EP

Οι Phear (αντί του fear φαντάζομαι) είναι μια Καναδική heavy/thrash metal μπάντα. Δημιουργήθηκαν το 2014 και ένα χρόνο κυκλοφόρησαν το αυτοχρηματοδοτούμενο ντεμπούτο τους ‘’Insanitarium’’ σε digipak cd. To 2017 ακούμε το ep ‘’The Curse Lives On’’ που περιέχει κάποια τραγούδια του ντεμπούτου, ζωντανά ηχογραφημένα, ένα καινούριο και μια διασκευή. Στα επόμενα χρόνια η μπάντα έχασε τον ντράμερ της και ένα εκ των δυο κιθαρίστων. Την θέση του Graham Stirrett ανέλαβε ο Alex Zubair ενώ του Chris Lewis (ακούστε τη Rampage μπάντα του) ο Mike Harshaw (Annihilator/Mastery).

Νέα μπάντα από το Λονδίνο που παίζει σαν Black Sabbath. Μπράβο, αυτό είναι σωστή ανατροφή,χαχα. Οι Parish αγαπάνε Doom Metal και παίζουν τα αυτονόητα και μάλιστα πολύ όμορφα όπως θα διαβάσετε και πιο κάτω. Η μπάντα προς το παρόν δεν έχει στο ενεργετικό της πολλές κυκλοφορίες για να περηφανευτεί για αυτό θα πρέπει να περιμένουμε το μέλλον για να δούμε τι θα τους συμβεί.

Διπλό χτύπημα για την Cult Metal Classics Records στις 9 Απρίλη. Μαζί με τον πρώτο δίσκο των Slauter Xstroyes, έρχεται επανακυκλοφορία της μοναδικής επίσημης κυκλοφορίας των Σουηδών Vanguard. Η συγκεκριμένη μπάντα δεν κατάφερε πολλά στην εξαετή της αντοχή (1982-1988).  Ένα ep με τον απλοικό τίτλο ‘’V’’ κυκλοφόρησε το 1985 αυτοχρηματοδοτούμενα. Το 12’’ αυτό βινύλιο περιείχε τέσσερις πανέμορφες συνθέσεις και πλέον ανταλλάσεται από χέρι σε χέρι για υψηλά ποσά.

Aggravator. Μια Τεξανή thrash metal μπάντα που ιδρύθηκε το 2008 από τον τραγουδιστή/κιθαρίστα (ρυθμική) Derek Jones και τον drummer Mike Cortes. Σύντομα (2010) στη μπάντα προστέθηκαν ο μπασίστας  Tristan Hernandez και ο κιθαρίστας Jesse Lopez (lead). Αφού ολοκληρώθηκε η σύνθεση, κυκλοφόρησαν την ίδια χρονιά το πρώτο τους demo ‘’Seven Swords’’. Ακολούθησε ένα ακόμα demo το 2012 που το διαδέχτηκε το ντεμπούτο ‘’ Age of Combat ‘’. Την ίδια χρονιά προσκλήθηκαν και έπαιξαν στο Inferno Metal Festival στη Νορβηγία αλλά έκαναν και ένα μικρό tour στη δυτική ακτή της χώρας τους.

Αν κάποιος με ρωτούσε για τον πιο επικό Metal δίσκο (στην ολότητα του) που έχω ακούσει, πιθανότατα να απαντούσα για τον μοναδικό δίσκο των Ρώσων Scald. Αν για κάποιους δεν είναι ο ΠΙΟ επικός, σίγουρα θα το κατέτασσαν μέσα στην δική τους προσωπική 5άδα, εκτός βέβαια και αν δεν τον έχουν ακούσει. Η λατρεία που έχω για αυτό τον δίσκο, ΑΠΕΡΙΓΡΑΠΤΗ, με μια μικρή προσπάθεια να έχει γίνει εδώ https://www.metalzone.gr/monuments/scald-will-gods-great-power.

