Monuments
~~ Οι Pestilence υπήρξαν ευλογημένοι στο παρελθόν και είναι ένας από τους βασικότερους λόγους που έχουμε συνάψει συνειρμούς Ολλανδίας και Death Metal στην ίδια σκέψη ή πρόταση. Ξεκινήσανε σαν thrash συγκρότημα και κυκλοφόρησαν 2 ντέμος (που μόλις κυκλοφόρησαν μαζί υπό τον τίτλο ‘’The Dysentery Penance’’) αλλά μπήκαν στις πρώτες αρμάδες του Death Metal το 1988. Τρία παντοτινά Μνημεία είναι σκαλισμένα με τα γράμματα του λογότυπου τους ανάμεσα σε λιγοστές δεκάδες ισάξιων τους παγκοσμίως. Και μετά ήρθε η απογοήτευση για τους περισσότερους.
~~ Λιτό ασπρόμαυρο εξώφυλλο με τραγί, φτερά νυκτερίδας και το μετανταγιόν του Mjolnir ( τα φορούσαν οι Σκανδιναβοί παγανιστές τον 9ο και 10ο αιώνα). Black metal με παγανιστική θεματολογία. Το χουμε δει χιλιάδες φορές το παραμύθι, αλλά οι Throne of Ahaz ήτο από τους πρώτους και σίγουρα από τους καλύτερους. Το ντεμπούτο ‘’Nifelheim’’ κυκλοφόρησε το 1995 ενώ ήταν ήδη έτοιμο από το 1993 αλλά υπάρχει μια σκοτεινή ιστορία που καλύπτει το τι γινότανε στα γραφεία της No Fashion από το 1993-1995 μέχρι που πέρασε σε άλλα χέρια.
~~ Οι Lamented Souls υπήρξαν ένα super group και αυτό δεν ισχύει μόνο για τα μέλη του συγκροτήματος αλλά και για το λιγοστό υλικό που καταθέσανε στο μνημείο του Doom Metal. Ο ICS VORTEX (Simen Hestnaes κατά κόσμο) και APOLLYON (σαν OJ Joir στις γειτονιές της πόλης του) μαζί με άλλα μέλη ( όπως οι Olav Knutsen και Einar Sjurno) που αλλάξανε κατά την διάρκεια των demo τους. Αν και η ημερομηνία κυκλοφορίας του ‘’The Origins Of Misery’’ είναι το 2004, το υλικό είναι (σχεδόν) όλες οι δημιουργίες τους από το 1993-1997 και είδε το φως των δισκοπωλείων (ναι, ακόμα υπήρχ
~~Υπάρχουν κάποια συγκροτήματα που δεν απογοητεύουν ποτέ. Ακόμα και όταν αλλάζουν μουσική κατεύθυνση. Και αυτό γιατί ότι κάνουν, το κάνουν από εσωτερική ανάγκη και για κανένα άλλο λόγο. Οι While Heaven Wept τιμούσαν ανέκαθεν το όνομα τους και τον ήχο τους. Αν και πλέον θα μπορούσε να τους χαρακτηρίσει ένα πολύπλοκος χαρακτηρισμός, στα πρώτα τους βήματα τα πράγματα ήταν πιο απλά και ένα Doom Metal θα ήταν αρκετό.
Μια από τις πιο αξιοθάυμαστες metal σκηνές είναι αδιαμφισβήτητα η Ολανδική. Στα περρισότερα ιδιώματα του metal οι Ολανδοί έχουν να επιδείξουν σχήματα, δίσκους, τραγούδια, κλασικά και αγαπημένα. Στην ακραία και πιο συγκεκριμένα στην death metal σκηνή τα επιτεύματα των Ολανδών ξεπερνούν κάθε προσδοκία. Μιλάμε για μια σκηνή ενωμένη σαν μια γροθιά, με μουσικούς που να έχουν παίξει και ανακατωθεί στα περρισότερα από αυτά τα σχήματα. Οι Asphyx ξεκινούν το 1989 με τον ντράμερ Bob Bagchus τον μπασίστα Joost και τον κιθαρίστα Tony Brookhuis.
~~ Υπάρχουν τόσο και τόσα που μπορεί να συζητήσει ή να γράψει κανείς περί των Virgin Steele. Στην τεράστια δισκογραφική τους πορεία έχουν δει αρκετά σκαμπανεβάσματα, αλλαγές μελών, κατηγορίες για ηχητικές ταυτίσεις και πολλά άλλα. Όλα ισχύουν αλλά αυτό δεν περιορίζει το μεγαλείο τους. Ειδικά όταν μιλάμε για δίσκους σαν το ‘’Age Of Consent’’.
~~ Η Νορβηγία έχει προσφέρει πολλά στον χώρο του ακραίου ήχου. Τι γίνεται όμως με τον ήχο του Heavy/Power Metal, ειδικά την δεκαετία του 80; Ακόμα και ακρωτηριασμένος να είσαι, ακόμα και χελωνονιντζάκι, θα καταφέρεις να απαριθμήσεις συγκροτήματα που έβγαλαν κάτι αξιόλογο. Υπήρχαν οι TNT σε πιο hard ‘n’ Heavy ήχο, άντε, ας προσθέσουμε και τους Seventh Seal, τους Neon Night και τους Hardline. Καμμιά όμως δεν ήταν τόσο σκληρή μπάντα όσο οι Artch.
~~ Μια είναι η μπάντα που αξίζει να φέρει νεκροκεφαλή με φτερά νυχτερίδας στο λογότυπο της και αυτή δεν είναι παρά οι Overkill. Με 35 χρόνια ιστορία και 17 δίσκους στο ενεργητικό τους, πλέον θεωρείται μια από τις μακροβιότερες και ενεργητικότατες thrash μπάντες . Και παρόλο που είχαν σαν συγκρότημα μια ποιοτικά δισκογραφική κοιλιά στα 90ς, έχουν επιστρέψει δυνατοί και ακμαίοι χωρίς βέβαια να γίνεται ουδεμία σύγκριση με κυκλοφορίες τους όπως το ‘’Feel The Fire’’…
Μία πεντάδα εξαιρετικών μουσικών απο το Cortland της Νέας Υόρκης δεκαεννιά χρόνια πίσω πήρε την απόφαση να ξεκινήσει το μουσικό της ταξίδι, με φόντο τον προοδευτικό ήχο τον οποίο και επέλεξαν να υπηρετήσουν. Ξεκίνησαν γύρω στο 1992 με το όνομα Atlantis Rising και για τα επόμενα τέσσερα χρόνια εργάστηκαν πυρετωδώς όπως έδειξε η εξέλιξη τους για την μεγάλη δισκογραφική τους εκκίνηση που αν το καλοσκεφτείς δεν άργησε και πολύ.
Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε μ’ έναν συνηθισμένο δίσκο. "Satori" σημαίνει "κατανόηση, γνώση" στη φιλοσοφία του Γιαπωνέζικου Βουδισμού και αυτός ο όρος είναι ακριβώς το στοχαστικό επίκεντρο του δίσκου. Εσείς δεν έχετε παρά να προσθέσετε σε τούτο το πνευματικό υπόβαθρο μπόλικο χόρτο (από εκείνο που καπνίζεται), χάπια και ξεκάθαρες αναφορές στους Black Sabbath και τους Blue Cheer, κι όλα αυτά φιλτραρισμένα μέσα απ’ το μουσικό όραμα τεσσάρων αλαφροΐσκιωτων κατοίκων της πάντα ενδιαφέρουσας Απώτατης Ανατολής: ιδού το "Satori".