Η Century Media έχει εκατοντάδες metal μπάντες στο roster της αλλά και πολλές διαφορετικού ήχου. Το θυμάμαι και από κάποια DVD συλλογές που έβγαζε τα προηγούμενα χρόνια. Φέτος κυκλοφορεί το νέο δίσκο των Mad Sin, μιας Γερμανικής Psychobilly μπάντας που υπάρχει από το 1987 και έχει κυκλοφορήσει διψήφιο αριθμό δίσκων με τον τελευταίο όμως να μετρά δέκα χρόνια πριν. Τα μέλη της μπάντας πλέον είναι τα εξής: Köfte DeVille, aka The Big Chief (φωνή), St.
Σαν ενοχλεί ο τίτλος True Metal; Εμένα πολύ. Τον βρίσκω ανούσιο. Κάτι σαν το έντεχνο ροκ. Δηλαδή οι άλλοι τι παίζουν, άτεχνο. Τέλοσπάντων. Μια από τις πρώτες αυτοκυρησσόμενες μπάντες του Αληθινού Μέταλλου, ήταν και είναι οι Γερμανοί Wizard. Πάλιουρες, από το 1989, με ιδιαίτερη αγάπη στους Manowar και κλειστόμυαλες απαντήσεις σε συνεντεύξεις της εποχής (από αυτές που μας αρέσουν όμως). Το 1991 κυκλοφορούν το πρώτο τους demo, έχοντας έξι συνθέσεις στο οπλοστάσιο τους που έυκολα τις κυκλοφορούσαν σαν ολοκληρωμένο δίσκο.
Σας έχει λείψει το καλό, Ευρωπαικό Power Metal; Πιθανότατα μιας και οι ποιοτικές δουλειές είναι σαφώς λιγότερες από το παρελθόν. Ευτυχώς υπάρχουν μπάντες σαν τους Mentalist που μπορούν ακόμα να μας τραβήξουν την προσοχή. Καταρχήν να ανφερθεί ότι πίσω από το drum kit βρίσκεται ο τεράστιος Thomen Stauch, ντράμερ των Blind Guardian μέχρι το 2005 και παρών σε όλα τα διαμάντια τους. Βέβαια, και τα αλλα μέλη είναι εξίσου σημαντικά και ικανά, απλά πιο άγνωστα. Οι Mentalist δημιοργήθηκαν μόλις το 2018, καταγόμενοι από την Γερμανία, έχοντας όμως Σουηδό τραγουδιστή (Rob Lundgren).
Κάποιοι Γερμανοί μεταλλάδες έχουν σκοπό να πεθάνουν ακούγοντας και παίζοντας την αγαπημένη τους μουσική. Οι Madhouse (καμιά δεκαριά μπάντες με αυτό το όνομα, σχεδόν όλες των 80ς’ ) από την Γερμανία ξεκίνησαν το 1987 και στο σύντομο βίο τους κυκλοφόρησαν δυο ντέμος χωρίς να καταφέρουν να αποσπάσουν ένα συμβόλαιο από κάποια εταιρία. Κατάφεραν τουλάχιστον να μοιραστούν την ίδια σκηνή με ονόματα όπως οι Darxon, Zed Yago και Chroming Rose. Μετά την διάλυση της μπάντας το 1990-91, τα μέλη σκορπίστηκαν σε άλλες μπάντες αλλά δεν έχασαν την επαφή τους με τη σκηνή.
Όσο περνούν τα χρόνια, όλο και περισσότερο ψάχνομαι σε hard rock ηχοτόπια. Όχι τα κλασσικά 70ς που λίγο πολύ έχω ακούσει, αλλά μπάντες που βγήκαν τις επόμενες δεκαετίες και χάθηκαν για τον ένα ή τον άλλο λόγο. Και όσο ψάχνω, τόσο περισσότερο ανακαλύπτω τα κενά μου και δεκάδες μπάντες που δεν γνώριζα καν την ύπαρξη τους. Λίγα χρόνια πριν σε μια ακόμα ‘’τυφλή αγορά’’ γνώρισα τους Subway, μια Γερμανική hard rock μπάντα που ιδρύθηκε το 1986 από τους Pepe Wolthoff (φωνή), Bemy Bitzer (κιθάρα), Henry Sauter (πλήκτρα), Dany Beiersdorfer (μπάσο), Tommy Strobel (ντραμς) και Andy Weber (σαξόφωνο).
