USA

Αγαπάμε Riot…ή Riot V πλέον. Μια μπάντα που υπάρχει από το 1975 και φυσικά στους πρώτους δίσκους ακουγόντουσαν περισσότερο hard rock παρά heavy metal. Λογικό, αφού οι επιρροές των συνθετών των Riot θα ήταν από τα 60ς-αρχές 70ς. Δυο σημαντικά μέλη που υπήρξαν ή είναι ακόμα μέλη των Riot είναι ο τραγουδιστής Tony Moore και ο κιθαρίστας Mike Flyntz. Μαζί με  ένα ρυθμικό ντουέτο που έχει υπηρετήσει σε σημαντικές hard rock μπάντες ξεκίνησαν το 2002 τους Faith And Fire, μια hard rock/heavy metal μπάντα.

Πασίγνωστη μπάντα των ημερών μας που αξίζει την καταξίωση είναι οι Αμερικανοί Nile.  Τρία από τα τέσσερα μέλη των θρασάδων Morriah δημιουργούν τους Nile στις αρχές των 90ς και ο ήχος τους αποκτά άμεσα όλο και πιο πολλά death metal στοιχεία. Η επιλογή τους ονόματος της μπάντας υποδηλώνει εξ αρχής ότι θα ασχολιόντουσαν θεματολογικά με την Αίγυπτο και γενικότερα θα δανειζόντουσαν στοιχεία της παραδοσιακής Αιγυπτιακής μουσικής που θα πρόσθεταν στο τεχνικό, βάρβαρο death metal.

Τους Mind Of Evil δεν τους γνώριζα πριν ακούσω το τελευταίο τους αλμπουμ ‘’ Raven's Path’’ που κυκλοφόρησε πριν κανά δίμηνο. Κακώς. Ήδη άκουσα το προηγούμενο υλικό τους και τους βρίσκω μια άκρως ενδιαφέρουσα μπάντα που συνδυάζει πολλά και διαφορετικά πράγματα με μπόλικες επιρροές από διαφορετικά ακούσματα. Τα ίδια μέλη συντηρούν ακόμα ένα συγκρότημα, τους Nexon αλλά εκεί είναι πιο straight Power Metal καταστάσεις. Άσε που οι Mind Of Evil για την ακρίβεια είναι το συνθετικό και σε μεγάλο βαθμό εκτελεστικό παιδί του Christopher Dagenhart .

Φαντάζομαι και ελπίζω ότι είμαστε πολλοί αυτοί που ενθουσιαστήκαμε το 2019 με το ντεμπούτο άλμπουμ των Καναδών Smoulder. Επικό heavy/doom με εξαιρετικές κιθάρες και γυναικεία φωνητικά. Αναμένω εναγωνιωδώς το νέο τους άλμπουμ αλλά μέχρι τότε ευτυχώς υπάρχει κάτι όμορφο στον ορίζοντα. Το project του κιθαρίστα τους S. Vincent ο οποίος εδώ και μια δεκαετία αραιά και που δημιουργεί εξαιρετικό Heavy Metal, δυστυχώς ποσοτικά λίγο αλλά ποιοτικά πολύ. Μιλάω για τους Ezra Brooks  (όνομα από bourbon whiskey, λίγο άσχετο αλλά ακούγεται ωραίο στα αυτιά) στους οποίους ο Shawn παίζει τα πάντα.

Ζούμε στην εποχή της ίντριγκας. Εννοείται ότι και στη μουσική βιομηχανία ή ακόμα και ανάμεσα στα μέλη των συγκροτημάτων, ισχύει το ίδιο. Δικαστήρια για δικαιώματα, χρήματα, ονόματα, περιοδείες, τα πάντα όλα. Ένα από τα τελευταία θύματα στο χώρο της μουσικής μας, είναι οι Αμερικανοί Alcatrazz. Ξεκίνησαν το 1983 και κυκλοφόρησαν το διαμαντένιο ‘’No Parole From Rock ‘n’ Roll’’.  Στη σύνθεση της μπάντας υπήρχε το αηδόνι, Graham Bonnet (Rainbow, Impellitteri κ.α.) ενώ στην κιθάρα ο πρωτομεφανιζόμενος Yngwie Malmsteen. Επίσης εξαιρετικό ρυθμικό ντουέτο και πλήκτρα έκαναν τη μουσική τους πολύ μελωδική και πιασάρικη. Δυστυχώς ο Malmsteen αποχωρεί τον επόμενο χρόνο να συνεχίσει την προσωπική του καριέρα και στο παιχνίδι μπαίνει ο εξαιρετικός Steve Vai.

