Monuments
~~ Έχουν γίνει μύρια συζητήσεις για αδικημένα άλμπουμς και συγκροτήματα στο χώρο της Metal μουσικής. Είναι τόσοι οι λόγοι που μπορούν να περιορίσουν ένα τεράστιο και άψογο δίσκο σε λίγα μόνο ζευγάρια αυτιά, που η τελική εξίσωση παραμένει άλυτη. Άρα μας μένει μόνο η συζήτηση και τα προσωπικά γούστα του καθενός. Από την πλευρά μου, αδικημένη μπάντα (θεωρώ πως) είναι οι Realm που δεν κατάφεραν να φτάσουν όσο ψηλά δικαιούνται. Και δικαιούνταν την κορυφή με τα δυο Θαύματα που μας παραχώρησαν, τα ‘’Endless War’’ και Suciety’’. Το τι έφταιξε μάλλον δεν θα το μάθουμε ποτέ.
Υπήρχε λοιπόν μία εποχή που οι Sepultura ήταν μία από τις καλύτερες μπάντες του σκληρού ήχου παγκοσμίως. Με τους αδελφούς Cavalera σε ρόλο ηγετών και τους A. Kisser και Paulo Jr. σε δαιμονική φόρμα, η σπουδαία μπάντα από τη Βραζιλία έβγαζε στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και τις αρχές της επόμενης τον έναν τρομερό δίσκο μετά τον άλλο. Η καλή αρχή είχε γίνει με τα "Morbid visions" (1986) και "Schizophrenia" (1987), αλλά το μέλλον επεφύλαττε αριστουργήματα του δεν έχουν χάσει ούτε ελάχιστη από την αξία τους με την πάροδο των ετών.
~~ Μια φορά και ένα καιρό…υπήρξε το κίνημα του μελωδικού death metal στην Σουηδία. Μελωδικού αλλά όχι χαζοχαρούμενο. Με κιθαριστικές αρμονίες, όχι ατελείωτα πλήκτρα και γλυκά καθαρά φωνητικά. Μελωδία που πήγαζε από τους ρυθμούς, όχι από την ανάγκη για κάτι σιροπιαστό και εύπεπτο με την ταμπέλα του death να περιορίζεται σε κάποια τσιριχτά φωνητικά. Οι Unanimated, με ένα εκπληκτικό μίγμα death/black, εξαπέλυσαν δύο θαυμάσιους δίσκους στο πρώτο μισό των 90ς.
Όποτε με ρωτούν, ‘’πως ξεκίνησες να ακούς αυτήν την μουσική???’’...’’πως και σε αρέσει αυτός ο θόρυβος???’’, πάω πίσω στο δεύτερο μισό των 80ς. Κάποιος μια μέρα μου είπε, ότι ‘’αυτή η μουσική, δεν την ακούω, αλλά μου φέρνει στο νου, σπαθιά, δράκους, ιππότες από την μία, και από την άλλη μεγάλες μηχανές και γρήγορες γκόμενες’’\r\nΤι άλλο πια από το να θυμηθώ εκείνη την εποχή, και ένα από τα πρώτα συγκροτήματα που με έβαλαν σε όλη αυτή την metal περιπέτεια τους Manowar.
~~ Οι Pestilence υπήρξαν ευλογημένοι στο παρελθόν και είναι ένας από τους βασικότερους λόγους που έχουμε συνάψει συνειρμούς Ολλανδίας και Death Metal στην ίδια σκέψη ή πρόταση. Ξεκινήσανε σαν thrash συγκρότημα και κυκλοφόρησαν 2 ντέμος (που μόλις κυκλοφόρησαν μαζί υπό τον τίτλο ‘’The Dysentery Penance’’) αλλά μπήκαν στις πρώτες αρμάδες του Death Metal το 1988. Τρία παντοτινά Μνημεία είναι σκαλισμένα με τα γράμματα του λογότυπου τους ανάμεσα σε λιγοστές δεκάδες ισάξιων τους παγκοσμίως. Και μετά ήρθε η απογοήτευση για τους περισσότερους.
