Reviews
Η Βραζιλιάνικη, από την πρωτεύουσα Brazil και Αμερικάνικη, από Boston, Massachusetts μπάντα, FireWing, μέσω της Massacre Records μόλις κυκλοφόρησε το παρθενικό της full length. Και επειδή δεν βλέπω πανηγύρια και χαρές προτρέπω όλους να αρχίσουν να ακούν το ‘’Resurrection’’, όπως τιτλοφορείται το παρών καλλιτεχνικό πόνημα.
Σημεία των καιρών? Δημιουργική μανία σε καιρούς καραντίνας και απομόνωσης? Έρωτας στα χρόνια της χολέρας όπως θα έλεγε και ο Gabriel García Márquez (r.i.p.)? Το ‘’Love 2 Be Hated’’ που κυκλοφορεί ελεύθερο μέσω της AFM Records είναι το αποτέλεσμα συνύπαρξης πολλών σπουδαίων μουσικών, μιας μουσικής κολεκτίβας δηλαδή υπό το όνομα Social Disorder. Ο εμπνευστής αυτού του περίεργου – ενδιαφέρον project είναι ο Σουηδο αναθρεμμένος Anders "LA" Rönnblom Ολάκερο κείμενο θέλω για τα μέλη της μπάντας και άλλο μισό για τους συμμετέχοντες.
Είναι Καλοκαίρι. Πάμε Βραζιλία. Και ας έχασε το Copa America. Αυτοί γλεντάνε. Και οι Βραζιλιάνοι metalheads το γλεντάνε. Λογικό, με τόσε μπαντάρες, που δεν χρειάζεται να αναφέρουμε. Εδώ έχουμε τον Kiko τον Shred από το São Paulo. Και τους Kiko Shred’s Rebellion. Και ‘’Rebellion’’ ονοματίζεται ο νέος δίσκος τους, ο οποίος είναι ο τέταρτος στην σειρά και διαδέχεται το ‘’Riding The Storm’’ του 2015, το ‘’The Stride’’ του 2017 και το ‘’Royal Art’’ του 2019. Το ‘’Rebellion’’ θα κυκλοφορήσει σε λίγο καιρό μέσω της Pure Steel Records.
Τους Καναδούς Warcall δεν τους γνώριζα πρωτύτερα. Και όμως είναι μια μπάντα που από το 2007 έχει ήδη κυκλοφορήσει τέσσερις ολοκληρωμένους δίσκους μελωδικού death metal. Αν προσθέσουμε και το παρελθόν της μπάντας σαν Plan B (με διαφορετικό τραγουδιστή και μουσικό ύφος) μιλάμε για άλλη μια δεκαετία αρχαιότερη. Οι επιρροές των Warcall είναι διάφορες και οι ίδιοι αναφέρουν τους Iron Maiden, Metallica, Motorhead, Dissection και Slayer.
Τους Fear Factory τους παρακολουθώ από τα πρώτα τους βήματα. Θυμάμαι κάπου το 1993-94 να ακούω το ‘’ Soul of a New Machine’’, χωμένος τίγκα σε death metal ακούσματα και να μου φαίνονται ήδη περίεργοι και διαφορετικοί για το είδος. Και δεν είχαν σκοπό καν να μείνουν σε τέτοια παιξίματα. Τα ‘’ Demanufacture’’ και ‘’ Obsolete’’ ξεκαθάρισαν το τοπίο, χαρίζοντας μας από τους καλύτερους industrial δίσκους που κυκλοφόρησαν εκεί έξω. Και μάλιστα κάποιοι από αυτούς ήταν και concept stories. Τα χρόνια παρήλθαν, αρκετοί δίσκοι κυκλοφόρησαν, κάποιοι καλύτεροι από κάποιους άλλους.
