Reviews
Τι πρωτότυπο, heavy metal από το Μόντρεαλ του Καναδά. Από την χώρα των Voivod, των Annihilator, ακόμα και των prog Θεών Rush. Πάντα κάτι καλό βγαίνει από την metalική πηγή εκεί στον Καναδά. Εδώ έχουμε τους Thrash La Reine και το νέο τους δημιούργημα ‘’Notre-Dame-de-l’Enfer’’ που το κυκλοφορούν μονάχοι τους σε cd και ψηφιακά μέσω του bandcamp τους.
Είναι ο δεύτερος δίσκος τους και διαδέχεται το προ διετίας ‘’La foi, la loi, la croix’’.
Λίγες μπάντες από αυτές που ξεκίνησαν να παίζουν αυτό που λέγαμε Σκανδιναυικό μελωδικό death metal συνεχίζει μέχρι σήμερα. Και από τις λίγες που έχουν μείνει, έχουν αλλάξει τον ήχο τους. Λογικό βέβαια μιας και μιλάμε για ένα είδος που γεννήθηκε και μεγάλωσε στο δεύτερο μισό των 90ς. Θα ήταν κουραστικό να ακούγαμε αυτές τις μπάντες να παίζουν τα ίδια και τα ίδια για είκοσι χρόνια. Όπως και να χει, οι Φιλανδοί Omnium Gatherum είναι από τις λίγες εξαιρέσεις που συνεχίζουν μέχρι και σήμερα τιμώντας τον συγκεκριμένο ήχο.
Κάτι ανάλογα με τον τίτλο σου βγάζουν οι Trashcan Dance από την Φιλανδία με το νέο τους πόνημα ‘’Beso Negro’’. Το κυκλοφορούν μέσω της Sleaszy Rider. Είναι, όπως μας πληροφορούν από το Εκσίνκι της Φιλανδίας και είναι μια δεκαετία στο κουρμπέτι.
Ο τίτλος του κειμένου δικαιολογείται απόλυτα από τα κομμάτια, καθόλη την διάρκεια του ‘’Beso Negro’’. Σκοτεινές μουσικές, δυνατοί ήχοι, γρήγορο τέμπο μέσα στο μουσικό σκοτάδι και έτσι οδηγεί σε όσους θα γοητευτούν από το όλο αυτό σε φωτεινούς χορούς. Χορούς που θα φέρουν στο μυαλό Barbarella και Boom Boom και στα μάτια δυνατά φώτα από ντισκομπάλες και στροφολάιτ αν τα θυμάμαι σωστά.
Δεν έχω κανένα πρόβλημα με συγκροτήματα με έντονες και έκδηλες τις επιρροές τους εφόσον παίζουν από την καρδιά τους. Ακόμα καλύτερα αν κρατάνε τις επιρροές τους και το πάνε ένα βήμα παραπάνω.
Παρακάτω παρουσιάζονται οι Molybaron και είναι μια τέτοια μπάντα με κύρια επιρροή τους SOAD (System of a Down). Αλλά δεν είναι μπάντα-κόπια. Το συγκρότημα δημιουργήθηκε το 2014 αππό τον Ιρλανδό τραγουδιτή/κιθαρίστα Gary Kelly καιτον Γάλλο κιθαρίστα Steven Andre.
Υπάρχουν 2 συγκροτήματα με παρόμοιο όνομα, ήτοι οι ARCANA XXII από την Ναμίμπια που βρίσκεται στη Νότιο Αφρική και οι παρόντες προερχόμενοι από την Ιταλία που ονομάζονται XXII ARCANA. Είναι σαν λέμε ΚΚΕ – Μ.Λ. και Μ.Λ. – ΚΚΕ, αν και στην περίπτωση μας υπάρχουν μεγαλύτερες διαφορές μεταξύ των 2 συγκροτημάτων που έχουν να κάνουν με τον ήχο.
Συγκεκριμένα το συγκρότημα από την Αφρική κινείται στον χώρο του κλασσικού heavy metal ήχου, ενώ οι παρόντες ακολουθούν πιο σκοτεινά κι ακραία ηχητικά μονοπάτια της metal μουσικής.
Σαν γνήσιος γατοπατερας που είμαι, άρπαξα για παρουσίαση/άκουσμα τη μπάντα που ονομάζεται Lynx. Πανέμορφο ζώο ο λύγκας και πολύ ταιριαστό για μια hard rock/heavy metal μπάντα. Από την άλλη, το θεωρώ ελαφρώς γκαντέμικο γιατί καμιά μπάντα που ονομάστηκε έτσι δεν κατάφερε να κάνει το όνομα της έστω και ελαφρά γνωστό.
