Monuments
Ο Johan Ericson είναι ο κιθαρίστας (παλιότερα drummer) της γνωστής goth/doom/death μπάντας Draconian που παρακουλουθήσαμε ζωντανα στη χώρα μας προ πενταετίας στη προώθηση του ‘’Sovran’’ με τη νέα τότε τραγουδίστρια. Η ιστορία των Draconian ξεκινά πίσω στο 1993-94 αν και το ντεμπούτο τους κυκλοφόρησε μια δεκαετία μετά. Κάπου τότε αποφάσισε και ο Johan να δημιουργήσει το δικό του μουσικό project παίρνοντας το γοτθικό/μελαγχολικό/σκοτεινό ήχο των Draconian και πηγαίνοντας το στα άκρα, αυτό που ονομάζουμε funeral doom/death metal.
Το ‘’The Code Is Red... Long Live The Code’’ είναι ο ενδέκατος δίσκος, μιλάμε για full lengths, των Βρετανών grind deathsters Napalm Death. Κυκλοφόρησε στις 25 του Απρίλη του 2005 μέσω της Century Media Records.
Κανείς δεν αμφισβητεί ότι τα μεγαθηρία της Metal μουσικής όπως οι Black Sabbath, Metallica, Iron Maiden και δεκάδες άλλα είναι υπεύθυνα για την αγάπη μας για τη συγκεκριμένη μουσική. Αλλά οι καιροί αλλάζουνε, το ίδιο και ο κόσμος που ακούει αυτή τη μουσική. Ήδη κάποια θεωρούνται απαρχαιωμένα. Κάθε γενιά θέλει τους δικούς της ήρωες. Και θα ήταν αδικια και αναληθές να πούμε ότι δεν έχουν βγει μπαντάρες την τελευταία εικοσαετία.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι το thrash metal πέθανε στα 90ς. Ισχύει σε μεγάλο βαθμό. Πολλές μπάντες διέλυσαν, κάποιες υιοθέτησαν πιο γκρουβάτο ήχο (Pantera) και κάποιες εμβολιάστηκαν με τον death metal ιο. Επιβιβαζόμαστε στη χρονομηχανή και γυρνάμε τους διακόπτες στο 1991. Τοποθεσία, Ολλανδία. Τρία από τα τέσσερα μέλη (εκτός κιθαρίστα δηλαδή, έπαιζαν στους θρασάδες Desultory κυκλοφορώντας κάποια demos και splits έχοντας όμως ηδη χάσει την ευκαιρία τους μιας και το είδος βρισκόταν σε παρακμή. Με την αντικατάσταση του κιθαρίστα και τον ερχομό του Erik Sprooten, γεννιούνται οι Inquisitor.
Σαν συνέχεια των Nihilist που κράτησαν για δυο χρόνια, ήρθε εκεί στην Στοκχόλμη της Σουηδίας η μετάλλαξη με το όνομα Entombed. Και άμεσα έδρασε στον οργανισμό metal, κέντραρε στο death metal και έτσι δημιούργησε και έναν death metal άλλο εαυτό. Το όνομα της πρώτης δραστικής ‘’παρενέργειας’’ ονομάστηκε ‘’Left Hand Path’’ και κυκλοφόρησε στις 4 του Ιούνη του 1990 μέσω της Earache Records.
Δεν μπορώ να θυμηθώ πολλές Ιρλανδικές metal μπάντες που μου έχουν στοιχειώσει τη ζωή. Primordial, Solstice, Mourning Beloveth. Δεν βάζω μέσα του καλύτερους ΟΛΩΝ, Thin Lizzy, διότι μιλάω για καθαρόαιμο metal. Ας όψεται. Οι περισσότερες από αυτές έχουν και μια πικρία, μια μελαγχολία στη μουσική τους. Ιρλανδία βλέπεις. Σειρά να προσθέσουμε ακόμα μια μπάντα, τους Arcane Sun.
Φθινοπωρινικός καιρός θέλει και αντίστοιχη διάθεση. Κατοτονική εσωτερική συννεφιά αντιστρέπτεται μόνο από το ίδιο φάρμακο-δηλητήριο. Fight Fire With Fire. Κάπως έτσι πρέπει να το σκέφτηκαν οι Fredrik Norrman και Jonas Renkse και βάλανε το 1994 τους October Tide μπροστά. Μπορεί στην Ελλαδίτσα να έχει καλό καιρό ακόμα και τον Οκτώβρη αλλά στην Σουδηδία....σκοτάδι και κρύο. Ο πρώτος έπαιζε κιθάρες στους deathάδες Uncanny, o δεύτερος τραγουδούσε στους Katatonia και σύντομα θα προστίθοταν και ο άλλος.
Οι Miscreant μου έκαναν αρχική εντύπωση για δυο πράγματα. Πρώτον, ανήκουν στο κίνημα των Σουηδικών συγκροτημάτων που έπαιζαν μελωδικό death metal (μην αρχίσουμε να αναφέρουμε και πάλι τις μπάντες) με την διαφορά ότι ήταν λιγάκι πιο σκληροί ηχητικά και ας είχαν ακόμα και πλήκτρα. Δεύτερον, το ότι οι πολλοί καλοί στίχοι τους είχαν γραφτεί προ μουσικής άρα θα την επηρέασαν και μέχρι ένα βαθμό (ίσως μικρό). Το πενταμελές Σουηδικό γκρουπ είχε σαν αρχηγό έναν...σχισομάτη (γεννημένος στη Σουηδία φυσικά). Ο Peter Kim είναι ο κιθαρίστας και έχει γράψει σχεδόν όλη τη μουσική και τους στίχους.
Οι ρίζες των βασανιστηρίων εντοπίζονται στη αρχαία Ελλάδα και οι μέθοδοι του επηρέασαν τους Ρωμαίους. Στην Ρώμη μόνο οι σκλάβοι βασανίζονταν αλλά στη Ρωμαική αυτοκρατορία και οι πολίτες. Οι εκάστοτε αυτοκράτορες εξέδιδαν οδηγίες για τον τρόπο βασανισμού και χιλιάδες σκλάβοι, πολίτες, μάγοι ή αιρετικοί πληγώθηκαν ή έχασαν την ζωή τους με τον χειρότερο τρόπο. Στην Ολλανδία, μέθοδοι βασανιστηρίων καθιερώθηκαν λόγω Ιεράς Εξέτασης. Το ίδιο και σε αρκετές χώρες της Ευρώπης. Κάποιοι νόμοι δημιουργήθηκαν για να υπάρχουν όρια στα βασανιστήρια.
Οι Skepticism μέσα σε αυτά τα τριάντα χρόνια που υπάρχουν εκεί στην παγωμένη μα πάντα με ζεστές και ελκυστικές εικόνες Φιλανδία, περπατούν τον δύσκολο και λιγότερο περπατημένο δρόμο του funeral doom. Ένας ήχος, μια μουσική που έχει και την άγρια μορφή του black και τον πεσιμισμό του doom και την ρομαντική και αισθαντική ατμόσφαιρα του doom/death.