Reviews
Είναι απόκοσμοι, λίγο μακάβριοι και heavy metal παπάδες. Αν το metal είναι θρησκεία οι Powerwolf είναι σίγουρα ιερείς. Αλλά όχι οι σύγχρονοι κληρικοί. Είναι αυτοί οι διεφθαρμένοι μεσαιωνικοί κληρικοί που πίνου σα σφουγγάρια και πάντα βρίσκονται εν τω μέσω κάποιας πλεκτάνης. Ακολουθούμε αυτούς τους απέθαντους λυκανθρώπους από την αρχή και πρόκειται για μια αγάπη που μεγαλώνει με κάθε κυκλοφορία τους.
Όταν ακούς ίσως τον καλύτερο heavy/power metal δίσκο του 2018 αρκετά μετά την κυκλοφορία του, δεν έχεις επιλογή παρά να τον παρουσιάσεις έστω και καθυστερημένα για να μοιραστείς την χαρά σου με άλλους. Μιλάμε για τους Αμερικανούς Seasons Of The Wolf και τον τελευταίο τους δίσκο που κυκλοφόρησε ναι μεν πριν μήνες αλλά κέρδισε μια θέση στην καρδιά μου για πολλά χρόνια.
Οι Αμερικάνοι έχουν μια φράση για τα πιο σταθερά πράματα στη ζωή. "Φόροι και Θάνατος" λένε και μπορώ με ασφάλεια να προσθέσω και τους Saxon μετά την κυκλοφορία του 23ου τους άλμπουμ λίγο καιρό πριν. Το νέο τους πόνημα λέγεται "Thunderbolt" και σε πολλά σημεία κατά τη διάρκειά του δικαιώνει τον θεαματικό τίτλο που φέρει.
Κάλιο πρώτος στο χωριό παρά δεύτερος στην πόλη λένε στα μέρη μου αλλά μετά το άκουσμα των Big City (Μεγαλούπολη ελληνιστί) δεν βλέπω τους Νορβηγούς να πρωτεύουν ούτε στο Κωλοκοτρονίτσι από το "Καφέ της Χαράς". Οι Big City είναι hard rock μπάντα με κάποιες heavy metal εκλάμψεις που προσπαθεί με αυτό το δεύτερο άλμπουμ με τον χαρακτηριστικό τίτλο "Βig City Life" να βρει τα πατήματά της, όπως ένας φοιτητάκος που έρχεται από το χωριό σε μια μεγάλη πόλη και προσπαθεί δειλά δειλά να βρει τα δικά του πατήματα.
Η παλαιότερη αναφορά για Χρυσό στο New Jersey ανέρχεται στο 1829. Σχεδόν δυο εκατονταετίες μετά και ακόμα βρίσκονται κοιτάγματα, έστω και στη μορφή ήχου. Οι χρυσοθήρες της Cult Metal ανακάλυψαν μια άγνωστη μπάντα των 80ς, ονόματι Valkyrie που στο δεύτερο μισό της συγκεκριμένης δεκαετίας κυκλοφόρησε 4-5 demo κασέτες. Ηχητικά κάπου ανάμεσα στο U.S. Power Metal και το Thrash που μεγάλωνε με ραγδαίους ρυθμούς εκείνη την εποχή. Οι Valkyrie δεν κατάφεραν ποτέ να αποκτήσουν συμβόλαιο ή να βγάλουν ολοκληρωμένο δίσκο και έτσι χάθηκαν στην αφάνεια και την λήθη.
Τις περισσότερες φορές, σπάνια βινύλια ή cds δεν είναι ανάλογης μουσικής ποιότητας. Πιθανότατα να μην έχουν επανεκδοθεί ποτέ διότι δεν άξιζαν ή δεν ενδιαφέρεται το κοινό. Βέβαια, υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Για την ακρίβεια, όχι απλά εξαιρέσεις, υπάρχουν αμέτρητες περιπτώσεις που μια μπάντα χάθηκε στη λήθη λόγω κακής εταιρίας, διανομής, τεμπελιάς μελών κτλ και τελικά έφτασε σε λίγα, πρόθυμα, ζευγάρια αυτιά να τα ανακαλύψουν εκ νέου. Μια τέτοια μπάντα είναι και οι Καναδοί Breaker.
Το ‘’Entre el Campo de Batalla’’ δεύτερος ολοκληρωμένος δίσκος των Κολομβιανών Orgullo Nativo, έχουν και δυο eps, κυκλοφόρησε σε cd τον Ιούλιο του 2017 από την Thrasher Invation Records και σε ψηφιακή μορφή από την Morbid Scull Records. Η οποία τον Μάη που μας πέρασε το επανακυκλοφόρησε σε cd και μας το έστειλε για να το μάθουμε και να τους μάθουμε και εμείς και να εκφράσουμε την άποψη μας για αυτό το καλλιτεχνικό πόνημα.
Rhodium λοιπόν… Από το πουθενά μας έρχεται ένα εγχώριο power/prog διαμάντι για να ταράξει για τα καλά τα νερά της ελληνικής σκηνής. Το album; Scream Into The Void. Ο Λουκάς Αντωνίου εμπνεύστηκε και με άξιους συμπαραστάτες τους Γιώργο Θεοφιλιά (κιθάρες), Άλεξ Κολλέτη (μπάσο) και τον εκ Νέας Υόρκης ορμώμενο τραγουδιστή Billy Vass, μας παραδίδει μια αυτοχρηματοδοτούμενη δουλειά που βάζει γυαλιά σε πολλά ακριβά συμβόλαια…
Αφού πέρασε το κίνημα του N.W.O.B.H.M., πολλές μπάντες έπρεπε να αλλάξουν δραστικά τον ήχο τους μιας και η μουσική σκλήρυνε σε όλον τον πλανήτη. Το 1984, στο Sheffield της Αγγλίας ξεκίνησε μια άγνωστη μπάντα με το κοινότυπο όνομα Cobra (από τις στάχτες των Talon). Κάπου μεταξύ 70s hard rock επιρροών, n.w.o.b.h.m. ήχο και πάθος που πόλις πέρασε και σε πιο heavy/speed εξάρσεις, έβγαλαν το ντεμπούτο τους ‘’ Warriors of the Dead’’ το 1985 μέσω μιας μικρής τοπικής εταιρίας, της Criminal Response.
Γενικά ο τρόπος για να ψάχνεις μουσική δεν είναι να ακούς τα προτεινόμενα που σου δείχνει το You Tube. Σε μια όμως από αυτές τις φορές που, «το κλείνω σε πέντε λεπτά», άκουγα τις μοντερνιές μου και μετά τους Disturbed, Alter Bridge, 3 Days Grace, Breaking Benjamin εκεί στη στήλη με τα προτεινόμενα είναι μια μπάντα με το όνομα Like A Storm. Για να ακούσω… Και αυτό το ομολογουμένως πετυχημένο αμάλγαμα μοντέρνο, alternative metal μου κέντρισε το ενδιαφέρον.