~~ Λιτό ασπρόμαυρο εξώφυλλο με τραγί, φτερά νυκτερίδας και το μετανταγιόν του Mjolnir ( τα φορούσαν οι Σκανδιναβοί παγανιστές τον 9ο και 10ο αιώνα). Black metal με παγανιστική θεματολογία. Το χουμε δει χιλιάδες φορές το παραμύθι, αλλά οι Throne of Ahaz ήτο από τους πρώτους και σίγουρα από τους καλύτερους. Το ντεμπούτο ‘’Nifelheim’’ κυκλοφόρησε το 1995 ενώ ήταν ήδη έτοιμο από το 1993 αλλά υπάρχει μια σκοτεινή ιστορία που καλύπτει το τι γινότανε στα γραφεία της No Fashion από το 1993-1995 μέχρι που πέρασε σε άλλα χέρια.
~~ Οι Lamented Souls υπήρξαν ένα super group και αυτό δεν ισχύει μόνο για τα μέλη του συγκροτήματος αλλά και για το λιγοστό υλικό που καταθέσανε στο μνημείο του Doom Metal. Ο ICS VORTEX (Simen Hestnaes κατά κόσμο) και APOLLYON (σαν OJ Joir στις γειτονιές της πόλης του) μαζί με άλλα μέλη ( όπως οι Olav Knutsen και Einar Sjurno) που αλλάξανε κατά την διάρκεια των demo τους. Αν και η ημερομηνία κυκλοφορίας του ‘’The Origins Of Misery’’ είναι το 2004, το υλικό είναι (σχεδόν) όλες οι δημιουργίες τους από το 1993-1997 και είδε το φως των δισκοπωλείων (ναι, ακόμα υπήρχ
~~Υπάρχουν κάποια συγκροτήματα που δεν απογοητεύουν ποτέ. Ακόμα και όταν αλλάζουν μουσική κατεύθυνση. Και αυτό γιατί ότι κάνουν, το κάνουν από εσωτερική ανάγκη και για κανένα άλλο λόγο. Οι While Heaven Wept τιμούσαν ανέκαθεν το όνομα τους και τον ήχο τους. Αν και πλέον θα μπορούσε να τους χαρακτηρίσει ένα πολύπλοκος χαρακτηρισμός, στα πρώτα τους βήματα τα πράγματα ήταν πιο απλά και ένα Doom Metal θα ήταν αρκετό.
Μια από τις πιο αξιοθάυμαστες metal σκηνές είναι αδιαμφισβήτητα η Ολανδική. Στα περρισότερα ιδιώματα του metal οι Ολανδοί έχουν να επιδείξουν σχήματα, δίσκους, τραγούδια, κλασικά και αγαπημένα. Στην ακραία και πιο συγκεκριμένα στην death metal σκηνή τα επιτεύματα των Ολανδών ξεπερνούν κάθε προσδοκία. Μιλάμε για μια σκηνή ενωμένη σαν μια γροθιά, με μουσικούς που να έχουν παίξει και ανακατωθεί στα περρισότερα από αυτά τα σχήματα. Οι Asphyx ξεκινούν το 1989 με τον ντράμερ Bob Bagchus τον μπασίστα Joost και τον κιθαρίστα Tony Brookhuis.
~~ Υπάρχουν τόσο και τόσα που μπορεί να συζητήσει ή να γράψει κανείς περί των Virgin Steele. Στην τεράστια δισκογραφική τους πορεία έχουν δει αρκετά σκαμπανεβάσματα, αλλαγές μελών, κατηγορίες για ηχητικές ταυτίσεις και πολλά άλλα. Όλα ισχύουν αλλά αυτό δεν περιορίζει το μεγαλείο τους. Ειδικά όταν μιλάμε για δίσκους σαν το ‘’Age Of Consent’’.