Monuments
Πολωνία, Behemoth, black metal earlier, death black later. Όλα αυτά απλά ακούγονται και είναι μια ταμπέλα. Μέχρι την στιγμή που θα κατανοήσουμε για τον Nergal (κιθάρα, φωνή, songwriting, βλασφημία) με την τέχνη του, δηλαδή με την ζωή του την έπεσε άγρια στο κατεστημένο.
Δεν μου αρέσει ούτε η punk μουσική, ούτε η hardcore. Αναμενόμενο να μην θέλω τους Thrash Metal ήχους μου αναμειγμένους με τα προαναφερθέντα. Τέτοια νταραβέρια ανέχομαι λίγα, ευχαριστιέμαι ελάχιστα. Οι Αμερικανοί Rigor Mortis είναι ένα τέτοιο συγκρότημα. Ας κάνουμε μια αναδρομή. Ντάλλας, 1983, κάποια σχολιαρόπαιδα δημιουργούν τους Rigor Mortis:ο κιθαρίστας Mike Scaccia, ο ντράμερ Harden Harrison και ο μπασίστας Casey Orr. Κοινή αγάπη οι ταινίες τρόμου και η ακραία μουσική.
Δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα στη ζωή εκεί που ψάχνεις για καλή μουσική και έχεις απογοητευτεί ουκ ολίγες φορές, να ανακαλύπτεις διαμάντια, που ξέρεις ότι θα σε συντροφεύσουν για μεγάλη περίοδο της ζωής σου. Oι Inferno από το Jacksonville της Florida είναι μια τέτοια περίπτωση.
Οι Purgatory από το Cleveland του Ohio ήταν η μπάντα του τραγουδιστή Jeff Hatrix, και τους σχημάτισε το 1984, αμέσως μετά την επιστροφή του από το Chicago, και τη συμμετοχή του στους White Heat. Μετά από τα ομώνυμα demο και ΕΡ το 1985, κυκλοφορούν τελικά το 1986 το ένα και μοναδικό LP τους, το “Tied to the Trax”.
To 2000 έχει “μπει” και το heavy metal έχει πια απενοχοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό. Οι κυκλοφορίες έχουν τριπλασιαστεί, το «βαθύ» underground άρχισε να βγαίνει στην επιφάνεια, και ο μέσος ακροατής βομβαρδιζόταν με πληροφορίες και δίσκους από παντού, κάνοντας τον να σαστίσει. Όποιος είχε υπομονή και διάθεση να φιλτράρει όσα άκουγε και διάβαζε, κάπου θα είδε ότι το τρίτο άλμπουμ των Σουηδών Pain of Salvation είχε διακριθεί, τόσο για τη μουσική όσο και τους στίχους.
Το 1984, μετά το “Apocalyptic Raids” ΕΡ, οι Eλβετοί Hellhammer διαλύονται, και οι Tom G. Warrior και Martin E. Ain (R.I.P., 2017), δημιουργούν τους Celtic Frost, παίζοντας όλα τα όργανα οι δυο τους. Μετά από λίγο καιρό κυκλοφορούν το πρώτο τους ΕΡ, το “Morbid Tales”, και το όνομά τους δεν άργησε να διαδοθεί παντού.
Πολλά έχουν γραφτεί για τον Axel Rudi Pell. Τον έχουν κατηγορήσει για αντιγραφέα, μέτριο, και γενικά ποτέ δεν κατάφερε να εδραιωθεί στη συνείδηση πολλών ακροατών του κλασικού heavy metal ως πρώτης κλάσης κιθαρίστας και τραγουδοποιός. Είναι βέβαια στη σκηνή από το 1989, και τέτοιες κατηγορίες είναι αδικία πια να λέγονται. Το μόνο ίσως που μπορεί να πει κανείς είναι πως έχει πολλούς δίσκους και κάποιοι είναι κάτω του μετρίου, αλλά αυτό δεν ακυρώνει όλη του την καριέρα και προσπάθεια-εξάλλου άπειρες μπάντες δεν είναι σε αυτή την κατηγορία;
Συνεχίζοντας τις ανασκαφές σto Ολλανδικό death metal, οι θησαυροί είναι αμέτρητοι. Το γιατί κάποιες μπάντες δεν έγιναν γνωστότερες, είναι άγνωστο αν και κάποιοι λόγοι μας έρχονται στο μυαλό. Ας πούμε αν είσαι από μια μικρή πόλη της Νότιας Ολλανδίας με είκοσι χιλιάδες πληθυσμό, είναι δύσκολο να βρεις εταιρία, management, άπειρους οπαδούς, χώρους για συναυλίες, στούντιος κτλ. Πόσο μάλλον αν υπηρετείς το death metal τα χρόνια που είχε αρχίσει να φθίνει σε δημοτικότητα και όχι σε ποιότητα.
Ποτέ το όνομα ένος συγκροτήματος στην ιστορία της μουσικής δεν αντικατοπτρίστηκε τόσο πετυχημένα στον ήχο της μπάντας. Οι Dream Theater μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του ’90 έπαιξαν το αντίστοιχου του ονείρου στη μουσική. Όπως ένα όνειρο έχει μαγεία, μπερδέματα, φόβο και αισιοδοξία, έτσι και η μουσική αυτού του καταπληκτικού συγκροτήματος ανέμειξε αυτά τα χαρακτηριστικά βγάζοντας έναν ήχο που μοιάζει αξεπέραστος στον χρόνο.
Death metal και Σουηδία. Death metal και Gothenburg. Κάπου στις αρχές των 90ς ξεπήδησαν στην Σουηδία μπάντες που έβαλαν νερό στο death metal κρασί τους? Οίνος κεκραμένος? Η μισή αλήθεια είναι αυτή. Και η αλήθεια είναι ότι μουσικά σχήματα σαν τους At The Gates, που μάλλον πρόλαβαν να είναι οι πρώτοι, Dark Tranquillity, In Flames, όλοι από την πόλη του Gothenburg, πήραν το death metal που αγαπούσαν και του έβαλαν τον υιό της μελωδίας. Έναν υιό που μπόλιασε σε πολλά άλλα σχήματα της πόλης, της χώρας, της Ευρώπης και του κόσμου.