Monuments
Οι Vermin είναι σαν το μικρό αδερφάκι των Entombed. Από την ίδια οικογένεια (Σουηδία), το μικρό να παίζει με τα παιχνίδια του μεγαλύτερου και να επηρεάζεται από τις αποφάσεις ζωής που έκανε το μεγαλύτερο παιδί. Τι ακριβώς συνέβη δηλαδή; Οι Vermin δημιουργήθηκαν το 1991, την εποχή που οι Entombed έβγαζαν τον καλύτερο τους δίσκο (Clandestine μωρε!!). Έπαιζαν τυπικό Σουηδικό death metal, στα ίχνη των προαναφεθέντων.
Δεν μπορώ να φανταστώ πως είναι να πρέπει να εγκαταλείψεις την μπάντα που ΕΣΥ ίδρυσες μετά από κάποια χρόνια. Όχι επειδή βαρέθηκες, όχι επειδή μαλώνεις με τους άλλους, όχι επειδή κουράστηκες, όχι επειδή ‘’μεγάλωσες’’. Να πρέπει να την εγκαταλείψεις. Σαν τον Stéphane Viard των Meryless που κάποτε έπαιζε τόσο τεχνικά και έκανε την κιθάρα σου να παίρνει φωτιά. Κάποια στιγμή όμως έπαθε εμβοή στο αυτί, πρόβημα το οποίο χειροτέρεψε με τα χρόνια σε σημείο να μην μπορεί να παίξει κιθάρα ούτε σε συναυλίες ούτε στο προβάδικο και έτσι εγκατέλειψε την μπάντα του το 2014.
Μια από τις νεότερες μπάντες που αγαπήθηκαν πολύ στην Ελλάδα και τους έχουμε δει ζωντανά ήδη αρκετές φορές (και θα ξαναδούμε) είναι οι Δανοί. Πάντως φτάσανε και αυτοί πάνω από 25 χρόνια ύπαρξης. Ρε πως περνούν τα χρόνια έτσι; Σαν χθες (άντε, προχτές) διάβασα για αυτούς, τους ξεχώρισα από τις άλλες κυκλοφορίες και προμηθεύτηκα το ντεμπούτο cd τους ‘’ Paradise Belongs to You’’. Και από τότε αχώριστη αγάπη, ανιδιοτελής έρωτας. Όλη η δισκογραφία τους κάθε φορά που έξω κρυώνει και έχει μουντάδα, με επισκέπτονται. Μου κρατάνε ζεστασιά. Ξέρουν τι χρειάζομαι.
Οι Pscychopath είναι μια κλασσική περίπτωση μπάντας που εμφανίστηκε για μια περίοδο, έβγαλε ένα δίσκο και μετά εξαφανίστηκε χωρίς μέλη του συγκροτήματος να συμετάσχουν ξανά σαν μουσικοί σε metal καταστάσεις. Άπειρες οι περιπτώσεις και φυσικά στην Αμερική ακόμα συχνότερη. Αξίζει το ενδιαφέρον μας σε μια τέτοια μπάντα όπως οι Psychopath από το Μιζούρι που στο βραχύβιο βίο της μας προσέφερε αξιοσημείωτη μουσική. Η τριμελής παρέα ίδρυσε τους Psychopath to 1990 και τον Μάιο της ίδιας χρονιάς ηχογράφησε έξι τραγούδια που έγιναν το demo ‘’The Soul Personification’’.
Κάποτε τα εξώφυλλα είχαν πολύ πιο σημαντικό ρόλο. Σε εποχές προ ίντερνετ και με τον έντυπο τύπο να ασχολείται (αναγκαστικά) με λίγες μπάντες, το εξώφυλλο μπορούσε να γίνει βασικός παράγοντας προσέλκυσης ή απομάκρυνσης ενός αγοραστή. Πολλοί από εμάς έχουμε ρισκάρει-πειραματιστεί με αγορές με βάση το πόσο μας ενθουσίασε ή απογοήτευσε ένα εξώφυλλο. Επίσης πολλές φορές πιθανολογούσαμε για το είδος που παίζει η μπάντα, μόνο και μόνο από αυτό και το λογότυπο. Για να καταλήξουμε κάπου,υπήρξαν και κάποια εξώφυλλα πολύ ακραία που σου καρφνόντουσαν στο μυαλό είτε με την καλή είτε με την κακή έννοια.
