Monuments
Φαντάζομαι ότι είναι περίεργο το συναίσθημα για έναν οπαδό όταν πλέον όλα τα μέλη μια μπάντας- που αγάπησε δεν έχουν καμιά σχέση με τα τωρινά μέλη της ίδιας. Το πιο γνωστό παράδειγμα νομίζω είναι οι Riot (V) και ευτυχώς το όνομα δεν έχει αμαυρωθεί ούτε στο ελάχιστο. Σκεπτόμενος ποιες άλλες ανάλογες περιπτώσεις έχουμε, το όνομα των Βέλγων Scavenger ήρθε στο μυαλό. Old School Heavy Metal. Και πως να μην είναι αφού μιλάμε για ενα συγκρότημα που έδρασε στο πρώτο μισό των 80s. (προυπήρχε σαν Deep Throat από το 1980).
Αν την ψάχνεις στο χώρο του power/progressive metal, πιθανότατα να έχεις γυρίσει κάθε πέτρα στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Γερμανία.Αλλά όλα δεν ξεκινούν και τελειώνουν εκεί. Μια καλή περίπτωση μας είχε έρθει από την Ιταλία το 1988 και μάλιστα σε πιο επικά επίπεδα. Μιλάμε για τους Adramelch από το Μιλάνο που ξεκίνησαν το 1986 και μετά από ένα demo κατάφεραν να κυκλοφορήσουν το άξιο διθύραμβων ντεμπούτο τους, ‘’Irae Melanox’’ το 1988.
Υπάρχουν αρκετοί καλλιτέχνες που δίνουν το όνομα τους στο μουσικό project τους, ακόμα και στη μπάντα τους. Λίγοι όμως δίνουν το μικρό τους όνομα. Ούτε ο Ozzy δεν ονόμασε το συγκρότημα του με σκέτο το όνομα-παρατσούκλι του και ας τον ξέρανε (πόσο μάλλον τώρα) και οι πέτρες. Και όμως, ο Ελληνοαμερικανός κιθαρίστας Joshua Perahia αποφάσισε να ονομάσει το δικό του μουσικό όχημα απλά....Joshua, τουλάχιστον στο σημαντικότερο μέρος της ιστορίας του. Του το συγχωρούμε μιας και είναι τρομερός κιθαρίστας και οι δίσκοι του εκπληκτικοί.
Ανάμεσα στα πιο άσχημα εξώφυλλα που έχω δει σε metal δίσκους (ιδιαίτερα στα 80ς), το ‘’The Rules Have Been Disturbed’’ των Mysto Dysto σίγουρα κερδίζουν μια περήφανη θέση. Όχι ότι το όνομα πάει πίσω. Παρμένο από το όνομα του Loco box πεταλιού παραμόρφωσης (τέλη 70ς-αρχές 80ς, Ιαπωνικό μοντέλο) που έγραφε αυτό το όνομα. Ίσως είναι πιασάρικο σαν όνομα και άκουσμα αλλά το βρίσκω πολύ μέτριο σαν ιδέα για μια Heavy Metal μπάντα. Τελος πάντων, αυτό διάλεξαν και αποφάσισαν οι Ολλανδοί πίσω στο 1983 και εμάς δεν μας πέφτει λόγος.
Οι Silentium, δηλαδή στα Λατινικά η σιωπή, βγάζουν αυτήν την ησυχία μέσα από την μουσική τους, μέσα από αυτό το μουσικό χαρμάνι συμφωνικού doom με gothic metal που δημιουργούν – παίζουν. Το ‘’Infinita Plango Vulnera’’ είναι η πρώτη τους ολοκληρωμένη ουσιαστικά κυκλοφορία, μετά το ‘’Caméne misera’’ ep του 1998. Το ‘’Infinita Plango Vulnera’’ κυκλοφόρησε μέσω της Spikefarm Records κάποια στιγμή το 1999.
