Reviews

Μια από τις πιο γνωστές και αγαπητές μπάντες στα μέρη μας, δεν γράφω και τίποτα καινούριο, οι Paradise Lost, αυτές τις μέρες κυκλοφορούν, μέσω της Nuclear Blast, το νέο τους καλλιτεχνικό πόνημα. Δέκατος έκτος ολοκληρωμένος δίσκος. Που διαδέχεται το ‘’Medusa’’ του 2017 που είχε ανάμεικτες αντιδράσεις. Εγώ ήμουν από αυτούς που είδαν το ‘’Medusa’’ με θετικό πρόσημο, χωρίς να με έχει ξετρελάνει.

Το Power Metal στα 00ς και ειδικότερα στην Αμερική, έζησε πέτρινα χρόνια. Το είδος (και γενικότερα το Metal) θεωρήθηκε αναχρονιστικό και γερασμένο. Βέβαια στο underground υπήρξαν αρκετές μπαντες που το τίμησαν και το υπερασπίστηκαν.  Ανάμεσα σε αυτές, οι Dark Arena από Ohio. Αν και ξεκίνησαν στα 90ς σαν Arena, δεν κατάφεραν παρά να κυκλοφορήσουν μια κασέτα και το power/progressive  metal τους χάθηκε στη λήθη. Τελικά το 2004 το άλλαξαν σε Dark  Arena με ακόμα σκληρότερο ήχο και κυκλοφόρησαν τρεις ολοκληρωμένους δίσκους.

Οι Nightwish τόσα χρόνια μετά την αποχώρηση της Tarja έχουν αλλάξει ρώτα. Έβγαλαν δυο καλούς αλλά ατυχήσαντες δίσκους, ως προς την μικρή Ολλανδέζα, μάλλον ληγμένη θα ήταν. Και με την Floor Jansen βρήκαν την έκφραση, μαζί με την καλλιτεχνική βαρύτητα και την απαραίτητη τσαχπινιά, που χρειάζεται ο εδώ και δεκαπέντε χρόνια εαυτό τους. Ο Tuomas Lauri Johannes Holopainen έχει και τις προσωπικές του καλλιτεχνικές ανησυχίες και δημιουργίες. Και έτσι, από το ‘’Endless Forms Most Beautiful’’ του 2015 φτάσαμε στο φιλόδοξο ‘’Human.

Συνήθως δεν δέχομαι παρουσιάσεις από κυκλοφορίες που βγήκαν μισό χρόνο πριν όπως το ep των Sardis αλλά όταν κάτι πραγματικά αξίζει είναι αμαρτία να μην διαδοθεί. Και το ‘’Viral’’ των Αμερικανών Sardis το αξίζουν. Η νεαρά παρέα από το Μιζούρι υπάρχει από το 2006 ενώ μόλις το 2013 κυκλοφόρησε το αυτοχρηματοδοτοέμενο cd-single ‘’ Cries of the Dead’’ ενώ ένα χρόνο αργότερα το ντεμπούτο τους ‘’Escape’. Ο δίσκος είναι αρκετά καλός αλλά όχι τόσο καλός ώστε να ξεχωρίσει στα αυτιά μου αλλά και των υπολοίπων.