Monuments
Θα μπορούσες να πεις άνετα ότι οι Savage Grace είναι φαλλοκράτες αν βασιστείς στα εξώφυλλα τους. Δυο eps και δυο ολοκληρωμένοι δίσκοι, όλοι με εξώφυλλο γυναίκες που υποτάσσονται. Αν συμβολίσεις την γυναίκα με την Metal μουσική, τότε τα πήγαν περίφημα μιας και σε όλες τους τις κυκλοφορίες εξουσιάζουν με άνεση τον ήχο. Από το 1981 που άλλαξαν το όνομα τους από Marquis De Sade σε Savage Grace, μέχρι το 1992 που το διέλυσαν, έστειλαν πολλούς σβέρκους για φυσιοθεραπεία. Πολλές αλλαγές όμως στην συνθετική τους δυναμική, επέφεραν το μοιραίο. Ηγέτης τους εξ αρχής, ο κιθαρίστας Christian Logue .
Βασιλιάδες του θρόνου του Doom/Death ήταν, είναι και θα είναι οι My Dying Bride. Αδιαμφισβήτητα. Αλλά υπήρξαν και υπάρχουν και άλλοι που αξίζουν τα εύσημα. Την ίδια εποχή που δημιουργούνταν οι M.D.B., στην μακρινή Μελβούρνη ξεκινούσαν το δικό τους δρόμο οι Paramaecium. 1990 λοιπόν, και μια τριάδα Αυστραλών παίζει Death/Doom Metal στο πρώτο τους demo που βγήκε σε κασέτα λίγο αργότερα. Αρχηγός της μπάντας ο ευφυέστατος Andrew Tompkins, αναλαμβάνει τα φωνητικά και το μπάσο. Χριστιανός σε ήθος, το περνάει στην μουσική του παρόλο που έπαιζε death metal.
Μπάντες με μεταμφιεσμένα τα μέλη και με ψευδώνυμα, δεν είναι κάτι καινούριο στο χώρο της heavy metal μουσικής. Αυτή η γενιά γνωρίζει τους Ghost , παλιότερες γενιές είχαμε άλλους σαν τους Death SS. Μια ανάλογη αμφίεση έχουν και οι Αμερικανοί Exorcist, αν και μουσικά θυμίζουν έντονα Venom. Ποιοι ήταν λοιπόν αυτοί οι Exorcist; Βρισκόμαστε στο 1985 και οι Virgin Steel έχουν κυκλοφορήσει έναν από τους καλύτερους δίσκους της καριέρας τους, το Noble Savage. Ο επόμενος τους δίσκος θα βγει μετά από τρία χρόνια (Age Of Consent). Αυτό το χρονικό διάστημα δεν πάει χαμένο.
Έχεις αναρωτηθεί ποτέ, πώς θα ακουγόντουσαν οι Rush αν έπαιζαν death metal στα 70ς; Κάτι τέτοιο αναρωτιόταν ο Dan Swano, o Σουηδός πολυμήχανος Οδυσσέας. Τόσα ηχητικά κατορθώματα σαν μουσικός αλλά και παραγωγός, ελάχιστοι έχουν καταφέρει. Τόσες μπάντες που έχει συμμετάσχει και θα άξιζαν μια θέση εδώ, ακόμα πιο λίγοι. Οι Edge Of Sanity, η βασική του μπάντα, στα πρώτα της χρόνια ήταν death metal, με αρκετές κρυφές μελωδίες αλλά πάντοτε death metal. Δίσκο με τον δίσκο, οι μελωδίες αυξήθηκαν, όπως και οι προοδευτικές του τάσεις με αποκορύφωμα το ‘’Crimson’’ του 1996.
Οι Σαρακηνοί πειρατές λεηλατούσαν το Βυζάντιο, οι Saracen την Ευρώπη και τον κόσμο όλο με την γλυκιά μουσική τους. Μπάντα που πήρε μέρος στο N.W.O.B.H.M. κίνημα συνεχίζει μέχρι σήμερα σε πιο Prog rock φόρμες. Μια πρώιμη μορφή της μπάντας ξεκίνησε το 1976 σαν Lammergier ωσότου αλλάξει σε Saracen το 1980. Η Βρετανία έβραζε με εκατοντάδες μπάντες να παίζουν heavy metal και η πεντάδα από το Derbyshire υπήρξε το ίδιο θεληματική. Ένα 7’’ βινύλιο με δυο μόλις τραγούδια κάνει την εμφάνιση του και η μπάντα συστήνεται στο κοινό.
