Reviews
Ιδιάζουσα περίπτωση ο(ι) GOST. Δεν έχουν καμιά σχέση με τη metal μουσική αλλά έχουν υπογράψει με τη Century Media και γι αυτό το λόγο έφτασε στα χέρια και στα αυτιά μου. Ηλεκτρονική/χορευτική μουσική από έναν Αμερικανό μουσικό παραγωγό, τον James Lollar. Τον συγκεκριμένο κύριο τον συναντάμε και σαν τραγουδιστή/κιθαρίστα στους sludge metallers Vaste Burai άρα ο τύπος γνωρίζει και έχει επαφή με το σκληρό ήχο. Κάποια στιγμή είχε κάνει και guest φωνητικά σε μια death metal μπάντα. Επίσης έχει δώσει συναυλίες στη ίδια σκηνή και με metal συγκροτήματα.
Δεν ξέρω αν έχετε ασχοληθεί με θεωρίες συνωμοσίας και συγκεκριμένα με την συγκάλυψη από τις κυβερνήσεις μας της ύπαρξης εξωγήινων μορφών ζωής που δρουν στον πλανήτη μας, αλλά αυτό το θέμα φαίνεται να γοητεύει πολύ τους heavy/power metallers AIRBORN. Συγκεκριμένα αντλούν έμπνευση από την θεωρία ότι υπάρχει μια σαυροειδής φυλή εξωγήινων, η οποία επιβουλεύεται την ανθρώπινη ύπαρξη, γιατί φυσικά ως κάθε κακός που σέβεται τον εαυτό του θέλει να κυριαρχήσει στον πλανήτη μας.
Περιπτωσάρα οι Γερμανοί Die Apokalyptischen Reiter. Μια ζωή πειραματικοί, μια ζωή περίεργοι μουσικά, εμφανισιακά, στιχουργικά. Πάντοτε όμως παραδίδουν υλικό που ο κόσμος αρέσκεται να ακούει και αυτό συμβαίνει σε όλους τους δίσκους τους.
Οι Mayhem υπήρξαν σαν μια από τις επιδρατικότερες black metal μπάντες του πλανήτη. Δεν υπάρχει μαυρομέταλλος που να μην έχει ακούσει το ‘’ De Mysteriis Dom Sathanas’’. Κάθε δίσκος τους διαφορετικός, πάντοτε με τη σφραγίδα των Mayhem. Και με τεράστια δισκογραφική επίστροφή με το εξαιρετικό ‘’ Daemon’’ του 2019. Με την ίδια σύνθεση από το ‘’ Esoteric Warfare’’, όλο και πιο βελτιωμένοι, και συνθετικά και εκτελεστικά.
Μπορεί η παρούσα κυκλοφορία να είναι μόλις η δεύτερη μεγάλης διαρκείας του συγκροτήματος και να έρχεται 5 χρόνια μετά το πολύ καλό ντεμπούτο τους με τίτλο «Ready to Kill», αλλά στο μεσοδιάστημα η μπάντα παρέμεινε ενεργή και κυκλοφόρησε αρκετά single, demo και EP. Ναι στην εποχή μας που όλα γίνονται γρήγορα και τίποτα δεν διαρκεί γιατί έχει επικρατήσει η αντίληψη του fast food, εκτιμώ συγκροτήματα που δεν βιάζονται να κυκλοφορήσουν δίσκους πολλούς και δεν ποντάρουν στον εύκολο εντυπωσιασμό.
Θεωρώ παράδοξο το ότι ενώ οι Savatage έχουν αναρίθμητους οπαδούς που πολλοί εξ’ αυτών είναι και μουσικοί, λίγες είναι οι μπάντες-κλώνοι τους, σε σχέση πάντοτε με άλλες μπάντες-μεγαθηρία της metal. Εν τω μεταξύ, δεν γνωρίζω άνθρωπο που ακουει heavy/power metal που έχει ακούσει Savatage και δεν του αρέσουν, έστω μια από τις δυο περιόδους τους. Ο Γερμανός Jens Faber (Dawn Of Destiny) γεννήθηκε το 1979 σαν και μένα και όπως πολλοί έφηβοι της γενιάς μου ζήσαμε τους Savatage του ‘’Gutter Ballet’’ και μετά, δηλαδή της πιο συμφωνικής εποχής τους, γεμάτη από πλήκτρα.
2005 και ο Ivan Sukov (Viking) δημιουργεί τους Ρώσους Stormbringer που παρόλο το επικό τους όνομα, παίζουν thrash/death. Τελικά μετά από πολλές αλλαγές στη σύνθεση της μπάντας, αλλάζουν μουσικό ύφος (πιο κοντά στο κλασσικό Heavy Metal) καθώς και όνομα. Και κάπως έτσι γεννήθηκαν οι Blacksword. Ένα χρόνο αργότερα κυκλοφοροούν το ντεμπούτο τους ‘’The Sword Accurst’’ και όπως φαίνεται από τον τίτλο του δίσκου και το εξώφυλλο, κινείται γύρω από την ιστορία του Elric του Μελνιμπονέ (υπάρχει και τραγούδι stormbringer στο δίσκο).
Πολλές οι μπάντες που επανασυνδέθηκαν μετά από δεκαετίες διάλυσης με καταστροφικα αποτελέσματα. Άλλες που μόνο ένα μέλος έμεινε από την παλιά φουρνιά και ο ήχος τους δεν παραπέμπει επουδενί στον ήχο που τους γνωρίσαμε και αγαπήσαμε. Πολλά τα παραδείγματα, δυστυχώς. Λιγότερες περιπτώσεις οι επιτυχημένες, ή έστω σε ένα σεβαστό επίπεδο. Εδώ πρέπει να καταταχτούν οι Δανοί Witch Cross που το 1984 μας παρέδωσαν το τρομερό ‘’Fit For Fight’’. Εξαιρετικότατο.
Σε μια κολασμένη περίοδο για τα καλλιτέχνες, για τους μουσικούς, για τα μουσικά σχήματα, ο καθείς κοιτάει πως θα επιβιώσει επαγγελματικά, καλλιτεχνικά αλλά και δημιουργικά. Έτσι και τα περισσότερα δικά μας metalικά σχήματα ή κάθονται και δημιουργούν και πάντα σε σκοτεινές περιόδους της ανθρωπότητας δημιουργούνται καλλιτεχνικά θαύματα, ή προσπαθούν να επικοινωνήσουν με τον οποιονδήποτε δόκιμο ή αδόκητο τρόπο. Οι Sepultura σκέφτηκαν κάτι πρωτότυπο.
Οι Flotsam And Jetsam τόσα πολλά χρόνια τώρα παίζουν metal χωρίς να νοιάζονται αν θυμίζουν τα ‘’παλιά καλά’’ χρόνια ή αν παίζουν ‘’σημερινά’’. Έχουν πάντα τις παλιακές αξίες του metal ψηλά αλλά και ζουν, αναπνέουν, δημιουργούν και παίζουν στο σήμερα. Έτσι με αυτό κατά νου, έφτιαξαν και κυκλοφόρησαν ακόμη μια σπουδαία δισκάρα, την δέκατη τέταρτη ή δέκατη πέμπτη αν υπολογίσουμε και το ‘’No Place for Disgrace 2014’’. Ο δίσκος τιτλοφορείται ‘’Blood In The Water’’ και κυκλοφορεί σε διάφορες εκδόσεις cds & vinyls και σε ψηφιακή μορφή μέσω της AFM Records.