Monuments
To black Metal έχει ωριμάνσει και αλλάξει κατά πολύ σε σχέση με τις πρώτες τους μέρες. Πολλές αλλαγές έγιναν στο στιχουργικο/θεματολογικό περιεχόμενο αλλά και στο εικαστικό, θέματα σημαντικότατα για το συγκεκριμένος είδος. Πειραματισμοί και προσθήκες έγιναν φυσικά και στο μουσικό κομμάτι. Το black metal ενώθηκε με το death metal, με το thrash metal, το post rock, το industrial και δεκάδες άλλες διαφορετικές μορφές της μουσικής γενικότερας. Το blackgaze είναι το κράμα black metal με post rock/metal και οι Γάλλοι Alcest θεωρούνται πιονέροι του είδους.
Δεν υπάρχει περίπτωση να έχεις ακούσει το ομώνυμο τραγούδι κάπου και να μην σου έχει σηκωθεί η.. τρίχα. Στο ράδιο, σε κλαμπάκι, σε συναυλία, στο σπίτι σου. Κάπου θα το έχεις ακούσει. Μπορεί το βίντεο κλιπ του συγκεκριμένου τραγουδιού να είναι γραφικό αλλά το τραγούδι είναι από τα καλύτερα τραγούδια που υπάρχουν στο heavy metal από γεννησιμιού του. Δεν υπερβάλλω, νομίζω ότι συμφωνεί πολύς κόσμος μαζί μου.
Φιλοξενώ μια ιδιαίτερη θέση για τους Slough Feg στην καρδιά μου μιας και είναι μια πολύ ξεχωριστή μπάντα, σαν ήχος και νοοτροπία και κράτησαν το λάβαρο του heavy metal sta 90s στην Αμερική που το είδος θεωρούνται παρωχημένο. Από το 1998 και μέχρι το 2004, στο πλευρό του Mike Scalzi (κιθάρες/φωνή) ήταν ο John Cobbett (κιθάρα). Την ίδια περίοδο οι δυο τους (μαζί με τον drummer Chewy Marzolo) είχαν ξεκινήσει και ένα άλλο μουσικό προτζεκτ, τους Unholy Cadaver, σαφέστατα πιο ακραίο (είτε μιλάμε για φωνητικά, είτε ταχύτητες, παραμόρφωση κτλ αν και με heavy metal βάση).
To 1994 me 1999 υπήρχε μια μπάντα με το εμπρηστικό όνομα Burn The Priest. Κυκλοφόρησαν και ομώνυμο άλμπουμ το 1999. Μετά συνετίστηκαν και το 1999 μετονομάστηκαν σε Lamb Of God. Μετά το πρώτο τους full length ‘’New American Gospel’’ το 2000 έρχεται στις 6 του Μάη του 2003 το τιμώμενο εδώ άλμπουμ με τον τίτλο ‘’As The Palaces Burn’’. Και κυκλοφόρησε μέσω της Prosthetic Records και έκτοτε επανακυκλοφόρησε αρκετές φορές σε διάφορα format.
Δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που ασχολείται έστω και επιδερμικά με το hard rock/heavy metal και να μην ξέρει το όνομα του κ. Bruce Dickinson. Δεν θα ασχοληθούμε με τις πρώτες μέρες του προ Iron Maiden αλλά ούτε και με τη συμβολή του στην πιθανότατα σημαντικότερη heavy metal μπάντα της μουσικής μας αλλά με τις προσωπικές του δούλειες διότι και εκεί βρίσκεις διαμαντάκια. Το ''Tattooed Millionaire'' που βγήκε την εποχή που ήταν στους Maiden (και τον βοηθά και ο Janick Gers) δεν είναι κάτι το εξαιρετικό και σώζεται από 2-3 συνθέσεις.
Ανάμεσα στις πρώτες αναμνήσεις που έχω με τη σύζυγο μου (2003) η μια είναι η πρώτη mp3 συλλογη σε cd που μου έκανε για να ακούμε στο αυτοκίνητο. Αδαής με την τεχνολογία αλλά ταυτόχρονα μου άρεσε που σε ένα δισκάκι είχε δεκάδες δίσκους και αντίστοιχες μπάντες. Σε αυτή την πρώτη συλλογή, το συγκρότημα που μου έκανε εντύπωση και δεν γνώριζα ήταν οι Φιλανδοί Ensiferum. Αν και το συγκρότημα ήταν αρκετά παλιό (1995), το μόνο που είχαν κυκλοφορήσει μέχρι εκείνη την εποχη ήταν το ομώνυμο ντεμπούτο το 2001.
2008. Δεκαπέντε χρόνια πριν. Ήδη κάποια άλμπουμς άφησαν εποχή φθάνοντας σε πολλα ζευγάρια αυτιά, κάποια πέρασαν και δεν ακούμπησαν καν, και κάποια αποσχόλησαν μικρές ομάδες οπαδων με βάση τα ακούσματα τους. Κάπως έτσι περνάμε στους Crom, μια Γερμανική Epic Power/Heavy Metal μπάντα που προσκυνά την επική περίοδο των Bathory. Το όνομα Crom προήλθε από το παρατσούκλι του βασικού οργανοπαίχτη, τραγουδιστή, συνθέτη Walter Grosse που τον συναντήσαμε στα πρώτα χρόνια των Dark Fortress πίσω από τα έγχορδα.
Μια φορά και ένα καιρό (1979) υπήρχε μια άγνωστη Σουηδική μπάντα μερικών εφήβων με το όνομα Force. Η αυθεντική τετράδα περιλάμβανε τους John Norum, Peter Olsson, Tony Reno και φυσικά τον Rolf Magnus Joakim Larsson, δηλαδή τον Joey Tempest.Ξεκίνησαν με διασκευές από γνωστές μπάντες της Αγγλίας και της Αμερικής από όπου και άντλησαν τις πρώτες τους επιρροές.
Για μεγάλη hard rock μπάντα θα αφιερώσουμε το επόμενο monument κείμενο εδώ στο Metal Zone. Μεγάλο ερώτημα το πόσο metal ή απλά το πόσο hard rock μπάντα ήταν οι Blue Oyster Cult. Δημιουργήθηκαν στα τέλη των 60ς και το πρώτο τους δημιούργημα το ‘’Blue Oyster Cult’’ κυκλοφόρησε το 1972 με το ‘’Tyranny and Mutation’’ να ακολουθεί το 1973. Ο δίσκος ‘’Secret Treaties’’ του 1974 να μας φέρνει το θρυλικό ‘’Asrtonomy’’ και το επόμενο ‘’Agents Of Fortunes του 1976 να μας θυμίζει να ‘’Don’t Fear The Reaper’’. Τον επόμενο χρόνο το ‘’Spectres’’ μας έβαλε το δέος στον ‘’Godzilla’’.
Σήμερα δεν ξέρω τι με έπιασε, νοσταλγία μάλλον και ξέθαψα τις πρώτες κυκλοφορίες των αγαπημένων μου (μας) Anathema. Το ντεμπούτο full length τους ‘’Serenades’’ και τα δυο τους ep, το ‘’The Crestfallen EP’’ που προηγήθηκε του 1992 που προηγήθηκε και το ‘’Pentecost III’’ που ακολούθησε το 1995. Το τιμώμενο εδώ ‘’Serenades’’ κυκλοφόρησε στις 28 του Φλεβάρη του 1993 από την Peaceville Records. Ήταν η εποχή του Darren White που κρατούσε το μικρόφωνο αλλά και την Ελισαβετιανή πένα και έγραφε τους στίχους.