Γίνεται μια μπάντα να παίζει death metal και doom συνάμα; Ναι γίνεται. Αν ονομάζεσαι Αιώνια Εξουσία του Θανάτου. Sempiternal Deathreign δηλαδή. Και είναι αρκετές τέτοιες μπάντες εκεί έξω. ΟΧΙ Doom/Death σαν My Dying Bride, με αργό παίξιμο, πολύ μελωδία και παραμορφωμένα φωνητικά. Εδώ μιλάμε για υο αντίθετο, δηλαδή παλιομοδίτικο (μπάντα των 80ς) death metal που δεν φοβάται να ρίξει ταχύτητες σε υπερβολικό βαθμό σε σημεία και να εμβολιάσει τον ήχο τους με τον ορο του όγκου.
Είναι τόσες πολλές οι μπάντες που πέρασαν στην ιστορία της metal Μουσικής βάζοντας το δικό τους λιθαράκι που ίσως είναι και λιγάκι άτοπο να ασχολούμαστε μαζί τους σαν κάτι το ξεχωριστό αφού είναι εκατοντάδες. Από την άλλη, κάτοιες τέτοιες μπάντες κρατούσαν το λάβαρο του Underground ψηλά και παρέδιδαν υλικό ώστε να συνεχιστεί η αγάπη για το είδος από τους οπαδούς. Λογικό είναι να βρεις πάμπολλες τέτοιες μπάντες σε χώρες με έντονη μεταλλική κινητικότητα, είτε μιλώντας για οπαδούς είτε για συγκροτήματα. Χάγη, 1988 και μια μπάντα γεννιέται. Accessory το όνομα.
Θυμάμαι σε παλιότερες εποχές, να φυτρώνουν σαν μανιτάρια μπάντες που θύμιζαν (υπερβολικά) πολύ Slayer και Sepultura. Για τους δεύτερους, αυτό σχεδόν έχει εκλείψει. Η ίδια η μπάντα έχει πάρει πολύ διαφορετικό δρόμο αλλά δεν γεννιούνται νέες μπάντες που να θυμίζουν Sepultura εποχής ‘’Schizophrenia’’για παράδειγμα. Ας γυρίσουμε στο παρελθόν να γνωρίσουμε-θυμηθούμε μια μπάντα που σαφώς έπραττε το άνωθεν. Τους Γάλλους No Return. Το πενταμελές σχήμα ιδρύθηκε το 1989 και λάτρευε το thrash/death των Sepultura των δυο πρώτων δίσκων ενώ μόλις είχαν κυκλοφορήσει και το ‘’Beneath The Remains’’.
To 1984 στη Florida, οι Kelly Shaefer (φωνητικά/κιθάρες), Rand Burkey (κιθάρες), Roger Patterson (μπάσο) και Steve Flynn (drums), σχηματίζουν τους Oblivion. Ένα χρόνο αργότερα αλλάζουν το όνομα σε R.A.V.A.G.E. (Raging Atheists Vowing A Gory End), το οποίο κρατάνε μέχρι το 1987.
Πολωνία, Behemoth, black metal earlier, death black later. Όλα αυτά απλά ακούγονται και είναι μια ταμπέλα. Μέχρι την στιγμή που θα κατανοήσουμε για τον Nergal (κιθάρα, φωνή, songwriting, βλασφημία) με την τέχνη του, δηλαδή με την ζωή του την έπεσε άγρια στο κατεστημένο.