Monuments
Οι Riot ή Riot V αν προτιμάτε και όπως πια συστήνονται οι ίδιοι, υπάρχουν, δημιουργούν, προσφέρουν από πολύ πολύ μακρινό 1975. Με heavy θησαυρούς σαν τα ‘’Rock City’’ του 1977, ‘’Narita’’ του 1979, ‘’Fire Down Under’’ του 1981. Με την πασίγνωστη φώκια για μασκότ. Ή το πιο speed διαμάντι ‘’Thundersteel’’ του 1988. Mark Reale (r.i.p.) στην κιθάρα και σε πολλά περισσότερα και Guy Speranza (r.i.p.) στην φωνή, μέχρι το ‘’Fire Down Under’’ δίνουν το ξεχωριστό τους στίγμα.
Δεν φτάνει που έχουμε μια πληθώρα νέων, Ελληνικών συγκροτημάτων που κυκλοφορούν εξαιρετικούς δίσκους, έχουμε και την επιστροφή βετεράνων που όχι μόνο προσέφεραν τρομερές δουλειές στα λίθινα χρόνια αλλά δείχνουν με άνεση ότι μπορούν να συνεχίσουν ανάλογα και στο σήμερα. Αφορμή για τον παραπάνω πρόλογο, οι Αθηναίοι On Thorns I Lay (με το καταπληκτικό όνομα για το ύφος τους, doom/death metal). Η ιστορία τους ξεκινά πίσω στο 1992, σαν Paralysis έχοντας ένα demo και ένα split με τους Έλληνες blacksters, Legion Of Doom.
Πολλοί κατηγορούν τα 90ς ως την εποχή που το metal πήρε την κατιούσα. Τι λέτε μωρέ; Μπορεί στα 80ς να βγήκαν οι καλύτεροι δίσκοι σε αυτή τη μουσική αλλά στα 90ς το ακραίο (death και black ) metal έκανε την εμφάνιση σου με απίστευτες κυκλοφορίες. Όμως και ένα ακόμα είδος είχε την τιμητική του. Το Progressive Metal. Οι Dream Theater κάνουν την αρχή και μπάντες γεμάτες τεχνική και λυρισμό ξεπετάγονται σαν μανιτάρια σε όλο τον πλανήτη. Η Γερμανία υπήρξε από τις χώρες με τα πιο δυνατά χαρτιά. Ο κατάλογος ατελείωτος.
Λίγο πριν την αλλαγή της χιλιετίας (ή στο δεύτερο μισό των 90ς αν προτιμάτε), παντού ακουγόταν ότι το heavy/power metal στην Αμερική ;ήταν νεκρή υπόθεση. Δεν ήταν ακριβώς έτσι τα πράγματα. Απλά η μουσική είχε υποχωρήσει σε underground κύκλους, Μπάντες υπήρχαν, αλλά τις μάθαιναν όσοι έσκαβαν βαθιά, όσοι της έψαχναν λίγο παραπάνω από αυτά που διαφήμιζαν εταιρίες. Από τις στάχτες των Latent Fury από το Σικάγο (1989-1994), ο κιθαρίστας Chris Lotesto ξεκινά τους Ion Vein.
Μια φορά και ένα καιρό (1990), στην Σουηδία ;κάποιοι πιτσιρικάδες δημιούρηγσαν τις δικές τους μπάντες με σκοπό να παίξουν Death Metal, αλλά πολύ, πολύ μελωδικότερο από τους Αμερικανούς ή Άγγλους φίλους τους. Είχαν την μελωδία στο αίμα τους, ακόμα και οι πιο σκληρές από τις Σουηδικές μπάντες, κάποια στιγμή έγιναν πολύ μελωδικότερες. Πάντοτε υπάρχουν (και θα υπάρχουν)οι εξαιρέσεις αλλά αυτό ίσχυε σε μεγάλο βαθμό για τον μέσο όσο.
