Monuments
Καλοκαιριάζει. Αρχίζει και ζεσταίνει ωσότου σύντομα δεν θα είναι καν υποφερτά. Τι κάνεις; Βάζεις σε λειτουργία το κλιματιστικό και τους ανεμιστήρες σου ή ανοίγεις το στερεοφωνικό σου έχοντας επιλέξει Νορβηγικό Black Metal για να δροσίσει το χώρο σου; Αν η επιλογή σου είναι η πρώτη, λογικά δεν έχεις σχέση με το black metal, αν είναι η δεύτερη είσαι αρρωστάκι με το είδος και αν είναι συνδυασμός και των δυο, μάλλον μιλάμε για φυσιολογικό άνθρωπο που παίρνει τις σωστές αποφάσεις. Trelldom=Δουλεία.
Δισκάκια που χτυπήσαμε τις ημέρες της πρώτης κυκλοφορίας τους και μας βγήκαν διαμαντάκια μας μας φέρνουν χαμόγελο στα χείλη. Ειδικότερα όταν μιλάμε για άγνωστες μπάντες και ντεμπούτα που αργότερα κέρδισαν υστεροφημία χάρη στη ποιότητα τους. Νιώθουμε σαν να βοηθήσαμε και μεις να γίνουν γνωστότεροι ή ότι ανακαλύψαμε μια χαμένη/άγνωστη πηγή μουσικής έμπνευσης. Παραδείγματα πολλά, ο καθένας τα δικά του. Έτσι συνεχίζεται και η μαγεία της μουσικής, από την αγάπη των ακροατών προς αυτή.
Ολλανδία και death metal. Αμέτρητα πράμματα μπορούμε να πούμε και όλα τους καλά. Ολλανδία και doom/death. Και εδώ θηρίο είναι. Μπαντάρες παντού. Από το Rotterdam στην Νότια Ολλανδία είναι οι Officium Triste. Doom/death και με τον πιο βλοσυρό τρόπο που το κάνουν εκεί στις κάτω χώρες, έχοντας και γερές δόσεις My Dying Bride, αλλά και ατμοσφαιρικό με δυνατές Saturnus αναφορές. Πρώτα εκεί στις αρχές με μέσα των 90ς με demos και το ep ‘’Mountains of Depressiveness’’ του 1996.
Το Φιλανδικό death metal έχει άξιους αντιπροσώπους στην χρυσή εποχή του είδους. Funebre, Convulse, Corporal Punishment, Purtenance, Disgrace, Demigod, Demilich, Mordicus. Τι κοινό έχουν όμως όλες αυτές οι μπάντες; Μετά από ένα, βαριά δυο δίσκους, τους περίμενε εμπορική αποτυχία (αναμενόμενο) και διάλυση. Μόνο μπάντες σαν τους Sentenced και τους Amorphis που άλλαξαν τον ήχο τους, επιβίωσαν. Οι οπαδοί του death metal προτίμησαν Αμερικάνικο υλικό, ή αν μιλάμε για Ευρώπη, Αγγλικό, Γερμανικό, Ολλανδικό, Σουηδικό.
Μια από τις επιδραστικότερες μπάντες του μελωδικού, Σουηδικού death/black είναι αδιαμφισβήτητα οι Dissection. Πολλά έχουν ακουστεί και συμβεί που συσχετίζονται με τη μπάντα και υπόλογος αυτών ήταν ο Jon Nödtveidt. Και γράφω ‘’ήταν’’ διότι ως γνωστόν, ο συγκεκριμένος αυτοκτόνησε υατοπυρπολήθηκε) το 2006 σε ηλικία μόλις 31 ετών. Ήθελε να φύγει ακμαιότατος, σωματικά, ψυχικά, πνευματικά και κατ’επέκταση καλλιτεχνικά. Το συγκρότημα δημιουργήθηκε το 1989 από κάποια 15χρονα στο Strömstad της Σουηδίας.
Στις αρχές του 80ς εκεί στο L.A. το hard rock πήρε μια πιο άγρια, πιο τρελαμένη αλλά και μια πιο glam μορφή. Το λέγαμε poser, glam metal κάποιοι ακόμα και pop metal, υποτιμώντας το. Ένα είδος που δεν ευδοκίμησε μόνο στην L.A. σκηνή αλλά και αλλού στον κόσμο. Ένα είδος που τώρα που το μετράμε με όρους της μουσικής και όχι μόνο της εμφάνισης, παρατηρούμε και θυμόμαστε αρκετές μπαντάρες. Μπαντάρες με αρκετές δισκάρες. Ξεκάθαρα μέσα στα πιο προβεβλημένα, αγαπημένα και αναγνωρίσιμα σχήματα εκείνης της εποχής είσαν οι Mötley Crüe.
Από τις αρχαιότερες, σημαντικότερες και επιδραστικότερες black metal μπάντες της πρώτης γενιάς στην Ελλάδα συγκαταλέγονται στα σίγουρα και οι Varathron. Ξεκίνησαν το μακρινό 1988 και από τότε μας παρέδωσαν άφθονο υλικό με πάμπολλες συνθετικές αλλαγές με μοναδικό στυλοβάτη τον Stefan Necroabyssious (Καρασάββας).
Η ιδέα ενός project που είναι εντελώς διαφορετικό ηχητικά από τα κύρια μουσικά οχήματα των δημιουργών του είναι πάντοτε ενδιαφέρουσα. Φανταστείτε ότι είμαστε στο 1993. Οι Darkthrone έχουν κυκλοφορήσει το ‘’ Under a Funeral Moon΄΄ και τον επόμενο χρόνο το ‘’ Transilvanian Hunger’’. Λίγοι έχουν ακούσει Isengard και γνωρίζουν και την άλλη μουσική πλευρά (πιο heavy metal oriented) του Fenriz.
Στόχαστρο και πάλι στο underground των 80ς και συγκεκριμένα στην Ελβετία για να γνωρίσουμε τους Drifter. Η μπάντα ιδρύθηκε το 1981 από τον κιθαρίστα Peter Wolff, τότε ως Mana Prime. Το 1983, δηλαδή με τον ερχομό του drummer του Ivano Marcon, το αλλάζουν σε Drifter. Εκείνες τις εποχές, υπέυθυνος για την διαφήμιση/προώθηση ήταν ο Πατέρας της Ελβετικής σκηνής, ο Tom Warrior των Hellhammer/Celtic Frost. Ξεκινούν να γράφουν το δικό τους υλικό (heavy metal) μιας και η σύνθεση της μπάντας είχε σταθεροποιηθεί ήδη από το 1983.
Ο Johan Ericson είναι ο κιθαρίστας (παλιότερα drummer) της γνωστής goth/doom/death μπάντας Draconian που παρακουλουθήσαμε ζωντανα στη χώρα μας προ πενταετίας στη προώθηση του ‘’Sovran’’ με τη νέα τότε τραγουδίστρια. Η ιστορία των Draconian ξεκινά πίσω στο 1993-94 αν και το ντεμπούτο τους κυκλοφόρησε μια δεκαετία μετά. Κάπου τότε αποφάσισε και ο Johan να δημιουργήσει το δικό του μουσικό project παίρνοντας το γοτθικό/μελαγχολικό/σκοτεινό ήχο των Draconian και πηγαίνοντας το στα άκρα, αυτό που ονομάζουμε funeral doom/death metal.