Άλλη μια νέα Σουηδική Black Metal μπάντα έρχεται να προστεθεί και να διαιωνίσει το είδος. Η μπάντα κατάγεται από το Örebro και δημιουργήθηκε πριν καμιά τριετία. Η τριμελής μπάντα κρύβεται πίσω από ψευδώνυμα και κουκούλες ενώ και το εξώφυλλο τους δείχνει ώς σκελετωμένους κληρικούς. Δεν γνωρίζω αν κρύβονται πιο γνωστά ονόματα πίσω από τις ‘’μάσκες’’ πάντως στα αυτιά μου ακούγεται έμπειρο black metal.

Όλοι γνωρίζουμε τι εστί Philip H. Anselmo, είτε για τα μουσικά είτε για τα πολιτικά είτε για τα προσωπικά του δρώμενα. Ας επικεντρωθούμε στα πρώτα και ας αναφέρουμε ότι ο τύπος είναι πολυάσχολος και μετά το τέλος των Pantera έχει δημιουργήσει  ή συμμετάσχει σε πάμπολλες μπάντες.  Μια από τις τελευταίες, είναι οι Scar στην οποία επέλεξε να τραγουδήσει σε black metal φόρμες. Μαζί του οι John Jarvis (μπάσο, Agoraphobic Nosebleed) και Derek Engemann (κιθάρες, Cattle Decapitation). Η πεντάδα κυκλοφόρησε ένα ep, το ‘’ Grey ‘’ένα χρόνο μετά την διμιουργία της μπάντας (2015).

Τι ξέρουμε για τους Speedkiller; Λίγα πράγματα. Μας έρχονται από την Βραζιλία, είναι πιτσιρικάδες και έφτιαξαν μια μπάντα, μόλις το 2018. Η λατρεία τους σε πρώιμους Bathory,Venom, Celtic Frost,Sarcofago (φυσικά) είναι αδιαμφισβήτητη, όπως και σε πολλές μπάντες της Νότιας Αμερικής.  Γενικότερα το ακραίο Metal κυριαρχεί σε αυτές τις χώρες και μάλιστα το πιο άναρχο, το πιο σπηλαιώδες και πρωτόγονο.

Αν νομίζετε ότι Celtic Folk Metal βγαίνει μόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο ή γενικότερα βόρεια, κάνετε τραγικό λάθος. Εδώ και εικοσιπέντε χρόνια, μια Βραζιλιάνικη μπάντα (Tuatha De Danann)  παράγει αντίστοιχους ήχους, πολλές φορές καλύτερα και από συγκροτήματα της χώρας που γεννήθηκε αυτή η μουσική. Δισκογραφική παρουσία είκοσι ετών με τους τρεις πρώτους δίσκους τους να αξίζουν οπωσήποτε τσεκαρίσματος. Πριν καμια δεκαετία η μπάντα βρισκόταν σε ‘’περίεργη’’ κατάσταση με αρκετές αλλαγές στη σύνθεση και δισκογραφική απουσία (είχαν τους Kernunna).

Μετά το καλό τους τελευταίο δίσκο ‘’The Ghost Of Orion’’ οι My Dying Bride κάνουν συμπληρωματική δήλωση με ακόμα τρία κομμάτια στο νέο τους, έβδομο αν μέτρησα καλά, ep με τον τίτλο ‘’Macabre Cabaret’’ η οποία είναι η δεύτερη τους κυκλοφορία με την Nuclear Blast. Αυτά στην digital. Στην cd έκδοση και 12’’ vinyl έκδοση έχει ακόμα ένα κομμάτι. Έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον να παρακολουθείς την εξέλιξη μιας μπάντας όπως οι My Dying Brideτ μέσω και αυτών των μικρών σε διάρκεια κυκλοφοριών, είτε λειτουργούν εντελώς ανεξάρτητα μέσα στην δισκογραφική τους πορεία.