Monuments
Θυμάμαι ξεκάθαρα ότι στο δεύτερο μισό των 90ς ελέγχαμε εξονυχιστικά black metal μπάντες που δεν ήταν Σκανδιναβικές εννοώντας ότι υπήρχε έντονη αμφιβολία για την ποιότητα τους και αυτό οφείλοντας αρκετά και στον τότε Τύπο. Ειδικά πολλές μπάντες από Γερμανία αντιμετωπίστηκαν με περίγελο, πολλές φορές δικαίως. Το θέμα είναι ότι μαζί με τα ξερά, καίγονται και τα χλωρά και κάποιες black metal κυκλοφορίες της εποχής από τη συγκεκριμένη χώρα δεν πήραν τα εύσημα και τη δόξα που τους άξιζε, τουλάχιστον όχι τότε.
Η Γερμανική Massacre Records κυκλοφόρησε εξαιρετικούς δίσκους στα 90ς, εποχή που ιδρύθηκε δηλαδή. Κάποιες από αυτές τις κυκλοφορίες έγιναν πολύ γνωστές, κάποιες πάλι όχι. Ένα συγκρότημα που από την αρχή του βρέθηκε κάτω από τις φτερούγες της εν λόγω εταιρίας και συνεχίζει μέχρι σήμερα είναι οι Progressive/Death/Doom Metalles, Dark Millennium. Μιλάμε για μια τρομερά εφευρετική και πειραματαική μπάντα γεμάτη συνθετική φαντασία που όμως δεν έγινε ευρύτερα γνωστή. Ξεκίνησαν σαν Mortal Freight ενώ το 1991, χρονια που ιδρύθηκε και η Massacre Records, μετονομαστήκαν σε Dark Millennium.
Όλα τα μέλη των Iron Maiden, τα τωρινά αλλά και αυτά που πέρασαν από τις τάξεις της μπάντας ήταν ικανότατοι μουσικοί και τα συγκροτήματα στα οποία υπήρξαν έχουν γίνει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο γνωστά. Και όμως με τους Elixir στους οποίους κάποια στιγμή έπαιξε drums ο Clive Burr (τρεις πρώτους δίσκους των Maiden) ασχολήθηκαν λίγοι. Κακώς, πολύ κακώς. Οι Elixir ξεκίνησαν το 1983 με σαφέστατες επιρροές από τις εγχώριες μπάντες του N.W.O.B.H.M. Τα αδέλφια Dobbs αποτελούσαν το ρυθμικό ντουέτο, διπλές κιθάρες από Denton/Bentley και μικρόφωνο στα χέρια του Taylor.
Όταν μιλάμε για εργατικές μπάντες με πλούσια δισκογραφία, άπειρες συναυλίες, υπομονή και επιμονή, μπορούμενα συγκαταλέξουμε και τους Ολλανδούς Dead Head. Το συγκρότημα ιδρύθηκε το 1989 όταν τέσσερις φίλοι αποφάσισαν απλά να φτιάξουν μια μπάντα και να παίζουν thrash/death μιας και το ακραίο metal ήταν στα φόρτε του. Τι καλύτερο από κάποιους φορτισμένους έφηβους που να ξεδίνουν στη μουσική παρά σε οτιδήποτε άλλο.
ΔΟΓΜΑ. Οι Black Sabbath είναι οι πατέρες, οι παπούδες, οι νονοί, τα αφεντικά της heavy metal μουσικής.Οι πρώτοι δίσκοι με τον Ozzy στο μικρόφωνο, οι 70s δίσκοι τους δηλαδή είναι η απαρχή του doom metal. Και την δεκαετία του 80 που άλλαξαν μουσική ρότα, δημιουργήθηκαν τα πρώτα συγκροτήματα που επηρέασαν βαθύτατα. Από τις πρώτες μπάντες της Αμερικάνικης ηπείρου που έπαιξαν σαν 70ς Sabbath, ήταν οι The Obsessed. 1980 έτος ίδρυσης και το τρίο που αποτελούσε τη μπάντα να είναι επηρεασμένο από τους Βρετανούς doomsters, παίζοντας ανάλογα στα πρώτα τους demos.