Υπάρχουν αρκετές μπάντες με το όνομα Madhouse και συνεχίζουν να δημιουργούνται ακόμα συγκροτήματα που υιοθετούν αυτό το όνομα χωρίς να καταλαβαίνω το γιατί. Σειρά για τους Αυστριακούς hard rockers, με ούμλαιτ, δηλαδή Mädhouse. Τι σας θυμίζει; Καλά σκεφτήκατε. Τίγκα Mötley Crüe, σε βαθμό παρεξήγησης. Μόνο τα ονόματα να τσεκάρετε, θα καταλάβετε... Mikky Stixx, Rickey Dee, Thommy Black, Tommy Lovelace. Οκ, μην ξεχάσουμε και τον ντράμμερ, Casey Jean Eiszenman. Ξεκάθαρα φόρος τιμής. Το περηφανεύονται με καμάρι ότι τα πάντα θυμίζουν το Παρδαλό Πλήρωμα.
Οι Χιλιανιοί Heavy Metallers με τα ελληνικά παρατσούκλια (οκ, ο νέος τους μπασίστας διάλεξε Σκανδιναυική μυθολογία, δεν θα μείνει για πολύ,χαχα) επέστρεψαν με τον τρύο τους δίσκο, τρία χρόνια μετά τον προηγούμενο. Τολμώ να γράψω οτι το νέο τους δημιούργημα, ‘’The Trip’’ είναι καλύτερο (τουλάχιστον) του προηγούμενου άλμπουμ τους χλαρη στις πιο μσεστές συνθέσεις και την καλύτερη παραγωγή. Η παρέα από το Santiago ίδρυσε τη μπάντα το 2012 και την ονόμασε Lucifer’s Hammer από την ομώνυμη νουβέλα (1977) των Larry Niven και Jerry Pournelle.
Λίγο καθυστερημένα μας παρέδωσαν προς παρουσίαση το τελευταίο τους άλμπουμ οι Φιλανδοί Ultimatium αλλά ο σοφός λαός μας αναφωνεί ‘’κάλλιο αργά παρά ποτέ’’. Δεν ξέρω αν σας είναι γνωστοί σαν μπάντα αλλά το συγκρότημα του Matti Pulkkinen (πλήκτρα) έχει 20 ολόκληρα χρόνια στην πλάτη του. Πολλές αλλαγές στη σύνθεση τους στα πρώτα τους χρόνια με τον κιθαρίστα Harri Niskanen να είναι παρών δισκογραφικά σε όλα τα άλμπουμς τους ενώ ο τραγουδιστής Tomi Viiltola εισχώρησε στη μπάντα μετά το ντεμπούτο ‘’ New Dawn’’ (2004) και έκτοτε βρίσκεται στην παρέα τους μέχρι και σήμερα.
Τους πέρασα για τίποτα Ισπανόφωνος powermetalles ή ακόμα χειρότερα κάτι σε folk, νότιοαμερικάνικο. Μα τι όνομα είναι αυτό, Entierro. Αν είναι όντως η γνωστή ισπανική λέξη, σημαίνει ταφή. Όπως και να χει, μιλάμε για Αμερικανούς από το Connecticut που στο αίμα τους έτρεχε stoner ήχοι, τουλάχιστον παλιότερα. Ξεκίνησαν σαν Treebeard και μέχρι το 2013 που άλλαξαν το όνομα σε Entierro αλλά και ένα εκ των δυοκιθαριστών, ο ήχος τους κυμαινόταν σε τέτοια ηχοχρώματα.
Ζούμε την εποχή των επανακυκλοφοριών. Σε όλα τα φορμάτς. Όσο και να έχει πατώσει η μουσική βιομηχανία παγκοσμίως, στη δική μας μουσική, οι οπαδοί ακόμα ενδιαφέρονται να αποκτήσουν αγαπημένα τους άλμπουμς από το παρελθόν και το παρόν, σε όποιο φορμάτ τους ενδιαφέρει. Δυστυχώς κάποιες παλιότερες κυκλοφορίες είναι πλέον ακριβές προς αγορά όπως για παράδειγμα τα cds των δυο πρώτων δίσκων των Αμερικανών heavy/power metallers, Damien και αυτό το λάθος προσπαθεί να διορθώσει η Πορτογαλλική Lost Realm Records.