Hades. Άδης. Πολυφορεμένο όνομα ή συνθετικό για πολλές metal μπάντες. Ειδικά για δυο από αυτές, μια από Νορβηγία που προσκυνά Bathory και μια δεύτερη από Αμερική που Power/Speedάριζε και είχε και μια φωνάρα στην διάθεση της, τόσο καλή που την πήραν οι Watchtower στο δεύτερο δίσκο τους (όπως και τώρα που ξαναβάλαν μπροστά τις μηχανές τους). Βέβαια, οι Hades από το New Jersey, είναι η μπάντα του κιθαρίστα Dan Lorenzo που δημιούργησε την μπάντα στις αρχές του 1978, δίνοντας στην μπάντα του το παρατσούκλι του από το σχολείο. Δηλαδή μπάντα σαράντα ετών παρακαλώ.
H Γαλλία δεν έμεινε ανενεργή σε ότι αφορά το Heavy Metal στην δεκαετία του 80. Σαφώς λιγότερες μπάντες που δεν κατάφεραν να ακουστούν και πολύ πιο μακριά από τις Γαλλόφωνες χώρες. Οι Trust, Warning, Satan Jokers, Blaspheme, Demon Eyes και άλλες μπάντες προτίμησαν να τραγουδούν όπως νιώθουν ενώ οι λιγοστές που δοκίμασαν στα Αγγλικά είχαν χειρότερη τύχη. Το 1984 ήταν μια πολύ καλή χρονιά για το Heavy Metal της χώρας. Τότε ντεμπούταραν και οι Fisc. Το συγκρότημα είχε δημιουργηθεί το 1981 και μετά από ένα demo, η Βέλγικη Mausoleum Records τους υπέγραψε. Η μπάντα είχε ένα μεγάλο πρόβλημα.
Όλοι γνωρίζουμε τους Dream Theater. Έχουμε όλοι απολαύσει τις τεχνικές ικανότητες του John Petrucci στις κιθάρες, του Mike Portnoy στα ντραμς ή του John Myung στο μπάσο. Πόσοι έχουμε ακούσει όμως τις συζύγους τους να παίζουν εκρηκτικό Power/Thrash Metal; Οι Meanstreak, για τις οποίες γίνεται ο λόγος, είναι μια πενταμελής μπάντα που αποτελείται εξ’ ολοκλήρου από γυναίκες μουσικούς. Τρείς από αυτές, παντρεύτηκαν τα παραπάνω νυν και πρώην μέλη των Dream Theater. Δεν θα έπρεπε όμως να λογίζονται και να συζητιούνται μόνο γι αυτό.
Χιλιάδες κυκλοφορίες αυτοχρηματοδοτήθηκαν μιας και δεν υπήρξε μεγάλο ενδιαφέρον από κάποια εταιρία είτε διότι η μπάντα ήθελε να έχει τον απόλυτο έλεγχο. Οι περισσότερες από αυτές χάθηκαν στην αφάνεια ενώ οι μπάντες που έκαναν κάποιο όνομα και απέκτησαν συμβόλαιο, επανακυκλοφόρησαν τις εν λόγω κυκλοφορίες μέσω της εταιρίας τους . Υπάρχουν και οι σπάνιες περιπτώσεις τρομερών αυτοχρηματοδοτούμενων δισκογραφικών δουλειών που ο κόσμος τα ψάχνει σαν τρελός αλλά δεν τα βρίσκει εξαιτίας μικρής ποσότητας και κακής διανομής.
Επικό Heavy Metal δηλώνουν πολλοί ότι παίζουν αλλά είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις που κάτι τέτοιο ισχύει. Δεν αρκεί μόνο επικό στιχουργικό περιεχόμενο, πρέπει να υπάρχει και το ανάλογο μουσικό συναίσθημα και μεράκι. Και οι Αμερικανοί Brocas Helm τα είχανε όλα και με το παραπάνω. Όπως και τεράστια ατυχία σε πολλά θέματα. Μια από τις παλαιότερες μπάντες του είδους, γεννημένη στο αρχαίο 1982. Σύντομα χάρη στο τρομερό πρώτο ντέμο της, απόκτησε συμβόλαιο με την Death Strike/Steamhammer και κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο ‘’Into The Battle’’ το 1984.