Αυτή τη φορά το όνομα Lynx θα το δανειστούν κάποιοι νεαροί Γερμανοί heavy rockers που δημουργήθηκαν μόλις το 2020. Η μπάντα παίζει vintage μουσική με ιδιαίτερη αγάπη στα 70ς και αρχές των 80ς. Οι δυο πρώτες συνθέσεις τους κυκλοφόρησαν στο 7΄΄ ‘’Grey Man'' από τη μεταλλική Mortal Rite Records.
Ζούμε στην εποχή της ίντριγκας. Εννοείται ότι και στη μουσική βιομηχανία ή ακόμα και ανάμεσα στα μέλη των συγκροτημάτων, ισχύει το ίδιο. Δικαστήρια για δικαιώματα, χρήματα, ονόματα, περιοδείες, τα πάντα όλα.
Ένα από τα τελευταία θύματα στο χώρο της μουσικής μας, είναι οι Αμερικανοί Alcatrazz. Ξεκίνησαν το 1983 και κυκλοφόρησαν το διαμαντένιο ‘’No Parole From Rock ‘n’ Roll’’. Στη σύνθεση της μπάντας υπήρχε το αηδόνι, Graham Bonnet (Rainbow, Impellitteri κ.α.) ενώ στην κιθάρα ο πρωτομεφανιζόμενος Yngwie Malmsteen. Επίσης εξαιρετικό ρυθμικό ντουέτο και πλήκτρα έκαναν τη μουσική τους πολύ μελωδική και πιασάρικη. Δυστυχώς ο Malmsteen αποχωρεί τον επόμενο χρόνο να συνεχίσει την προσωπική του καριέρα και στο παιχνίδι μπαίνει ο εξαιρετικός Steve Vai.
Οι Within Progress είναι μια νέα πενταμελής progressive/alternative metal μπάντα από τη Θεσσαλονίκη. Σχηματίστηκε το 2017 και αποτελείται από τους Γιώργο (μπάσο), Πολύδωρο (τύμπανα), Βαγγέλη (κιθάρα), Ευθύμη (φωνητικά) και Τάσο (πιάνο/κιθάρα).
Έχοντας ήδη κυκλοφορήσει το ΕΡ “Oceans of Time” (2018) εμπνευσμένο από κλασικά prog ακούσματα και το prog/pop single “Need More” (2019), το σχήμα εξερευνεί ακόμη παραπέρα τον ήχο του αναμιγνύοντας την prog με alternative, pop και ηλεκτρονική μουσική στην 1η full-length κυκλοφορία του “INNER” η οποία είναι διαθέσιμη από τις 21 Οκτωβρίου 2021.
Οι Memory Garden είναι μια από τις καλές και υπάρχουν αρκετές τέτοιες, Σουηδικές doom metal μπάντες. DOOM με κεφαλαία γράμματα. Στον έκτο τους δίσκο ασχολούνται, καθώς εδώ έχουμε ένα concept album, με την The Black Plague μιας μαύρης περιόδου της Ευρώπης από το 1346 ως και το 1353 η οποία κορυφώθηκε το θανάτειο έτος 1349, με εκατομμύρια νεκρούς. ‘’1349’’ τιτλοφορείται και ο δίσκος που κυκλοφορεί από την δική μας No Remorse Records που δεν αφήνει τέτοια χρυσάφια μπάντες να κυκλοφορούν αδέσποτες. Το κυκλοφορούν σε απλό και σε digipak cd.
Από αυτόν τον άκρως θανατηφόρο λοιμό έχει εμπνευστεί κόσμος και κοσμάκης. Ζωγράφοι, ποιητές και φυσικά μουσικοί.
Καμιά φορά η μουσική αργεί αλλά δεν χάνει ποτέ τον δρόμο της. Η καλή μουσική ποτέ. Η καλή epic metal μουσική ουδεπόποτε. Αυτό που θα σας περιγράψω σε αυτό το κείμενο βλέπει τον μάταιο τούτο κόσμο από τον περασμένο Μάρτη. Και τον κάνει πιο επικό, πιο heavy, πιο metalικό.
Είναι το ‘’Le dernier rempart’’, παρθενικό άλμπουμ των Herzel. Κάτι τυπάδων από Quimper της Γαλλίας. Και το κυκλοφορούν μέσω της Gates Of Hell Records. Σε cd, σε 12’’ vinyl και ψηφιακά από το bandcamp τους.
Είχαν δημιουργήσει και κυκλοφορήσει προ εξαετίας περίπου και το demo, υπάρχει στο bandcamp τους, ‘’Unis dans la gloire’’.