Monuments
Δυο δίσκοι. Δυο από τους καλύτερους τραγουδιστές που η φωνή τους έχει ηχογραφηθεί ποτέ. Δυο μνημεία που στέκονται αναλλοίωτα στο χρόνο και πάντοτε θα μνημονεύονται ως κορυφαία στον ήχο του λυρικού Power/Progressive metal. Το να ξεχωρίσω καλύτερο από τους δυο δίσκους, μου είναι αδύνατο. Εξάλλου η ίδια ομάδα έπαιξε και στα δυο Θάυματα, με μοναδική διαφορά ότι η τελειότητα της φωνής προερχόταν από διαφορετικό στόμα.
Οι Malevolent Creation μας επισκέπτονται τις επόμενες μέρες με μοναδικό σκοπό να σύρουν πολλά κουφάρια μετά το πέρας του συναυλιακού τους ολοκαυτώματος. Οι Φλοριδιανοί death metallers είναι από τα καλύτερα δείγματα του ήχου της περιοχής τους και πολλά τα ματωμένα διαμάντια τους για να επιχειρηματολογήσουν πάνω σε κάτι τέτοιο. Ήδη το μεγαλείο τους φανερώθηκε στα demo τους και σύντομα το συμβόλαιο με την τεράστια Roadrunner έγινε πραγματικότητα. Το ‘’The Ten Commandments’’ κυκλοφόρησε το 1991 και έσπειρε ηχητικό όλεθρο.
Οι Blitzkrieg υπήρξαν ένα από τα ένδοξα ονόματα του N.W.O.B.H.M. Μέλη των Blitzkrieg διετέλεσαν παλιότερα σε άλλες γκρουπάρες όπως τους Satan και τους Avenger . Αν και σχhματίστηκαν στο Leicester το 1980, μόλις το 1985 κατάφεραν να σταθεροποιήσουν την σύνθεση της μπάντας τους. Το ιστορικό τους ντεμπούτο έκλεισε φέτος τα 30 του χρόνια από την στιγμή που κυκλοφόρησε και μαζί με άλλα μνημεία του Νέου Κύματος της Heavy Metal μουσικής αντικατέστησαν στις καρδιές των οπαδών της σκληρής μουσικής τα προηγούμενα Μεγαθηρία της Ροκ μουσικής.
Ήδη στον πρώτο δίσκο που κυκλοφόρησε η αγχίνους μπάντα από τον Καναδά για τη δεκαετία του ’80 ("Permanent waves", 1980) μπορούσε κανείς να νιώσει τον αέρα της αλλαγής: το New wave φαινόταν ότι ενδιέφερε πολύ την τριάδα και αυτό το ενδιαφέρον πέρασε και στο "Moving pictures" (1981). Προοδευτικά, οι Rush εγκολπώνονταν όλο και περισσότερα στοιχεία, όχι του New wave πια, αλλά της 80s pop, κάνοντας διαρκώς εκτενέστερη χρήση των πλήκτρων και της στουντιακής τεχνολογίας, μουσικές εξελίξεις που αποτυπώθηκαν ανάγλυφες σε όλη την πορεία του σχήματος μέσα στη συγκεκριμένη δεκαετία.
Οι Αμερικανοί Riot είναι από τις μπάντες που αγαπηθήκαν πολύ στην Ελλάδα, απόδειξη η θετική ανταπόκριση του κοινού απέναντι στον τελευταίο δίσκο τους ("Unleash the fire", 2014) που ήταν μία πολύ ευχάριστη έκπληξη από ποιοτική σκοπιά. Ωστόσο, το συγκρότημα που φέρει περήφανα κι επάξια το όνομα διαφέρει αρκετά από εκείνο που έθετε τις βάσεις του σύγχρονου heavy metal πίσω στα 1977, κι αυτό διότι κάποια από τα αρχικά μέλη των Riot έφυγαν από τη ζωή πολύ νωρίς.
~~ Η Αγγλία δεν έμεινε αμέτοχη στις χρυσές εποχές του Death Metal, δηλαδή κάπου μεταξύ 1989 και 1993. Οι Bolt Thrower, Carcass, Benediction, Therion, Decomposed, Cancer, Necrosanct, Gomorrah, Napalm Death, Impaler είναι κάποιες από τις γνωστότερες της σκηνής της. Οι Benediction είναι από αυτές που έχουν μείνει ζωντανές μετά από τόσα χρόνια, όχι βέβαια αλώβητοι ή το ίδιο ακμαίοι ή αιχμηροί.
Οκτώ Οκτωβρίου 2011, ημέρα Σάββατο αν δεν κάνω λάθος, και ένα μίνι φεστιβάλ με Lord Vicar, Hell, Ghost, Trouble και κορυφαίους τους Candlemass. Στην μέση του σετ άποχωρεί ο τότε τραγουδιάρης τους ο Robert Loweκαι μπαίνει ο Johan Längquist πού’χε αναλλάβει τα φωνητικά στον πρώτο τους δίσκο, το κλασικό Epicus Doomicus Metallicus. Έπαιξαν όλο τον δίσκο, κάτι που το έκαναν σε λίγα events, και έτσι καμιά χιλιαριά άτομα βρεθήκαμε μπρος σε μια άκρως συναισθηματική κατάσταση. Για τους περρισότερους ήταν ένας από τους λόγους που βρέθηκαν σε αυτό το γεγονός.
Οι Titan Force ήταν μια οικογενειακή υπόθεση των Mario, John και Stefan Flores. Ξεκίνησαν την μπάντα πίσω το 1987 και κυκλοφόρησαν και ένα ντέμο με 4 ορχηστρικά κομμάτια, το ‘’Basement Tapes’’. Μου είναι αδιανόητο ότι αυτοί οι 3 παιχταράδες δεν ξανασχολήθηκαν ποτέ με την (metal) μουσική μετά την διάλυση των Titan Force. Τέλοσπάντων. Το θέμα είναι ότι μετά την κυκλοφορία του πρώτου τους demo, συμπλήρωσαν την σύνθεση τους με ένα δεύτερο καταπληκτικό κιθαρίστα (Bill Richardson, ο οποίος αυτοκτόνησε το 1998) και ένα Θεόρατο τραγουδιστή, τον Harry Conklin.
Όπως σε όλες τις υποκατηγορίες της metal μουσικής, έτσι και το Progressive Metal έχει τις δικιές της Σχολές. Dream Theater, Fates Warning, Queenryche. Ε μια άλλη είναι των Shadow Gallery. Ξεχωριστός, ζεστός ήχος, τεχνική, τραγουδοποιία, και πάνω από όλα καμμιά διάθεση να αντιγράψουν ή να κάνουν κάτι από ανάγκη. Όσοι τους έχουν παρακολουθήσει ζωντανά, έχουν μαγευτεί. Δεμένη μπάντα και αγαπημένοι όλοι μεταξύ τους. Μόνο ο πολυοργανίστας-χταπόδι με 9 μπακέτες- Nevolo δεν είναι αρχικό μέλος μιας και εισχώρησε στη συγκρότημα το 1996, εποχής ‘’Tyranny’’.
Η Ελλάδα ΛΑΤΡΕΥΕΙ τους Warlord και εγώ είμαι ένας από αυτούς τους φανατικούς αυτής της τρομερής μπάντας. Μιας μπάντας που μόνο με ένα ep και ένα ολοκληρωμένο δίσκο (με αρκετά κοινά τραγούδια μεταξύ τους) κατάφερε να κατασκευάσει τόνους λυρισμού και συναισθήματος και να τους διοχετεύσει στους ακροατές της μουσικής τους.