Reviews
Κάποτε σε μια θεατρική παράσταση είχε ειπωθεί ως αστείο, ‘’θα σου πω ένα τραγούδι από τον βουβό κινηματογράφο’’. Σαχλό ή απλά ωραίο αυτί το αστείο σαν να παίρνει μορφή μέσα από τους Μαδριλένους Toundra. Οι τύποι παίζουν progressive rock με ορχηστρικούς δίσκους. Δυο περίπου χρόνια μετά το ‘’Vortex’’ το οποίο έκανε πολύ καλή αίσθηση στο κοινό, κυκλοφορούν το ‘’Das Cabinet des Dr. Caligari’’ για έξι πράξεις.
Πολλές νέες κυκλοφορίες από Ελβετία μεριά τον τελευταίο καιρό. Σειρά για μια ακόμα νέα μπάντα, του Arcaine. Ιδρύθηκαν το 2015 στο Chur και μας παρουσιάζουν το ντεμπούτο τους. Κάπου ανάμεσα στο τεχνικό death metal, στο μελωδικό, με πολύ μοντερνιά και γκρούβα όμως. Πενταμελής η σύνθεση, δίνει βάση σε κοινωνικά θέματα στον στιχουργικό τομέα παρά σε κλασσικά θέματα που ασχολούνται οι ακραίες μπάντες. Η μπάντα, όπως μας ενημερώνει το δελτίο Τύπου, επιθυμεί να κάνει τους ακροατές να συνειδητοποιήσουν το βάρος των πράξεων του ανθρώπινου είδους.
Swift, ένα μουσικό σχήμα από την Νέα Υόρκη, που δημιουργήθηκε το 1998 και συνδυάζει το hard rock, το thrash το παλιακό και την αγάπη τους σε σχήματα όπως κυρίως οι Foo Fighters και λιγότερο Metallica και Pantera. Το 2017 είχαν κυκλοφορήσει το ‘’The Worst Of All Things Possible’’ σε ψηφιακή μορφή και τώρα ήρθε η ώρα να το κυκλοφορήσουν σε μια limited edition cd, σε πεντακόσιες κόπιες, από την Divebomb Records.
Οι Κορίνθιοι groove metallers Rejection επαναδραστηριοποιούνται και επανέρχονται στην δισκογραφία μετά από μια απουσία 6 ετών, με το A New Age Of Insanity να φιλοδοξεί να τους ξαναβάλει στον χάρτη και να δώσει ώθηση στην δεκαετή πορεία τους η οποία μέχρι στιγμής έχει παράξει άλλους 2 δίσκους (Hollow Prays – 2010 και Subject 43 – 2013) και περιοδείες στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.
Οι Oceans μαζεύτηκαν και ξεκίνησαν την πορεία τους στην μουσική μόλις το 2018. Αυτόν τον Γενάρην κυκλοφορούν το ντεμπούτο full length τους, μέσω της Nuclear Blast, με τον τίτλο ‘’The Sun And The Cold’’.
Πόσο δύσκολο και άβολο είναι να προτείνεις σε κάποιον να ακούσει το νέο, 17o άλμπουμ των Annihilator. Ακόμα και σε κάποιον που δε ξέρει την μπάντα, πολύ δύσκολα προτείνεις κάτι από την τελευταία 10ετία του συγκροτήματος, αφού καλώς ή κακώς τα 2 πρώτα άλμπουμ των ιστορικών Καναδών φαίνονται πια αξεπέραστα. Το συγκρότημα επιμένει και σε αυτό το άλμπουμ σε ένα δυναμικό, εκκωφαντικό/ενοχλητικό groove speed-thrash ύφος που δεν έχει τις έξυπνες μελωδικές tech-thrash εναλλαγές για τις οποίες έγινε γνωστή η μπάντα, με αποτέλεσμα ο δίσκος να μπουκώνει τα αυτιά του ακροατή.
Σειρά να γνωρίσουμε μια crossover thrash μπάντα από Φιλανδία, τους My Funeral. Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα ακούσει νότα από δαύτους μέχρι πρότινως. Σαφώς και δεν είναι κάποια καινούρια μπάντα μιας και υπάρχουν από το 2005 και έχουν βγάλει ένα διόλου ευκαταφρόνητο αριθμό από demos, eps και δίσκους. Δίνοντας μεγαλύτερη βάση στους τρεις δίσκους (με τελευταίο το ‘’Violence Academy’’, πέντε χρόνια πίσω), ανακάλυψα μια δυναμική Thrash μπάντα που δεν φοβάται να ρισκάρει και να συνδυάσει ηχητικά. Βέβαια, δεν έχασα και τα μυαλά μου, μιλάμε για μια καλή μπάντα αλλά μέχρι εκεί.
Οι Αθηναίοι Project Renegade επιστρέφουν 2 χρόνια αφότου μας συστήθηκαν με το Cerebra EP και μας δίνουν την πρώτη ολοκληρωμένη τους δισκογραφική δουλειά η οποία τιτλοφορείται Order Of The Minus. Η τετραμελής μπάντα κινείται, για όσους δεν το γνωρίζουν, στον ευρύτερο alternative metal χώρο, συνδυάζοντας groove και ατμοσφαιρικά στοιχεία, με έναν ήχο ο οποίος παραπέμπει με την ίδια άνεση τόσο στους Evanescense όσο και στους Within Temptation ή τους Lacuna Coil.
Στον δεύτερο δίσκο τους έφτασαν αισίως οι Γερμανοί, ότι νά ‘ναι, Double Crush Syndrome, με τον τίτλο που λέει λίγα, αλλά ουσιαστικά τα λέει όλα, ‘’Death To Pop’’. Κυκλοφορεί από την Arising Empire. Διαδέχεται το προ διετίας ‘’Die For Rock ‘n’ roll. Κάποιος πρέπει να πεθάνει πια, με αυτά τα παιδιά τα ατίθασα. Και ατίθασο δίσκο μας ετοίμασαν.
Οι Une Misere λειτουργούν μέσα μου και προφανώς και σε πολλούς από αυτούς που θα ασχοληθούν με τον δίσκος τους, οποίος τιτλοφορείται ‘’Sermon’’ και κυκλοφορεί μέσω της Nuclear Blast. Καταρχήν το εξώφυλλο φέρνει σε rock ψυχεδελικά σχήματα ή μπάντες που ασχολούνται με ατμοσφαιρικό doom. Οι ίδιοι αυτό προσδιορίζονται ως blackened hardcore/aggressive metal. Μέχρι ένα σημείο, λόγω του ότι όντως έχουν έντονο το ατμοσφαιρικό στοιχείο στον ήχο τους και προοδευτικές μαύρων αποχρώσεων ιδέες, το πιάνω αυτό.