Reviews
Έχοντας δουλέψει εντατικά εδώ και 2 χρόνια τόσο στην δημιουργία υλικού όσο και στις live εμφανίσεις, οι Έλληνες Rusty Bonez μοιράζονται μαζί μας το πρώτο τους «παιδί», με τίτλο Wrath, στο οποίο δέκα heavy rock ιστορίες μας ταξιδεύουν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Όσο απόλυτο και αν ακούγεται, οι Rusty Bonez είναι μουσικοί κάτοικοι των Η.Π.Α. και αν δεν ξέρεις τι ακούς σίγουρα θα νομίσεις ότι πρόκειται για αμερικάνικη μπάντα.
Σας καλησπερίζω με μία ξεχωριστή παρέα, έχω κοντά μου τους groovy thrashers Channel Zero. Τόσο κοντά που κάνεις μία τσαφ με το δεξί σου χέρι, το αρπάζεις και το βάζεις στον σιντοπαίχτη. Μας έρχονται απο το Βέλγιο, και η αλήθεια είναι οτι δεν ήξερα οτι έχουν τόσο μακρά παρουσία στον χώρο. Ξεκίνησαν πριν απο σχεδόν μία τριανταετία, συγκεκριμένα το 1990 με ένα Demo, και δύο χρόνια αργότερα ακολούθησε ο πρώτος ομώνυμος δίσκος. Απο τότε μετράνε πλήθος απο EP's και CD Singles, μου κάνει εντύπωση η έλλειψη κάποιου live DVD απο την δισκοθήκη τους.
Η progressive death pop, The Great Discord κυκλοφορεί τον δεύτερο δίσκο τους. Πωπω, δεν ξεκινήσαμε καλά… Τι σημαίνει progressive death pop; Πιθανότατα και τίποτα. Ούτε prog, Ούτε death. Απλά για λόγους ενθουσιασμού και υπερβολής το χρησιμοποιεί η εταιρία τους, η οποία μας φλομώνει με οποιαδήποτε γνωστή μπάντα έχει μοιραστεί το σανίδι. Έχουν και αυτό το τραγελαφικό εξώφυλλο που δεν θα το ήθελα στην δισκοθήκη μου. Τέλοσπαντων. Οι The Great Discord είναι μια πενταμελής μπάντα που ακροβατεί ανάμεσα σε πολλά μουσικά είδη και έχει γυναίκα τραγουδίστρια.
Οι αμερικανοί melodeathmetallers επέστρεψαν δισκογραφικά μετά από δύο χρόνια με την 8η δισκογραφική τους δουλειά. Μία μπάντα με συνέχως αυξανόμενο κοινό και όχι άδικα αφού όλες τους οι δουλειές είναι και μία και μία. Μετά λοιπόν από το υπέροχο Abysmal, έρχονται με το Nightbringers. Οι συνθέσεις ανήκουν και πάλι κατά κύριο λόγο στον Brian Eschbach, έτσι ο δίσκος διατηρεί το ύφος και την γενικότερη καλλιτεχνική όψη των αμερικανών TBDM.
Πίσω στο 2002, υπήρξε μια brutal death metal μπάντα με το όνομα Monolith. Σύντομα το άλλαξαν σε The Monolith Deathcult και άρχισαν να εξελίσσουν-αλλάζουν το προσωπείο της μουσικής τους φτάνοντας έτσι στο 2017 με τη μπάντα να μην έχει καμιά σχέση με τα πρώτα τους βήματα. Οι Ολλανδοί, μετά από πέντε δίσκους, ανέβηκαν πολλά εξελικτικά σκαλιά μετατρέποντας το death metal του σε κάτι πιο βιομηχανικό και ηλεκτρονικό.
Οι βετεράνοι folk metallers επέστρεψαν μετά από δύο χρόνια δισκογραφικής απουσίας, με το Two Paths. Παρά την σχεδόν εικοσαετή τους παρουσία, ο δίσκος που κυκλοφόρησε τον προηγούμενο μήνα, είναι μόλις ο έβδομος. Αν και προσωπικά θεωρώ ότι «έπεσαν» κάπως μετά το From Afar, εξακολουθώ να τρέφω μεγάλη εκτίμηση για την δουλειά τους. Για ακόμα μια φορά οι συνθέσεις προέρχονται κατά βάση, από τον εγκέφαλο της μπάντας, Markus Toivonen.
Οι Butcher Babies είναι ένα μουσικό σχήμα από το Los Angeles και παίζουν metalcore…οι ίδιοι λένε ότι παίζουν και thrash…ασχολίαστο αυτό. Αυτόν τον μήνα εξαπολύουν, μέσω της Century Media, την τρίτη τους ολοκληρωμένη δουλειά, με απειλητικές διαθέσεις, με τίτλο Lilith.
Οι τραγουδιάρες Heidi Shepherd και Carla Harvey, ο κιθαρίστας Henry Flury, ο μπασίστας Jason Klein, και ο ντράμερ Chase Brickenden αποτελούν την μουσική ομάδα των Butcher Babies.
Οι Γάλλοι Novelist, pogresssive metalcore, αυτοπροσδιορίζονται, κυκλοφορούν αυτές τις μέρες το δεύτερο ολοκληρωμένο full length τους με τίτλο την απόλυτη λέξη για το σκοτάδι…Noir που στα Γαλλικά σημαίνει Νύχτα. Κυκλοφορεί από την Sharptone Records.
Το Γαλλικό φινετσάτο στυλ τους αρχίζει με το στυλιζαρισμένο εξώφυλλο, που στο γκρίζο μουντό φόντο, πάνω στην ακανόνιστη πέτρα, ένας κύκλος με μια σκοτεινή θάλασσα και στο βάθος παγόβουνα, και να αχνοφαίνεται το ολόγιομο φεγγάρι, που φωτίζει και ζεσταίνει μέσα στο παγερό σκοτάδι.
Δύο χρόνια μετά τον ντεμπούτο τους στην δισκογραφία με το Reflection, οι Πατρινοί Masquera Di Ferro επανέρχονται με το νέο τους πόνημα που τιτλοφορείται Stalactites. Αν η προηγούμενή τους δουλειά αποτέλεσε ουσιαστικά την γνωριμία τους με το κοινό, το Stalactites δείχνει ότι η μπάντα έχει ήδη διαμορφώσει τον ήχο της και έχει διαλέξει σε ποιόν δρόμο θα πατήσει.
H 7η δουλειά των Γάλλων Industrial metallers έχει τον τίτλο Black Nova. Στα αυτιά μου είναι η καλύτερη δουλειά τους στην σχεδόν εικοσαετή καριέρας τους. Από την αρχή μέχρι το τέλος, το Black Nova είναι ένα στιβαρό και καλοπαιγμένο άλμπουμ που ξεχωρίζει από τα προηγούμενα, φέροντας όμως ξεκάθαρα την υπογραφή της μπάντας.