Κάποιες κυκλοφορίες έμελλε να μείνουν άγνωστες στον περισσότερο κόσμο. Ίσως λόγω χώρας καταγωγής, ίσως ηχητικών πειραματισμών, ίσως εταιριών, ίσως περιεχόμενου,ίσως...ίσως. Αναμοχλεύοντας το παρελθόν μπορούμε να βρούμε χιλιάδες κυκλοφορίες. Κάποιες πραγματικά άξιζαν καλύτερης τύχης αλλά πλέον δεν μπορεί να γίνει τίποτα εκτός από το να τους τιμήσουμε με κάποια ακούσματα και ένα καλό λόγο.Αν τους αγαπήσουν γι αυτό το λόγο και κάποιοι ακόμα θα ήταν πολύ καλύτερα. Ελβετία, λίγο πριν αλλάξει η δεκαετία των 80ς, συγκροτήματα αρχίζουν το δικό τους μουσικό ταξίδι.
Πολλές συζητήσει έχουν γίνει για το ποιος πρέπει να θεωρείται ο πρώτος death metal δίσκος. Λίγοι οι υποψήφιοι και φυσικά δισκάρες, ιστορικοί-σταθμοί στον ήχο και όλα αυτά τα ωραία. Μου είναι αδιάφορο αν θα έπρεπε να είναι το ντεμπούτο της αγαπημένης μου μπάντας DEATH ή των Καλιφορνέζων Possessed. Τεράστιες λατρείες αμφότερα. Τα πάντα έχουν γραφτεί και ειπωθεί αρα ας επικεντρωθούε στα πολύ βασικά. Οι Possessed ιδρύθηκαν το 1983 και ένα χρόνο αργότερα κυκλοφόρησαν το demo τους ‘’death metal’’, την ίδια χρονιά που και οι Death ονόμασαν το πρώτο demo τους με τον ίδιο τίτλο.
Κάποτε αγοράζαμε βινύλια και cds συλλογές. Αν είναι δυνατόν...Και όμως. Εποχές προ νετ, mp3s, youtube και όποια πλατφόρμα μουσικής γνωρίζουμε πλέον, ψάχναμε οποιοδήποτε τρόπο να μάθουμε όσες περισσότερες μπάντες μπορούσαμε. Ατελείωτες ώρες στο ραδιόφωνο, αντιγραφές σε κασέτες από υλικό φίλου/γνωστού, αγορές γεμάτες ρίσκο με βάση κάποια πληρόφορία ή ενός τραγουδιού που θα είχαμε ακούσει. 1992 και στα χερια μου φθάνει ένα cd-συλλογή από ένα φίλο από θεσσαλονική.
Κάθε χρονιά που οι Σουηδοί Necrophobic κυκλοφορούν νέο δίσκο, πάντοτε συμπεριλαμβάνονται στα αγαπημένα μου, είτε σε οπαδικές λιστες είτε τα τελευταία χρόνια σε συντακτικές. Αγάπη που ξεκίνησε με το ντεμπούτο ‘’ The Nocturnal Silence’’ του 1993, από τις πρώτες ακραίες μπάντες που ερωτεύτηκα και φτάνει μέχρι το ‘’ Dawn of the Damned’’ του 2020 που για μια ακόμα φορά με κατέπληξε (https://www.metalzone.gr/reviews/necrophobic-dawn-damned).
Το ‘’Seven Seals’’, αν και ο τίτλος παραπλανά κάπως, είναι το έκτο ολοκληρωμένο έργο των Γερμανών Primal Fear. Κυκλοφόρησε στις 15 του Οκτώβρη του 2005 μέσω της Nuclear Blast.