Monuments
Πολλά έχουν γραφτεί για τον Axel Rudi Pell. Τον έχουν κατηγορήσει για αντιγραφέα, μέτριο, και γενικά ποτέ δεν κατάφερε να εδραιωθεί στη συνείδηση πολλών ακροατών του κλασικού heavy metal ως πρώτης κλάσης κιθαρίστας και τραγουδοποιός. Είναι βέβαια στη σκηνή από το 1989, και τέτοιες κατηγορίες είναι αδικία πια να λέγονται. Το μόνο ίσως που μπορεί να πει κανείς είναι πως έχει πολλούς δίσκους και κάποιοι είναι κάτω του μετρίου, αλλά αυτό δεν ακυρώνει όλη του την καριέρα και προσπάθεια-εξάλλου άπειρες μπάντες δεν είναι σε αυτή την κατηγορία;
Όπως φαίνεται και από το όνομά τους, οι Hammerschmitt ήταν από τη Γερμανία και η εύρεση του πρώτου και μοναδικού δίσκου τους, ήταν για τους οπαδούς του κλασικού ήχου μια περίοδο κάτι σαν το “Steel and Starlight” των Shok Paris ή το “Annihilation Absolute” των Cities.
Kατά τη διάρκεια της περιοδείας για το “Fear of the Dark”, άρχισαν να γράφονται οι πρώτες φήμες ότι o Bruce Dickinson θέλει να φύγει από τους Iron Maiden. Οι οπαδοί παθαίνουν ένα από τα μεγαλύτερα σοκ στην ιστορία του metal, λες και πέθανε κάποιος συγγενής τους. Λίγο αργότερα, ανακοινώνεται επίσημα ότι ο τραγουδιστής έφυγε από το συγκρότημα, και οι Iron Maiden αρχίζουν δαιδαλώδεις ακροάσεις για νέο τραγουδιστή, και όλοι αναρωτιούνται για το καινούργιο μέλος της μπάντας και το μέλλον του συγκρότηματος.
Οι Stormwitch είναι από τη Γερμανία, και το “Walpurgis Night” είναι το ντεμπούτο τους,
που κυκλοφόρησε το 1984. Για το άλμπουμ το μόνο που χρειάζεται να πούμε είναι ότι η
μπάντα αρνήθηκε να χρησιμοποιήσει πολυκάναλη εγγραφή, αλλά ηχογράφησε τον δίσκο
απευθείας για να έχει όσο το δυνατόν αυθεντικό ήχο.
‘’W.A.S.P.’’ 1984, ‘’The Last Command’’ 1985, ‘’Inside The Electric Circus’’ 1986, ‘’The Headless Children’’. Αυτό ήταν μια άσκοπη επιθεώρηση της metal history. Της ιστορίας των W.A.S.P. που έδωσαν αυτές τις τέσσερις κλασικές, μνημειώδης για πάρα πολλούς, δισκάρες. Ο κύριος Steven Edward Duren, ο ποιος? Ο κύριος Blackie Lawless είχε δώσει τόσα πολλά και είχε κερδίσει άλλα τόσα από την αγαπημένη μας σκληρή μουσική. Και οι φήμες για τα αρχικά W.A.S.P. έδιναν και έπαιρναν. Κάνοντας το όλο σκηνικό σκαμπρόζικο και άκρως γαργαλιστικό. Με ακραία και άκρως γαργαλιστική θεματολογία.
Tο 1987, οι Torbjörn Weinesjö (κιθάρες), Thomas Weinesjö (drums) και Anders Olofsson (φωνητικά) σχημάτισαν τους Glorify που γρήγορα άλλαξαν όνομα τους σε Seventh Seal. Ο Fredrik Sjöholm (τότε Ohlsson) στα φωνητικά προσχώρησε αργότερα, και το όνομα άλλαξε σε Veni Domine όταν επιτεύχθηκε η πρώτη τους δισκογραφική συμφωνία. Το 1992 τελικά κυκλοφόρησε το ντεμπούτο τους, “Fall Babylon Fall”.
Οι Γερμανοί Alpha Tiger δημιουργήθηκαν από τις στάχτες των Satin Black, που το 2008 κυκλοφόρησαν το εξαίσιο “Harlequin”. Ο δίσκος αυτός είχε ένα ύφος αρκετά κοντά στα 3 πρώτα άλμπουμ των Fates Warning, αλλά το συγκρότημα περνούσε τις επιρροές από το προσωπικό του ύφος και έτσι έβγαζε κάτι φρέσκο που ακουγόταν πολύ άνετα, και όχι αντιγραφή.
Ακόμα θυμάμαι με συγκίνηση την κριτική του Lord στους Αngra για το “Holy Land”. Αν και ήταν καλή, μου έβγαζε κάτι το συγκρατημένο. Λίγο καιρό πριν, για τους AC/DC έγραφε: «Κάποιοι θεωρούν τις σημαντικότερες στιγμές της ζωής τους την πρώτη φορά που πήγαν με γυναίκα ή το πρώτο τους αμάξι ή όταν έκαναν οικογένεια.
Οι Excess δημιουργήθηκαν στη Γαλλία το 1983, και μετά από ένα demo το 1985, η μπάντα κυκλοφόρησε το αρκετά μέτριο ντεμπούτο της, “Melting Point”, το 1986. Τέσσερα χρόνια αργότερα, κυκλοφορούν τον 2ο και τελευταίο full-length δίσκο τους, “The Fatal Touch”, από την Ισπανική Berman Internacional, και είναι ένας μικρός θησαυρός του κλασικού heavy metal. Για μια περίοδο μάλιστα ήταν και από τους πιο σπάνιους δίσκους στο είδος του.
Καθόλου πρωτότυπος τίτλος το ‘’how did it come to this’’ που απαντιένται βασικά ‘’Narcosynthesis’’. Έτσι αισιόδοξα ξεκινάει ο τέταρτος δίσκος των Nevermore ‘’Dead Heart In A Dead World’’ που κυκλοφόρησε στις 13 του Σεπτέμβρη του 2000 από την Century Media Records. Διαδέχτηκε το καταπληκτικό ‘’Dreaming Neon Black’’. Και βασικά έχουμε την ίδια ομάδα, Warrel Dane (r.i.p. 12/2017), Jeff Loomis, Jim Sheppard, Van Williams. Το αισιόδοξο σε χρώματα, απαισιόδοξο σε σύλληψη και εικόνα, εξώφυλλο φιλοτέχνησε ο Καλιφορνέζος από το San Diego εικαστικός Travis Smith.