Reviews
Οι Trouble Agency είναι μια Βέλγικη thrash metal μπάντα που η ιστορία τους κρατάει από το 1993. Η αλήθεια είναι ποτέ δε γίνανε ιδιαίτερα γνωστοί, παρότι εδώ και 25 χρόνια είναι θεωρητικά ενεργοί . Κάτι η προσκόλληση τους στην DIY φάση, κάτι οι ελάχιστες δουλειές που έχουν παρουσιάσει μέχρι σήμερα, δεν τους έχουν βοηθήσει να ξεχωρίσουν. Για την ακρίβεια μάλιστα, η μοναδική ολοκληρωμένη τους δουλειά είναι το “Moneycracy” του 2006. Από εκεί και πέρα, κάποια διάσπαρτα demos, είναι ότι καλύτερο έχουν να επιδείξουν.
Αρχικά, και βλέποντας το όνομα Refuge, μπορεί να μη σας λέει και πολλά, όμως θεωρώ πως το όνομα Rage σας λέει. Στην πραγματικότητα πίσω από τους Refuge κρύβεται η κλασσική σύνθεση των Rage και αν θέλουμε να είμαστε πιο συγκεκριμένοι, αυτή που ηχογράφησε όλα τα albums από το Perfect Man του 1988 έως και το The Missing Link του 1993. Τη σύνθεση αυτή αποτελούσαν οι Peavy Wagner, Manni Schmidt και Christos Efthimiadis.
Ιρλανδοί με λογότυπο που το μπέρδεψα με αυτό των Cruachan. Τι να παίζουν άραγε? Σωστά μαντέψατε. Σαν Cruachan, δηλαδή Celtic Folk (με τη πραγματική και σωστή χρήση του όρου) Metal με ακραία φωνητικά (δεν γράφω black metal, δεν είναι black metal). Οι Celtachor δημιουργήθηκαν στο Δουβλίνο το 2007 και έχουν ήδη δύο αρκετά ενδιαφέροντες δίσκους στο ενεργητικό τους χωρίς να καταφέρνουν να φτάσουν το επίπεδο των Cruachan.
Όταν ήμασταν μικροί, σε όλους μας, ή σχεδόν σε όλους μας, άρεσαν οι ιστορίες με φαντάσματα, εμένα προσωπικά με σαγήνευαν με τον τρόμο που μου προκαλούσαν, με αποτέλεσμα να μην τις χορταίνω ποτέ. Την δεκαετία που διανύουμε, ένα άλλο φάντασμα μ’έχει στοιχειώσει, αυτό των Ghost. Αφού «κλάψαμε» διάφορους Πάπες, ήρθε η ώρα ν’αναλάβει τα ηνία του συκροτήματος ο Cardinal Copia. Μετά λοιπόν τις τόσο πετυχημένες θητείες των προκατόχων του, ο Καρδινάλιος είχε αναμφίβολα πολύ δύσκολο έργο.
Μέχρι τώρα γνώριζα σαν Ekpyrosis, κάποιος Αυστριακούς Power Metallers. ‘Ηρθε η ώρα να γνωρίσω και τους Ιταλούς που επιδίδονται στο άθλημα του death metal. Οι πιτσιρικάδες λατρεύουν παλιομοδίτικο death metal, ιδιαίτερα σε φάση Incantation (που διασκευάζουν κιόλας), Immolation και γενικότερα ότι τελειώνει σε -ation. Η μπάντα υπάρχει από το 2013, και αφού κυκλοφόρησε κάποια demos, κυκλοφόρησε σε 300 cds το πρώτο τους ep μέσω μιας μικρής ανεξάρτητης Ιταλικής εταιρίας.
Η κατάσταση με τους Eisregen κρατάει αισίως 23 χρόνια τώρα. Δημιουργήθηκαν το 1995 και το 1996 κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους "Zerfall", όντας από τα πιο δημοφιλή γερμανόφωνα black metal albums που έχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα. Σύντομα βέβαια αποφάσισαν ότι ο όρος black metal ήταν πολύ δεσμευτικός και άρχισαν να εμπλουτίζουν τη μουσική τους με πολλά και διάφορα στοιχεία.
Οι Messiaxx είναι ένα HEAVY METAL και με τον ονομαστή HEAVY και τον παρονομαστή METAL, και βρίσκονται από το 1985 στο St. Petersburg στην Florida. Άγνωστο το πόσο κράτησαν τότε, αλλά τρεις φίλοι από τότε, και δυο νέοι στην παρέα ξανά έσμιξαν την περασμένη χρονιά. Και τώρα την πρώτη τους κυκλοφορία, από την Ελληνική Cult Metal Classics Records, την ονομάζουν και χαρακτηρίζουν ως compilation με κομμάτια από τότε προφανώς και της δίνουν ως τίτλο, το όνομα τους. Κυκλοφορεί σε 500 κόπιες
Από τη Γερμανία μας έρχονται οι Innfight. Δημιουργήθηκαν το 2013 από τους Sascha Wagner (guitar), Michael Heck (keys) και Frank Widderson (vocals) και λίγο αργότερα κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους “Boulevard Of Pain“. Στη συνέχεια η μπάντα ολοκληρώθηκε με την προσθήκη των Udo Boppré (drums), Eugen Leonhardt (lead guitar) και Thomas Klesius (RIP-bass) ώστε να μπορέσει να παρουσιάζει ζωντανά τη μουσική της και να προχωρήσει στο 2ο δίσκο.
Τους Monument τους είδα με πολύ καλό μάτι στο ντεμπούτο τους Renegades, εγκαταστάθηκαν στη συνείδηση μου με το Hair Of The Dog, αλλά τώρα έρχονται να με παγώσουν λίγο με το Hellhound. Ή για να το πω ακόμα πιο σωστά, να με μπερδέψουν. Και τι ακριβώς είναι αυτό που με χάλασε; Η εμμονή με τους Maiden. Θα μου πείτε ότι τώρα κάτι είπα. Αλλά εντάξει, στον 3ο σου δίσκο οφείλεις και πρέπει να αποκτήσεις ένα προσωπικό στίγμα.
Στο Machu Picchu, ή τουλάχιστον κάπου στην χώρα του Περού, οι Despondent Chants τα τελευταία δέκα χρόνια ζουν, ή μάλλον θέλουν να ζήσουν το όνειρο τους δημιουργώντας και παίζοντας την μουσική που αγαπούν, doom/death, επηρεασμένοι από μπάντες που αγαπούν, My Dying Bride, Paradise Lost, παλαιούς Katatonia, αλλά και σε σημεία ακόμα και Asphyx. Έχουν ήδη δυο demos: ‘’Forgotten Roses on My Grave’’ to 2004 και ‘’The Lingering Silence’’, τα οποία τα έβαλαν σε καινούριες μορφές στο compilation του 2015 ‘’Silence Lingers on My Grave’’.