Monuments
Οι μάσκες, το βάψιμο, η αμφίεση, όλα σημαντικά κομμάτια της hard rock και metal. Από τους αρχαίους Kiss και Alice Cooper στους σημερινούς Ghost. Επίσης η ανωνυμία, μπάντες με μέλη που δεν γωνρίζουμε την ύπαρξη τους. Δείτε και πάλι τι έγινε με τους Ghost. Και πολλές, πάμπολλες black metal μπάντες. Πάμε πάλι προς τα πίσω. Καναδάς. Piledriver. Πολυ ψωμί από πίσω. Ας μείνουμε στα πολύ βασικά.
Ίσως οι Warlord να μην έγιναν ποτέ πασίγνωστοι ή αγαπητοί παγκοσμίως αλλά όσοι τους λάτρεψαν, το κάνουν μέχρι την ψυχή τους. Ελλάδα είμαστε αρκετοί. Και Ιταλία επίσης. Κάποιοι πιτσιρικάδες από τη Gallarate της Λομβαρδίας έφτιαξαν μια μπάντα το 1997 και πήραν ακόμα και τα ψευδώνυμα τους από τα ονόματα σε ταφόπλακες από το εξώφυλλο του ‘’Deliver Us’’ των Warlord. Επικό metal βεβαίως βεβαίως και στο ‘’Sacred Metal’’ βρίσκονται οι πρώτες δημιουργίες τους. Η μπάντα αλλάζει μέλη, γίνεται τετραμελής με τους Deathmaster και Guardian Angel να παραμένουν φυσικά ως βασικά μέλη.
Στην Βραζιλία όσοι ζουν εκεί έχουν μια δική τους τρέλα με πολλά πράμματα. Με το ποδόσφαιρο, με την μουσική και το χορό και φυσικά με την θρησκεία. Εδώ οι Angra, ένα από τα καλύτερα metal σχήματα της χώρας, που η φήμη της πήγε παγκόσμια, έχουν την δική τους τρέλα με την μουσική αλλά και με ένα δικό τους τρόπο, ως Βραζιλιάνοι και με την θρησκεία. Δημιουργήθηκαν στις αρχές των 90ς και με δίσκους σαν τους υπερκλασικούς ‘’Angel Cry’’ του 1993 και κυρίως το ‘’Holy Land’’ του 1996 έκαναν τεράστια αίσθηση.
Μπήκαμε στο 2022. Ακόμα και δίσκοι του 2007 πλέον είναι 15ετίας και κάποιοι ξεχώρισαν και θα θεωρούνται. Υπάρχουν δίσκοι από ήδη γνωστές μπάντες, από μπάντες που έγιναν γνωστές τα τελευταία χρόνια και από μπάντες που έσβησαν εκείνη την εποχή. Οι Gire είναι μια θαυματουργή prog death/avant garde μπάντα που όμως έδρα της είναι η χώρα της Ουγγαρίας. Χαμένη από χέρι. Μια χώρα που έβγαλε ελάχιστες μπάντες στο παρελθόν, ευτυχώς συνεχίζει ανοδικά ποσοτικά.
Οι Rotting Christ έχοντας δοξάσει εαυτούς, την Ελληνική black metal σκηνή, το σκότος και το έρεβος, από τα πρώτα τους χρόνια στα τέλη την δεκαετία του 80 και ολάκερη την δεκαετία του 90, ως τα μέσα των 00ς είχαν δώσει τρεις πολύ καλούς δίσκους.
Το ‘’Khronos’’ το 2000, το ‘’Genesis’’ το 2003 και το ‘’Sanctus Diavolos’’ το 2004. Το 2006 ο Σάκης και ο Θέμης Τόλης, οραματιστήκαν, προετοίμασαν και μαζί με τον μπασίστα Ανδρέα Λάγιο (Nightstalker), δημιούργησαν το ‘’Theogonia’’. Το οποίο κυκλοφόρησε από την Season Of Mist στις 22 του Γενάρη του 2005.
