Monuments
Αγαπημένη ασχολία. Στο ένα χέρι καφεδάκι και στο άλλο το βιβλιαράκι απο κάποιο δισκάκι. Σειρά είχε το ‘’Violent By Nature’’ των Atrophy και αυτό που σκεφτόμουν καθόλη την διάρκεια παιξίματος του δίσκου τους είναι το πόσοι σχύουν ακόμα και σήμερα τα λεγόμενα των στίχων τους. Προφητικοί; Όχι και τόσο. Απλά πιάνουν πολιτικοκοινωνικά θέματα και δυστυχώς ο άνθρωπος δεν βελτιώνεται ούτε εύκολα ούτε σύντομα. Οι Atrophy από την Αριζόνα έπαιξαν τρομερό Thrash, είχαν μια δυνατή δισκογραφική από πίσω τους αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφεραν μιας και διαλύθηκαν σε καίριο χρονικό σημείο.
Όταν είχα πρωτακούσει τον έκτο δίσκο των αγαπημένων, και στον γράφοντα και στους Έλληνες metalheads, Nevermore που κυκλοφόρησε από την Century Media στις 25 του Ιούλη του 2005, με τον τίτλο "This Godless Endeavor" ξαφνιάστηκα και συνσμα εντυπωσιάστηκα. Σαν να έβγαινε μια διαφορετική αύρα, ένας εναλλακτικός ήχος, αλλά και πάλι όλα να ακούγονται, να μυρίζουν, να τα νιώθεις Nevermore. Ακόμα και το εξώφυλλο, φιλότεχνημένο από τον Hugh Syme, φαντάζει διαφορετικό, εναλλακτικό, φουτουριστικό και σε βάζει σε πιο ακραίες σκέψεις.
Υπήρξαν εποχές προ ίντερνετ που είχαμε μαύρα μεσάνυχτα για πολλές μπάντες και οι πληροφορίες πήγαιναν από στόμα σε στόμα με πολλά λάθη να διαιωνίζονται. Το ίδιο συνέβαινε και μέσω περιοδικών και zines, πιο έγκυρα (αλλά και πιο mainstream). Κάποτε, αρχές των 90ς, φίλος μου αντέγραψε σε κασέτα το ‘’Sin Will Find You Out’’ των Original Sin λέγοντας μου ότι είναι η πρώτη και μοναδική metal μπάντα με όλα τα μέλη γυναίκες. Αυτά ήξερε τότε αυτός, αυτό παπαγάλισα και γω μετά. Οι πληροφορίες στην αντιγραμμένη κασέτα περιοριζόντουσαν μόνο σε τίτλους τραγουδιών, τίποτα παραπάνω.
Θεωρώ ότι το Metal στην 50ετή πορεία του έχει δεχτεί τις περισσότερες προσμίξεις και συνδυασμούς από σχεδόν όλα τα υπόλοιπα μουσικά είδη και σχεδόν πάντοτε απορροφεί και φιλτάρει με θετικά αποτελέσματα. Γι αυτό και έχουμε τόσες διαφορετικές μπάντες, τόσες σχολές, τόσα υποείδη και γενικότερα φαίνεται να υπάρχει μέλλον σε αυτή τη μουσική. Σε όλα αυτά τα χρόνια, κάποιες μπάντες πειραματίστηκαν περισσότερο από κάποιες άλλες, ίσως και στο βαθμό του υπερβολικού. Κάποιες πέτυχαν τον στόχο και σκοπό τους, κάποιες απέτυχαν οικτρά.
Η Πολωνία ανέκαθεν είχε μια πλούσια σκηνή, ειδικά στον ακραίο χώρο. Μπορεί όχι τόσο όσο αφορά μπάντες αλλά σίγουρα αμέτρητους μεταλλάδες οπαδούς, οι οποίοι (κάποιοι από αυτούς) βέβαια έφτιαξαν το δικό τους συγκρότημα. Κάτι αντίστοιχο με την Ελλάδα. Βάζοντας την χρονομηχανή στο 1985, τότε που το thrash metal ανδριωνόταν, γεννιέται μια μπάντα με το όνομα Wilczy pająk. Το 1987 θα κυκλοφορήσουν και το ομώνυμο ντεμπούτο τους (σε κασέτα μόνο, ένα χρόνο αργότερα και σε βινύλιο).