Στη Nevada δεν παίζουν μόνο stoner. Υπάρχει και το Death Wastern….Τι είναι πάλι αυτό;  Μοντέρνο metal με hardcore και ολίγη από thrash/death metal. Ή κάπως έτσι. Οι Spirit World είναι το παιδί του τραγουδιστή/συνθέτη/στιχουργό  και συγγραφέα Stu Folsom του οποίοι οι ανησυχίες μεταφέρθηκαν εκτός από τη γραφή, πλέον και σε ήχους.

Το συγκρότημα δεν έχει πολλά χρόνια ύπαρξης και μέχρις στιγμής είχε περιοριστεί σε demo/single και ένα split με τους Black Coffee ενώ μέσα στο 2020 κυκλοφόρησε το ντεμπούτο τους ‘’Pagan Rhythms’’ σε βινύλιο (400 κόπιες) από την Safe Inside Records.

Το επονομαζόμενο Epic Metal δέχεται στην αγκαλιά του νέους μαχητές-πολεμιστές. Αυτή τη φορά μας έρχονται από την Pennsylvania και οι τέσσερις κύριοι συνδυάζουν το επικό, παραδοσιακό heavy metal με ολίγη από ....black metal. Στιχουργικά, μεγάλη τους αγάπη ο κόσμος της Μέσης Γης του  J.R.R. Tolkien, εξού και το όνομα της μπάντας, Morgul Blade.

Το συγκρότημα υπάρχει από το 2018 και γνωριστήκαμε μαζί τους από την κασέτα ‘’ Harbingers Of Power And The World's End’’ που κυκλοφόρησαν ένα χρόνο αργότερο (με ένα εξώφυλλο που σίγουρα σου αποσπούσε την προσοχή).

Οι W.A.S.P. είναι αδιαμφισβήτητα μια από τις σημαντικότερες heavy metal μπάντες που υπήρξαν ποτέ. Εξελίχτηκαν από τις πρώτες τους μέρες αλλά ποτέ δεν ξέφυγαν των ορίων που οι ίδιοι έβαλαν και ταύτισαν το όνομα τους. Απλά σοβάρεψαν, ειδικά στο στιχουργικό και το εμφανιακό κομμάτι. Γνωστό βιβλίο/βίντεοκασσέτα που ερχόταν στα σχολεία μας τους μάθαiνε σας παιδιά του Διαβόλου, σαν βασιλιάδες του ξεκοιλιάσματος, σαν παρανοικούς σεξοδιαστρεμένους (Fuck like a Beast) κτλ. Ποτέ σαν ακρωνύμιο του ‘’White Anglo-Saxon Protestant’’. Η ίδια μπάντα έχει γράψει το ‘’The Crimson Idol’’. Και όμως.

Το Heavy Metal δεν έχει όρια, ούτε στο μουσικό, ούτε στο στιχουργικό κομμάτι. Παίρνει επιρροές από τα πάντα, τα φιλτράρει και τα παραδίδει στην δική του εκδοχή. Ίσως η πιο αγαπημένη ταινία των μεταλλάδων (και πολύ κόσμου βέβαια ανεξαρτήτων μουσικών προτιμήσεων) να είναι το ‘’Braveheart’’ του 1995.

Δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που το είδε και δεν ανατρίχιασε. Το ίδιο και οι Γερμανοί  Grave Digger που ένα χρόνο αργότερα κυκλοφόρησαν το ‘’Tunes Of War’’. Κάτι αντίστοιχο, σε  άλλη μορφή τέχνης όμως,  συνέβη και με τον comic ήρωα SPAWN (1992) του Todd McFarlane.

Οι Αμερικάνοι Iced Earth επηρεάστηκαν και αγάπησαν τόσο πολύ τον ήρωα αυτό που αφιέρωσαν πλήρως το...

Αμερικάνικη μοντέρνα μπάντα που παράγει σκληρή γκρουβαριστή μουσική.Το όνομα της είναι Gemini Syndrome και έχουν δημιουργηθεί το 2010. Ανάμεσα στη πενταμελής σύνθεση (δυο κιθαριστες) της μπάντας, συναντάμε τον τραγουδιστή Aaron Nordstrom (παλιό κιθαρίστα των OTEP).  Το 2011 κυκλοφόρησαν το πρώτο αυτοχρηματοδοτούμενο eps τους σε παραγωγή του Mikey Doling (Snot, Soulfly, Channel Zero) και κατάφεραν να υπογράψουν με την Warner Bros γίνοντας γρήγορα γνωστοί.