Οι φίλοι μας οι Βαυαροί... Eisenhauer. Μια ακόμα μπάντα από εκείνα τα μέρη δοξάζει το heavy metal και επιστρέφει με νέο υλικό. Η ίδια τετράδα που αποτελεί τους Eisenhauer είναι μαζί από το 2007 ενώ ντεμπούταραν το 2013 με το ‘’Never Surrender’’ μόνο σε digital μορφή. Το ep ‘’Horses Of Hell’’ κυκλοφόρησε αυτοχρηματοδοτούμενα σε cd και βινύλιο και ακούστηκε από αρκετούς οπαδούς του χώρου. Τευτονικό Hard Rock/heavy metal με ολίγη από Doom.
Ulan Bator. Εκτός από το όνομα της πρωτεύουσας (η πιο κρύα σε όλο τον κόσμο) της Μογγολίας που είναι χτισμένη σε υψόμετρο 1350 μέτρα είναι και το όνομα μιας Prog Metal μπάντας από τη Γερμανία. Η προτίμηση ενός τέτοιου αντιεμπορικού και άγνωστου ονόματος για το ζεστό, τευτονικής κοπής προοδευτικό ήχο του τους άφησε παντελώς άγνωστους στον περισσότερο κόσμο. Φταίει βέβαια και το ότι το μοναδικό τους άλμπουμ ‘’Cut’’ κυκλοφόρησε αυτοχρηματοδοτούμενα σε μια εποχή (1997) που το Ευρωπαικό prog ζούσε μεγάλες στιγμές και η διαφήμιση τους προσσέγιζε πολύ κόσμο.
Αυτές τις μέρες της κλεισούρας, ο καθένας μας βρίσκει τρόπους να περνά την ώρα μέσα στο σπίτι του. Προσωπικά ξεψαχνίζω την δισκοθήκη μου και νοσταλγώ. Κάθε αγορά-απόκτηση-ανακάλυψη-ακρόαση μου φέρνει το μυαλό διάφορες ιστορίες. Νοσταλγία.Σαν να ανοίγεις ένα φωτογραφικό άλμπουμ και να κοιτάς τον εαυτό σου τα παλιότερα χρόνια. Το ένα από τα δισκάκια που έβγαλα και άκουσα ήταν το ‘’Tales Of Paradise’’ των Chryztyne. Ένα κοριτσάκι με το σκυλί για εξώφυλλο μου θύμισε την όλη διαδικασία αυτού που έκανα.
Μια φορά και ένα καιρό (τέλη δεκαετίας 60ς) υπήρχαν οι Faithful Breath που γεννήθηκαν από τις στάχτες των The Magic Power. To 1974 ντεμπούταραν παίζοντας ακόμα prog rock ενώ σταδιακά στους δίσκους που κυκλοφόρησαν στα 80ς ο ήχος τους σκλήρυνε πάρα πολύ. Τραγουδιστης, κιθαρίστας και βασικός συνθέτης της μπάντας ο Heinz ''Heimi'' Mikus. Το 1982 την θέση πίσω από τα drums παίρνει ο Jürgen Düsterloh και κυκλοφορούν ένα χρόνο αργότερα τον τέταρτο δίσκο τους ‘’ Hard Breath’’. 1985 και το μπάσο αναλαμβάνει ο Peter Dell και η μουσική τους είναι πλέον καθαρά heavy metal.
Όταν μου ήρθε για παρουσίαση η συγκεκριμένη κυκλοφορία άρχισα να ψάχνομαι, καθώς οι μόνοι Martyr που γνωρίζω/γνωρίζουμε να παίζουν heavy metal είναι οι Ολλανδοί και αυτοί σίγουρα δεν είχαν κυκλοφορήσει κάτι νέο. Σε τελική ανάλυση και ο ήχος της μπάντας είναι πολύ διαφορετικός από αυτόν που έχουν σήμερα οι Ολλανδοί.