιθάρες είναι και πάλι μεγάλη λατρεία. Είμαι σίγουρος ότι και ο νέος δίσκος τους α είναι πολύ καλός αλλά εδώ μιλάμε μόνο για ένα τυράκι συνολικής διάρκειας 11 λεπτών άρα ένα 70% είναι καλά.