Μια φορά και ένα καιρό, το Metal με Χριστιανικό στίχο ήταν σχεδόν της μόδας στην Αμερική, το πιστεύετε ή όχι. Το πιο απίστευτο, είναι ότι τα περισσότερα από αυτά ήταν πολύ καλά,είτε έπαιζαν σε πιο hard rock ήχο, είτε Heavy/Power Metal, είτε thrash/death. (ειδικά στην Αυστραλία, μέχρι και black metal έβγαλαν-άκου Horde-Hellig Usvart). Εδώ θα κάνουμε μια στάση στους Bride από το Kentucky. Η μπάντα ιδρύθηκε από τους αδερφούς Dale και Troy Thompson, φωνή και κιθάρα αντίστοιχα.και με την βοήθεια κάποιων τυμπανοκρούστων, δημιούργησαν τους Matrix το 1981.
Οι My Dying Bride στην δεκαετία του 90 δημιούργησαν πέρα από τον μύθο τους, πέρα από το ένα μέρος της θρυλικής τριάδας, με Paradise Lost και Anathema, δημιούργησαν και ένα περίεργο σκοτεινό μονοπάτι που οδηγούσε μαεστρικά και φαντασμαγορικά σε ένα φως. Ένα φως πολύ δυνατό. Έτσι στα τέλη της δεκαετίας και πιο συγκεκριμένα στις 12 του Οκτώβρη του 1999, κυκλοφόρησαν τον δίσκο ‘’The Light At The End Of The World’’, που με τον τίτλο του, μα πάνω από όλα το μεστό του περιεχόμενο, εξέφραζε αυτήν την προς το φως πορεία. Ήταν ο έβδομος τους δίσκος και φυσικά κυκλοφόρησε από την Peaceville.
Στα 80ς οι Whitesnake έπιασαν κορυφή με το άλμπουμ ‘’Whitesnake’’ ή για μας τους Ευρωπαίους ‘’1987’’. Το κείμενο για το πιο αγαπημένο μου Whitesnake δίσκο εδώ http://www.metalzone.gr/monuments/whitesnake-1987 ‘Η με το ‘’Slip Of The Tongue’’ το 1989. Το κείμενο και για αυτό τον δίσκαρο εδώ http://metalzone.gr/monuments/are-you-ready-song-yyaaa
Τον Αύγουστο του 2015 οι Αμερικάνοι atmospheric folk/doom/black metallers, Agalloch, επισκέφτηκαν για τελευταία φορά την χώρα μας, σε μια βραδιά, που όσοι είσαν εκεί θα θυμούνται για πάντα. Τον Μάιο του 2016 οι Agalloch δυστυχώς σταμάτησαν την πορεία τους αφήνοντας μεγάλο κενό με την απουσία τους. Ξεκίνησαν το 1995 στο Oregon του Portland. Μετά από δυο demos, το 1999 κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο άλμπουμ τους με τον τίτλο ‘’Pale Folclore’’. Τρία χρόνια αργότερα, αφού είχε προηγηθεί ένα ep, κυκλοφόρησαν, το τιμώμενο σε αυτό το κείμενο, άλμπουμ με τον τίτλο ‘’The Mantle’’.
Μας λείπουν οι Phychotic Waltz. Και μας λείπουν πολύ. Από τις σημαντικότερες μπάντες του Prog Metal, με την πραγματική έννοια του προοδευτικού. Εδώ και σχεδόν μια δεκαετία περιμένουμε ένα νέο άλμπουμ αλλά ακόμα να έρθει. Άσε που πάντοτε υπάρχει η πιθανότητα να μην είναι και κάτι το πραγματικά ενδιαφέρον. Λύση για την έλλειψη που νιώθουμε; Spiral Architect, The Last Things, Seer’s Tear, Catharsis, Inferno, Inner Sanctum. Ή μπάντες που έχουν συμβάλλει μέλη των P.W. όπως οι Deadsoul Tribe και End Amen. Μπαντάρες όλες τους και αξίζουν ακροάσεων.