Monuments
Οι Moonspell εκεί στην Λισαβώνα, στην Πορτογαλία άπλωσαν το black metal πέπλο τους στις αρχές της δεκαετία του 90, πρώτα στα τέλη των 80s ως Morbid God, και από το 1990 με το γνωστό τους όνομα. Μετά από θρυλικά demos ‘’Anno Satanae’’ και ep ‘’Under The Moonspell’’ έβαλαν τα γκρίζα πέπλα του gothic μέσα στην μουσική τους και μας έδωσαν το ντεμπούτο δίσκο τους με τίτλο ‘’WolfHeart’’. Το ‘’Wolfheart’’ κυκλοφόρησε από την Century Media Records την 1η του Απρίλη του 1995.
Χειμώνας και Νορβηγία. Νορβηγία και Χειμώνας. Πραγματικά δεν ξέρω τι μας βρήκε πρώτο και τι μετά. Και να δεις τι σού’χω για μετά. Τους Immortal. Αποτέλεσμα ερωτικής συνεύρεσης του Χειμώνα με την αγαπημένη του Νορβηγία, ακόμα ένα νόθο παιδί του Νορβηγικού black metal με τόσα πολλά αδέλφια, διαφορετικά αλλά και ίδια μεταξύ τους. Το 1991 οι Demonaz, Abbath φόρμαραν αυτήν την μαυρόψυχη με άσπρες χιονοστιβάδες μπάντα.
Οι Belphegor black/death σχήμα από το Salzburg της Αυστρίας σχηματίστηκαν τις αρχές των 90ς. Πήραν το όνομα τους από τον Baal-Peor, έναν Δαίμονα του Ισραήλ και προφανώς έτσι δηλώνουν το ποιοι είναι και το τι ακριβώς σκόπευαν να δημιουργήσουν. Ένα βλάσφημο βάρβαρο brutal χαρμάνι του black και του death metal. Στην μορφή των Marduk που λίγο νωρίτερα είχαν ξεκινήσει τον δικό τους δρόμο στην Σουηδία. Προφανώς επηρεασμένοι από την κοσμοθεωρία των Venom, αλλά και του Νορβηγικού black metal που τότε ήταν στα πάνω και στα κάτω του.
Πάμε μια βόλτα Ουγγαρία να γνωρίσουμε μια από τις σημαντικές της μπάντες. Στα 80ς, η συγκεκριμένη χώρα έδωσε κάποιες μπάντες όπως οι Lord, Pokolgép, Ossian και κάποιες πιο άγνωστες, πάντοτε κινούμενες στο χώρο του hard rock/heavy/power metal. Δεν γνωρίζω τόσο καλά τη συγκεκριμένη σκηνή αλλά πιστεύω ότι από τους πρώτους που έδωσαν ακραίο υλικό από την χώρα τους ήταν οι Tormentor (τον μετέπειτα τραγουδιστή των Mayhem) χωρίς να ξεχνάω το ντεμπούτο (1992) των Monastery (death metal).
Συγκροτήματα σαν τους Dissection, Gates Of Ishtar και τους Dawn κακώς αναφέρονται σαν black metal. Μπορεί η βλασφημία (στους Dissection αυτό) ή το σκοτάδι να εμπεριεχότανε στην μουσική τους αλλά μιλάμε για μελωδικότατο death metal. Ας το βαπτίσουμε blackened death metal, νομίζω ότι θα ταίριαζε γάντι, τουλάχιστον στους Dawn. Η ιστορία της μπάντας ξεκινά πίσω στο 1990, στη μικρή πόλη του Linköping και μουσικά μιλάμε για καθαρό death metal μιας και δεν είχε καν εμφανιστεί το black metal ακόμα.
Μια μπάντα που ξεχώρισε τα τελευταία χρόνια και μάλιστα έρχεται από μια χώρα που θεωρείται μη υπολογίσιμη μεταλλική δύναμη, την Ισλανδία, είναι οι Sosltafir. Λογικό, όταν όλη η Ισλανδία ξεπερνά με το ζόρι τις 300.000 κατοίκους, πόσους μεταλλάδες και πόσες μπάντες να παράγει. Οι Solstafir, δημιουργημένοι στην πρωτεύουσα της χώρας, Ρέικιαβικ το 1995, ξεκίνησαν να παίζουν αρκετά σκληρά, παρόλο που το όνομα τους φέρνει σε κάτι πιο γλυκό και θετικό (solstafir=εκτεινόμενες ηλιαχτίδες). Απόγονοι των Βικινγκς είναι, λογικά να παίζουν και να γράφουν σαν και γι αυτούς.
Υπάρχουν μπάντες εκεί έξω που με την πάροδο του χρόνου, η μουσική τους πορεία άλλαξε από λίγο μέχρι και 180 μοίρες. Τις περισσότερες φορές σε κάτι μελωδικότερο. Όχι κατά ανάγκη σε κάτι χειρότερο, πολλές μπάντες έγιναν καλύτερες, δημιουργικότερες και με πιο έντονο το προσωπικό στοιχείο. Παραδείγματα αναρίθμητα, δεν θα κάνουμε namedropping.
Black metal, μια μουσική, μια καλλιτεχνική πράξη – αντίδραση, όπου και αν ευδοκίμησε, Νορβηγία, ή στην ευρύτερη Σκανδιναβική χερσόνησο, Ελλάδα και όπου αλλού, έδωσε στο σκότος καλλιτεχνική διάσταση και τρομακτική υπόσταση, και ως τις μέρες μας μένει πάντα εκεί, ως πάντα κάτι πρωτοπόρο, όσο και παλαιό, αντιδραστικό – επαναστατικό όσο και ευαίσθητο με τον τρόπο του, σκοτεινό και απόκοσμο όσο φωτεινό, με το φως να είναι η ατέρμονη γνώση που πάντα αναζητά ο άνθρωπος.
Τα σπλάχνα της Νορβηγίας κόχλαζαν αβυσσαλέες black metal μπάντες πριν σχεδόν 25 χρόνια. Κάθε πόλη, κάθε γειτονιά, είχε την δική της μπάντας. Τα ακραία φαινόμενα εκτός μουσικής έδωσαν περισσότερη φήμη και δύναμη στα περί μουσικής. Το Black Metal ήταν σκοτεινή υπόθεση, πλέον και με χειροπιαστά παραδείγματα. To 1993 γεννιούνται οι Tulus. Το τρίο των Blodstrup, Gottskalk και Sarke έχει ανυπότακτες ψυχές και παίζουν ειλικρινές black metal χωρίς hypes.
Το Black Metal, ορθοπόδησε, έγινε έφηβο και προκάλεσε στη Νορβηγία. Όλα αυτά στο πρώτο μισό της δεκαετίας των 90ς. To 1994, κάποιοι Mayhem κυκλοφορούσαν το άσμα τους ‘’ De Mysteriis Dom Sathanas’’ και κάποιοι Darkthrone το ‘’ Transilvanian Hunger’’, ακατέργαστο Black Metal. Yπήρχαν όμως και κάποιοι Emperor που έπαιζαν το ίδιο μαυρομέταλλα, αλλά πιο επιβλητικά, πιο ατμοσφαιρικά και έβγαζαν το In The Nightside Eclipse όπως και κάποιοι Obtained Enslavement που ντεμπούταραν με το ‘’Centuries Of Sorrow’’. Ας μείνουμε στους πιο άγνωστους.