Reviews
Πρόσφατα, αναρωτιόμουν πόσα concept stories υπάρχουν στο ακραίο χώρο. Οι Ολλανδοί thrash/deathsters Bleeding Gods ήρθαν να προσθέσουν ακόμα μια με τον νέο, δεύτερο δίσκο τους, ‘’Dodekathlon’’. Οι Bleeding Gods είναι η μπάντα του Ramon Ploeg, μπασίστα των tech-deathsters Houwitser μέχρι το 2012. Κατόπιν, αφού δημιούργησε τη νέα του μπάντα και έγραψε το πρώτο του υλικό (κάποια βασικά demos στην προπαραγωγή τους), δημιούργησε την πρώτη σύνθεση της μπάντας άτομα που γνώρισε τα τελευταία χρόνια.
Είκοσι χρόνια αναμονής για το ντεμπούτο. Ούτε πέντε, ούτε δέκα. Από το 1998 που βάπτισε μια παρέα παιδιών την μπάντα του ως Night Threat μέχρι και προσφάτων που κυκλοφόρησαν επίσημα το πρώτο τους υλικό, η μπάντα άλλαξε κατά πολύ. Από τα μέλη της μπάντας μέχρι και τον ήχο. Ιδρυτής και κύριος συνθέτης της μπάντας, ο Φώτης. Με την πιο δυνατή ομάδα που πέρασε από τις τάξεις της μπάντας, σίγουρα η πιο οργανωμένη και συγκεντρωμένη στον στόχο της.
Στην Ολλανδία φύονται deathmetalιές εκτός από παπαρούνες. Δεν εξηγείται αλλιώς αυτό με τα τόσα death metal σχήματα και όχι μόνο που, υπήρχαν, συνεχίζουν να υπάρχουν, και ακόμα άλλα τόσα που φυτρώνουν κάθε χρόνο. Μιλάμε για death metal φυτώριο, με μπαντάρες, και πολλές πολλές δισκάρες, να κάνουν όλους μας τους οπαδούς του ήχου ευτυχισμένους. Εδώ τώρα έχουμε μια φρέσκια death metal μπάντα τους Deathmarch. Εντάξει από όνομα δεν είναι και ότι πιο πρωτότυπο. Ούτε και από ήχο.
Οι Morbid Angel επανέρχονται στις deathmetalικές ζωές μας μετά από επτά χρόνια από το Illud Divinus Insanum που δεν θύμιζε σε τίποτα τους death metal θρύλους από την Tampa Florida, με το δέκατο δίσκο τους, μετράω και το Abominations Of Desolation, με τίτλο Kingdoms Disdained που κυκλοφορεί από την νέα στον χώρο Silver Lining Records.
Αν σε ρωτήσουν ποια είναι η μπάντα με τα πιο χρακτηριστικά/δυνατά φωνητικά, τις καλύτερες ρυθμικές κιθάρες, έναν από τους καλύτερουυυς μπασίστες, τα τύμπανα με την περισσότερη επιρροή στο είδους τους, τι θα απαντούσες; Μα και βέβαια οι Cann.., βασικά οι Iron Maiden θα έλεγες, οι Μetallica (εξαιρούνται τα τύμπανα), τώρα που το καλοσκέφτομαι δεν θα έλεγες τους Cannibal Corpse. Αν όμως το σκεφτούμε λίγο πιο διεξοδικά, οι βετεράνοι metallers πληρούν όλα τα προαναφερθέντα κριτήρια. Πάμε λοιπόν να σχολιάσουμε τον 14ο δίσκο των Cannibal Corpse, το Red Before Black.
Άνοιγμα της βραδιάς με μία καθαρή deathιά, μιλόντας για μια μπάντα που μας έρχεται απο το El Paso του Texas των ΗΠΑ. Η μουσική που παίζουν, είναι ουσιαστικά Thrash/Death Metal, που ίσως ο τρόπος τους να θυμίζει και λίγο το Power Metal. Οι συνεχόμενες κραυγές, με οδηγούν να καταλήξω στο Death Metal, οριστικοποιόντας την ταυτότητα τους στο μυαλό μου.
Οι Φιλλανδοί deathsters Desolate Shrine στα επτά χρόνια τους πρόλαβαν και μας έδωσαν τρεις γκρίζες αποχρώσεις του θανάτου, με το σκοτεινό γκρίζο death metal τους. Τώρα κυκλοφορούν τον τέταρτο, τρίτο στην σειρά με την Dark Descent Records, δίσκο τους με τίτλο Deliverance from the Godless Void.
Ένας μουσικός, που παίζει όλα τα όργανα, LL, και δύο τραγουδιστές RS & ML αποτελούν αυτό το μουσικό σχήμα, με την death ακραία ταυτότητα, την doom απόγνωση και την black απόκοσμη προσωπικότητα.
Λίγα πράγματα μπορούν να γραφτούν για τους Γάλλους Temnein. Ξεκίνησαν το 2009 παίζοντας μελωδικό και γκρουβάτο death metal με thrash αλλά και prog επιρροές. Στις αρχές του 2014, κυκλοφόρησε το ντεμπούτο τους 404 B.C. από την Δανέζικη εταιρία Might Music, απέσπασαν σχετικά καλές κριτικές και έδωσαν τις πρώτες τους συναυλίες στην χώρα τους αλλά και παραπέρα.
Οι αμερικανοί melodeathmetallers επέστρεψαν δισκογραφικά μετά από δύο χρόνια με την 8η δισκογραφική τους δουλειά. Μία μπάντα με συνέχως αυξανόμενο κοινό και όχι άδικα αφού όλες τους οι δουλειές είναι και μία και μία. Μετά λοιπόν από το υπέροχο Abysmal, έρχονται με το Nightbringers. Οι συνθέσεις ανήκουν και πάλι κατά κύριο λόγο στον Brian Eschbach, έτσι ο δίσκος διατηρεί το ύφος και την γενικότερη καλλιτεχνική όψη των αμερικανών TBDM.
Πίσω στο 2002, υπήρξε μια brutal death metal μπάντα με το όνομα Monolith. Σύντομα το άλλαξαν σε The Monolith Deathcult και άρχισαν να εξελίσσουν-αλλάζουν το προσωπείο της μουσικής τους φτάνοντας έτσι στο 2017 με τη μπάντα να μην έχει καμιά σχέση με τα πρώτα τους βήματα. Οι Ολλανδοί, μετά από πέντε δίσκους, ανέβηκαν πολλά εξελικτικά σκαλιά μετατρέποντας το death metal του σε κάτι πιο βιομηχανικό και ηλεκτρονικό.