Αν διαβάσεις για KUNI και στο μυαλό σου έρθει η γενεαλογία και η ιστορία των Ιαπωνικών βασιλικών οικογενειών, τότε μάλλον διαβάζεις κατά λάθος αυτό το κείμενο. Αν όμως γνωρίζεις ήδη ή έχει σκοπό να μάθεις για τον μουσικό KUNI, τότε είσαι ευπρόσδεκτος. Ο κύριος Kuni Takeuchi όπως είναι το πλήρες όνομα του είναι ένας πασίγνωστος κιθαρίστας στην χώρα του αλλά και γενικότερα στην υφήλιο με πολλές συμμετοχές στο μέχρι σήμερα ενεργητικό του (πλέον 57 χρονών). Έχει συνεργαστεί με διάσημους καλλιτέχνες της μουσικής μας όπως τους Neil Turbin, Kevin DuBrow, Jeff Scott Soto and Billy Sheehan.
Ο ορισμός της αγαπημένης από πολλούς, αδικημένης από πολλούς άλλους μπάντας είναι οι Ιταλοί Rhapsody. Ή Rhapsody Of Fire. Προσφάτως πάλι Rhapsody συν και το project του Luca Turilli που έχει μαζέψει δίπλα του το μεγαλύτερο μέρος της μπάντας. Άρα και οι ίδιοι έχουν κάνει κακό και έχουν αδικήσει την μπάντα. Όμως έχουν – είχαν τις καλές τους στιγμές που έχουν δώσει τους καλύτερους τους και γενικά εξαιρετικούς δίσκους. Ο τρίτος τους δίσκος ‘’Dawn of Victory’’ κυκλοφόρησε μέσω της Limb Music στις 30 του Οκτώβρη του 2000. Είκοσι χρόνια και κάτι ψιλά σε μήνες πριν.
Ήταν το 2006, δέκα πέντε χρόνια πριν και μετά από προτροπή από την στήλη Pirates Of The Underground του Metal Hammer και του συντάκτη του Στέφανου Παπιλίδη, κατέβασα ένα δίσκο κάποιων Mindflow από την Βραζιλία. Τα λόγια του θερμά για τον δίσκο και έτσι περίμενα μέχρι το επόμενο πρωινό για να ακούσω τον περίφημο αυτόν δίσκο. Οι Mindflow μια Βραζιλιάνικη μπάντα που δημιουργούσε και έπαιζε progressive metal όπως το άκουγαν και το αγάπησαν από τους Dream Theater. Το ‘’Mind Over Body’’ κυκλοφόρησε από τις Mals και Unlock Your Mind και ήταν ο δεύτερος τους δίσκος .
Τους Bitches Sin τους έμαθα σε μεγάλη ηλικία. Κανείς δεν μους τους πρότεινε, δεν διάβασα σχεδόν πουθενά για αυτούς, είχαν διαλυθεί και από το 1986. Άσε που γενικότερα πιτσιρικάς δεν είμουν μεγάλος οπαδός του N.W.O.B.H.M., γνωρίζοντας μόνο 10-20 βασικές μπάντες. Τελικά το λάθος διορθώθηκε, πολλές μπάντες του κινήματος έφτασαν στα αυτιά μου, κάποιες πιο ενδιαφέρουσες από άλλες και οι Bitches Sin πιστεύω ότι ανήκουν σε αυτή τη κατηγορία.
Κάπου στον Οκτώβρη του 2006, φρεσκοπαντρεμένος, μετά από έντονη προτροπή φίλου, νά ‘ ναι καλά, αριβάρισα προς το Gagarin 205 για να έχω μια πρώτη επαφή, πρώτες εντυπώσεις είχα από κακές επιρροές, με του Αμερικάνους Winger. Και οι επιρροές είσαν όντως κακές. Τους δούλευαν στο περιβόητο Beavis and Butt-Head με το φλωράκι να φοράει μπλουζάκι τους. Είχαν και αυτό το poser παρελθόν, που τώρα που αναμοχλεύω αυτήν την εποχή, μια χαρά ήταν. Με δυο καλούς για το είδος δίσκους, ‘’Winger’’ του 1988 και ‘’In The Heart Of The Young’’ του 1990 με το σούπερ χιτάκι και ωραίο κομμάτι ‘’Easy Come Easy Go’’.