Reviews
Μέγιστη αδικία οι Αμερικανοί Trauma να αναφέρονται σε συζητήσεις ή κείμενο μόνο και μόνο επειδή από τις τάξεις τους πέρασε ο Cliff Burton των Metallica. Ναι, εκεί έπαιζε ο πασίγνωστος μπασίστας πριν πάει στους Metallica το 1982. Μάλιστα, πρόλαβε και κυκλοφόρησε μαζί τους το πρώτο τους ντέμο με τρία τραγούδια πριν αντικατασταθεί. Το ντεμπούτο τους ''Scratch And Scream'' είναι τουλάχιστον εξαιρετικό Power/Thrash (πες το Speed να ξεμπερδεύεις). Είμαστε στο 1984 και ως Αμερικανοί έχουν τον χαρακτηριστικό ήχο της χώρας τους. Η μπάντα όμως δεν αντέχει και ένα χρόνο μετά διαλύεται.
Εκεί στην Πολωνία αναπνέουν και ζουν metalικά. Οι Kat κάμποσα χρόνια τώρα αυτό κάνουν. Δημιουργούν και κυκλοφορούν δίσκους τριάντα πέντε ολάκερα χρόνια. Ξεκίνησαν με κατάμαυρες προθέσεις, ως black μπάντα και το συνέχισαν με heavy, speed τρέλα. Και έφτασαν στο δέκατο ολοκληρωμένο δημιούργημα, έχουν και πολλά split και eps, στον δέκατο δίσκο, που σε λίγο καιρό κυκλοφορούν μέσω της Pure Steel Records, με τον τίτλο ‘’Without Looking Back’’. Και γιατί να κοιτάξουν πίσω? Με εξώφυλλο σαν οι Blind Guardian να τα μπλέξανε με τους Kreator.
Έχουν κιόλας περάσει 5 (σχεδόν) χρόνια από το ντεμπούτο των 0zone. To 2019 είναι η στιγμή για την δεύτερη τους δουλειά με τον τίτλο Deformity.
Μια πρώτη ακρόαση μας δίνει το στίγμα οι 0zone το συνεχίζουν από εκεί που το άφησαν στο πρώτο άλμπουμ. Ασυμβίβαστα death/thrash ,όμως όλα έχουν πάει ένα βήμα παρακάτω .
Πριν κάποιες εβδομάδες οι Overkill, ΘΕΟΙ τοποθετημένοι αδίκως στους πρόποδες ενός thrash Ολύμπου, αντί για κάποιου καλοφτιαγμένου θρόνου, μόνο για την πάρτη τους, κυκλοφόρησαν τον δέκατο ένατο δίσκο της σαραντάχρονης, τίμιας, ανόθευτης, αδέσμευτης, βάλτε ότι όμορφο θέλετε, πορείας τους. Ο DD Verni, μπασίστας, ψυχή και ο Bobby "Blitz" Ellsworth, τραγουδιστής, πνευμόνι, χαμόγελο της απόλυτα ευγενικής και τίγκα καλοσύνης ύπαρξης του, μας ξανά βάζουν στον THRASH στον METAL κόσμο τους, με το ‘’The Wings of War’’.
Οι Desert Near the End είτε ως Stormbringer στα 90ς. Είτε σαν The Eventide στα 00ς. Είτε με το τωρινό τους όνομα, Desert Near the End, το παλεύουν στην Ελληνική metal σκηνή δημιουργώντας και παίζοντας το metal που αγαπούν να ακούν και να υπηρετούν. Από το 2010 οι Panos Kalompratsos, κιθάρα, από τα 90ς αυτός. Ο μπασίστας – συνθέτης Akis Prasinikas. Και ο Alexandros Papandreou φωνή, έχουν κυκλοφορήσει τέσσερις, με τον φετινό, δίσκους. ‘’A Crimson Dawn’’ του 2011. Το ‘’Hunt For The Sun’’ του 2014. ‘’Theater Of War’’ του 2016.
Η Μεγάλη Βρετανία είναι εδώ. Αντιστέκεται. Και πάλι με το καθάριο – ατόφιο metal για όπλο. Και τους Dethonator να το στρέφουν προς όλους μας για τέταρτη φορά με το ‘’Race Against The Sun Part One΄΄. Από το 2002 ως Kaleb μέχρι το 2009. Και από τότε ως Dethonator.
Σήμανε η ώρα αδέλφια. Να ξανά κινήσουμε για την χώρα του ακατέργαστου μα πάντα ατόφιου metal. Από την χώρα των Flotsam And Jetsam. Με τις ιερές πέτρες ‘’Doomsday for the Deceiver’’ και ‘’No Place for Disgrace’’. Από τότε στα 80ς. Με οικοδομήματα όπως τα ‘’Quatro’’ εκεί στα 90ς και ‘’Dreams Of Death’’ των 00ς. Ή τα πιο πρόσφατα ‘’The Cold’’ και ‘’Flotsam And Jetsam’’. Τώρα, μέσω της AFM Records, κυκλοφορούν τον ‘’The End Of Chaos’’. Και δίνουν τα διαπιστευτήρια αυτής της metal land που έχτισαν τόσα χρόνια, με κάμποσους ικανούς συνοδοιπόρους.
Ο Χρήστος Σιατήρης είναι ο ιδρυτής, κιθαρίστας και τραγουδιστής των Nomen Illi Mors. Η μπάντα ιδρύθηκε το μακρινό 1996 όταν ζούσε στην Πάτρα. Στα επόμενα χρόνια η μπάντα κατάφερε να δώσει την πρώτη της συναυλία αλλά και να δημιουργήσει το πρώτο της υλικό το οποίο περιέχεται στο demo ep του 1998. Δεν υπήρξε όμως σταθερότητα στα μέλη και έτσι οι των Nomen Illi Mors διαλύθηκαν το 1999.
Φοβόμουν, το ομολογώ. Όταν πήρα την απόφαση να κριτικάρω το τελευταίο άλμπουμ των Voivod και ουσιαστικά να διεισδύσω στα άδυτα του κόσμου τους, να πω τη μαύρη μου αλήθεια, κόλωσα. Αλήθεια, ποιός θέλει να μπει εθελοντικά στο αφιλόξενο σύμπαν τους;;
Νιώθεις σαν το δύτη που κάνει ελεύθερη κατάδυση για πρώτη φορά σε βάθη τα οποία δεν χωράει ο ανθρώπινος νους. Νιώθεις ένα ανομολόγητο σκότος, νιώθεις το άγνωστο στην πιο εχθρική του υπόσταση.
Οι Septagon. Από την Γερμανία. Από όνομα, από εξώφυλλα δίσκων, ακόμα και φιγούρα μασκότ έχουν, η οποία φέρνει κάπως σε αυτήν των Grave Digger, αλλά και πολλών παλιών 80ς σχημάτων. Από τους τίτλους δίσκων, ‘’Deadhead Syndicate’’, ο πρώτος πριν δυο χρόνια και ‘’Apocalyptic Rhymes’’ ο φρέσκος που κυκλοφορεί τώρα μέσω της Cruz Del Sur Music. Όλα τους θυμίζουν παραδοσιακές heavy/ speed/thrash φόρμες εκείνης της χρυσής αλλά και αθώας μέτσαλ δεκαετίας.