Reviews
Οι φίλοι μας οι Βαυαροί... Eisenhauer. Μια ακόμα μπάντα από εκείνα τα μέρη δοξάζει το heavy metal και επιστρέφει με νέο υλικό. Η ίδια τετράδα που αποτελεί τους Eisenhauer είναι μαζί από το 2007 ενώ ντεμπούταραν το 2013 με το ‘’Never Surrender’’ μόνο σε digital μορφή. Το ep ‘’Horses Of Hell’’ κυκλοφόρησε αυτοχρηματοδοτούμενα σε cd και βινύλιο και ακούστηκε από αρκετούς οπαδούς του χώρου. Τευτονικό Hard Rock/heavy metal με ολίγη από Doom.
Όσοι δεν γνωρίζετε τι εστί Horisont, δεν είναι παρά μια Σουηδική μπάντα που επέλεξε να ευδοκιμήσει σε κλασσικούς hard rock ήχους που γεννήθηκαν στα 70ς. Το συγκρότημα ιδρύθηκε το 2006 και μέσα σε αυτά τα 14 χρόνια κυκλοφόρησε ήδη έξι δίσκους με το ‘’Sudden Death’’ να είναι επίσημα διαθέσιμο από σήμερα. Ο ήχος τους έχει εξελιχτεί από δίσκο σε δίσκο και ο καθένας από αυτούς είχε την δική του μουσική ταυτότητα, άλλοτε με περισσότερα prog στοιχεία, ψυχεδέλια, στονερικά ή στα όρια του να θεωρούνται τόσο σκληροί που να μπορείς να τους βαπτίσεις, σχεδόν Metal.
Η ιστορία των Northwind ξεκίνα παλιά και μας πηγαίνει πίσω στις "πρώτες μέρες". Το 1982 ένα Hard rock σχήμα από τη Θεσσαλονίκη θα κυκλοφορήσει ένα album με τίτλο Northcomin ήταν οι Northwind !
Θα δραστηριοποιηθούν στην "εμβρυάκη" τότε σκηνή και το 1987 με πιο μέταλ ήχο θα κυκλοφορήσει η πολύ καλή δεύτερη δουλειά με τίτλο Mythology. Λίγο πριν την κυκλοφορία μιας τρίτης δουλειάς τα ίχνη θα χαθούν....
Μια από τις πιο γνωστές και αγαπητές μπάντες στα μέρη μας, δεν γράφω και τίποτα καινούριο, οι Paradise Lost, αυτές τις μέρες κυκλοφορούν, μέσω της Nuclear Blast, το νέο τους καλλιτεχνικό πόνημα. Δέκατος έκτος ολοκληρωμένος δίσκος. Που διαδέχεται το ‘’Medusa’’ του 2017 που είχε ανάμεικτες αντιδράσεις. Εγώ ήμουν από αυτούς που είδαν το ‘’Medusa’’ με θετικό πρόσημο, χωρίς να με έχει ξετρελάνει.
Oρμώμενοι από την πόλη της Κοζάνης, οι Ostracist δημιουργήθηκαν στα τέλη του 2019 από το Μάκη Καβούκα (κιθάρες, πλήκτρα) και τον Αναστάση Καραμιχάλη (άταστο μπάσο) λίγο μετά την αποχώρησή τους από τους Exile of Heaven. Σύντομα προστέθηκε στα φωνητικά ο Πάνος Παπαστεργίου (Ecollapse) και ξεκίνησαν οι ηχογραφήσεις του πρώτου τους EP. Με επιρροές από γκρουπ όπως οι Paradise Lost, Katatonia, Sentenced κλπ, οι Ostracist κινούνται στα πλαίσια του heavy goth metal με στοιχεία indie rock αλλά και electronica.
Το Power Metal στα 00ς και ειδικότερα στην Αμερική, έζησε πέτρινα χρόνια. Το είδος (και γενικότερα το Metal) θεωρήθηκε αναχρονιστικό και γερασμένο. Βέβαια στο underground υπήρξαν αρκετές μπαντες που το τίμησαν και το υπερασπίστηκαν. Ανάμεσα σε αυτές, οι Dark Arena από Ohio. Αν και ξεκίνησαν στα 90ς σαν Arena, δεν κατάφεραν παρά να κυκλοφορήσουν μια κασέτα και το power/progressive metal τους χάθηκε στη λήθη. Τελικά το 2004 το άλλαξαν σε Dark Arena με ακόμα σκληρότερο ήχο και κυκλοφόρησαν τρεις ολοκληρωμένους δίσκους.
H Aμερική δείχνει για μία ακόμη φορά τα δόντια της στο heavy/power metal, και παραδίδει μαθήματα στο πως πρέπει να παίζεται αυτό το υπέροχο είδος μουσικής. Οι Εchosoul (ωραίο όνομα) είναι μια νέα μπάντα από το Fort Wayne της Indiana των ΗΠΑ και παίζουν καταπληκτικό heavy/power metal στο “The End of Darkness” LP που είναι το ντεμπούτο τους.
Οι Nightwish τόσα χρόνια μετά την αποχώρηση της Tarja έχουν αλλάξει ρώτα. Έβγαλαν δυο καλούς αλλά ατυχήσαντες δίσκους, ως προς την μικρή Ολλανδέζα, μάλλον ληγμένη θα ήταν. Και με την Floor Jansen βρήκαν την έκφραση, μαζί με την καλλιτεχνική βαρύτητα και την απαραίτητη τσαχπινιά, που χρειάζεται ο εδώ και δεκαπέντε χρόνια εαυτό τους. Ο Tuomas Lauri Johannes Holopainen έχει και τις προσωπικές του καλλιτεχνικές ανησυχίες και δημιουργίες. Και έτσι, από το ‘’Endless Forms Most Beautiful’’ του 2015 φτάσαμε στο φιλόδοξο ‘’Human.
Eίχαμε αναφερθεί πριν αρκετές βδομάδες στο δεύτερο full-length άλμπουμ των Τεξανών Prophesied Gnar με τίτλο “Sesh with Death”, που είναι ουσιαστικά η προσωπική μπάντα του Eric Blair, ο οποίος λατρεύει το κλασικό heavy metal.
Συνήθως δεν δέχομαι παρουσιάσεις από κυκλοφορίες που βγήκαν μισό χρόνο πριν όπως το ep των Sardis αλλά όταν κάτι πραγματικά αξίζει είναι αμαρτία να μην διαδοθεί. Και το ‘’Viral’’ των Αμερικανών Sardis το αξίζουν. Η νεαρά παρέα από το Μιζούρι υπάρχει από το 2006 ενώ μόλις το 2013 κυκλοφόρησε το αυτοχρηματοδοτοέμενο cd-single ‘’ Cries of the Dead’’ ενώ ένα χρόνο αργότερα το ντεμπούτο τους ‘’Escape’. Ο δίσκος είναι αρκετά καλός αλλά όχι τόσο καλός ώστε να ξεχωρίσει στα αυτιά μου αλλά και των υπολοίπων.