Μια φορά και ένα καιρό (τέλη δεκαετίας 60ς) υπήρχαν οι Faithful Breath που γεννήθηκαν από τις στάχτες των The Magic Power. To 1974 ντεμπούταραν παίζοντας ακόμα prog rock ενώ σταδιακά στους δίσκους που κυκλοφόρησαν στα 80ς ο ήχος τους σκλήρυνε πάρα πολύ. Τραγουδιστης, κιθαρίστας και βασικός συνθέτης της μπάντας ο Heinz ''Heimi'' Mikus. Το 1982 την θέση πίσω από τα drums παίρνει ο Jürgen Düsterloh και κυκλοφορούν ένα χρόνο αργότερα τον τέταρτο δίσκο τους ‘’ Hard Breath’’. 1985 και το μπάσο αναλαμβάνει ο Peter Dell και η μουσική τους είναι πλέον καθαρά heavy metal.
Δεν μπορώ να φανταστώ πως είναι να πρέπει να εγκαταλείψεις την μπάντα που ΕΣΥ ίδρυσες μετά από κάποια χρόνια. Όχι επειδή βαρέθηκες, όχι επειδή μαλώνεις με τους άλλους, όχι επειδή κουράστηκες, όχι επειδή ‘’μεγάλωσες’’. Να πρέπει να την εγκαταλείψεις. Σαν τον Stéphane Viard των Meryless που κάποτε έπαιζε τόσο τεχνικά και έκανε την κιθάρα σου να παίρνει φωτιά. Κάποια στιγμή όμως έπαθε εμβοή στο αυτί, πρόβημα το οποίο χειροτέρεψε με τα χρόνια σε σημείο να μην μπορεί να παίξει κιθάρα ούτε σε συναυλίες ούτε στο προβάδικο και έτσι εγκατέλειψε την μπάντα του το 2014.
Μου αρέσει πολύ να ανακαλύπτω άγνωστες μπάντας που έχουν βέβαια πράγματα να πούνε. Το απολαμβάνω διπλά αν μπορέσω να αποκτήσω και κάποια κόπια από μια τέτοια κυκλοφορία. Μια Γερμανική εταιρία που λειτούργησε στις αρχές των 90ς και έβγαλε πολλά διαμαντάκια που αξίζουν την προσοχή όλων μας, είναι η Gorgon. Δυσεύρετα όμως.
Όταν σκέφτεσαι μπάντες που αντιπροσωπεύουν το Speed Metal, ποιες σου έρχονται στο μυαλό; Φαντάζομαι οι Agent Steel, Exciter, Destructor, το πρώτο Toxik, Razor, Acid, Metal Church ίσως, Helstar. Εννοείται ότι υπάρχουν και άλλες δεκάδες, κάποιες γνωστότερες και κάποιες όχι. Οι Vectom, Bloodlust, Phantom Lord, Predator, Muro, Cruella, Hammerhawk και ο κατάλογος είναι ατελείωτος. Το Speed Metal σαν είδος είναι κάπως αόριστο.
Οι Pscychopath είναι μια κλασσική περίπτωση μπάντας που εμφανίστηκε για μια περίοδο, έβγαλε ένα δίσκο και μετά εξαφανίστηκε χωρίς μέλη του συγκροτήματος να συμετάσχουν ξανά σαν μουσικοί σε metal καταστάσεις. Άπειρες οι περιπτώσεις και φυσικά στην Αμερική ακόμα συχνότερη. Αξίζει το ενδιαφέρον μας σε μια τέτοια μπάντα όπως οι Psychopath από το Μιζούρι που στο βραχύβιο βίο της μας προσέφερε αξιοσημείωτη μουσική. Η τριμελής παρέα ίδρυσε τους Psychopath to 1990 και τον Μάιο της ίδιας χρονιάς ηχογράφησε έξι τραγούδια που έγιναν το demo ‘’The Soul Personification’’.