Οι Tobruk υπήρξαν σχετικά βαρχύβια, από το 1981 εώς και το 1987. Βρεττανική hard rock μπάντα που ιδρύθηκε από την ένωση δυνάμεων του τραγουδιστή Stuart "Snake" Neale, του κιθαρίστα Nigel Evans και του πληκτρά Jem Davies (FM/ Midnight Blue) που έπαιζαν μέχρι τότε σε κάποιους άγνωστους...Stranger με τους Mick Newman (κιθάρα), Steve Woodward (μπάσο) και Alan Vallance (drums). Αν και το 7’’ single ‘’ Wild On The Run C/W The Show Must Go On’’ (1983) κυκλοφόρησε από τη Neat Metal, δεν έχουν καμιά σχέση με το γνωστότατο κίνημα του n.w.o.b.h.m.
Κάποτε στον Πειραιά, σε ένα θρυλικό μπαράκι, έκαναν την εξής τσαχπινιά. Μίξαραν πολύ συχνά δυο κομμάτια, το ένα ήταν το ‘’Temple Of The King’’ από τους Αγγελικούς Rainbow και το ‘’Children Of The Sea’’ από τους ‘’Δαιμονικούς’’΄Black Sabbath. Ο έφηβος εαυτός μου τα μπέρδευε. Ξεκινούσε το ένα και εγώ τραγουδούσα το άλλο. Στην εύλογη απορία μου και ήμουν σε μια τρυφερή ηλικία που δεν ήταν σωστό να μου μένουν αναπάντητες οι όποιες απορίες κάποιος σοφός μου είπε ‘’τα μπερδεύεις γιατί τραγουδάει ο ίδιος άνθρωπος. Μάλιστα ο ίδιος άνθρωπος. Το ίδιο ξωτικό, ίσως θα ήταν πιο σωστό.
Nightwish μια μπάντα για πολλούς Θρύλος, για άλλους βάρος στην metalική τους συνείδηση και για τον γράφοντα μια μπάντα ενός εμπνευσμένου και φιλόδοξου μουσικού, του Tuomas Holopainenη, οποία μας έχει προσφέρει πολύ καλούς δίσκους και κάποιους καλούς που απλά δεν μου κεντρίζουν τόσο το ενδιαφέρον. Το ‘’Once’’ είναι ο πέμπτος τους δίσκος και έρχεται σερί μετά τα ‘’Angel Fall First’’ του 1997, ‘’Oceanborn’’ του 1998, ‘’Wishmaster’’ του 2000 και ‘’Century Child’’ του 2002. Καλό σερί που εδώ απογειώθηκε.
Έχουν περάσει δεκαπέντε χρόνια και κάτι μήνες από τότε που κυκλοφόρησε το ‘’Monotheist’’ των Celtic Frost. Των Celtic Frost του μαχητή με πολλές αιτίες Thomas Gabriel Fischer ή απλά Tom G. Warrior. Του Martin E. Ain (r.i.p. 2017). Το ‘’Monotheist’’ κυκλοφόρησε στις 29 του Μάη του 2006 από την Century Media Records και ήταν το πέμπτο ολοκληρωμένο άλμπουμ της Θρυλικής αυτής μπάντας από την Ελβετία. Είχαν περάσει δεκαέξι χρόνια από το ‘’Vanity / Nemesis’’. Μαζί με τον Warrior, φωνή – κραυγή και κιθάρα και τον Ain, μπάσο ήταν οι Eror Unala στην κιθάρα και Franco Sessa στα τύμπανα.
Ζούμε στην εποχή της ίντριγκας. Εννοείται ότι και στη μουσική βιομηχανία ή ακόμα και ανάμεσα στα μέλη των συγκροτημάτων, ισχύει το ίδιο. Δικαστήρια για δικαιώματα, χρήματα, ονόματα, περιοδείες, τα πάντα όλα. Ένα από τα τελευταία θύματα στο χώρο της μουσικής μας, είναι οι Αμερικανοί Alcatrazz. Ξεκίνησαν το 1983 και κυκλοφόρησαν το διαμαντένιο ‘’No Parole From Rock ‘n’ Roll’’. Στη σύνθεση της μπάντας υπήρχε το αηδόνι, Graham Bonnet (Rainbow, Impellitteri κ.α.) ενώ στην κιθάρα ο πρωτομεφανιζόμενος Yngwie Malmsteen. Επίσης εξαιρετικό ρυθμικό ντουέτο και πλήκτρα έκαναν τη μουσική τους πολύ μελωδική και πιασάρικη. Δυστυχώς ο Malmsteen αποχωρεί τον επόμενο χρόνο να συνεχίσει την προσωπική του καριέρα και στο παιχνίδι μπαίνει ο εξαιρετικός Steve Vai.