Monuments
Σαράντα χρόνια σαν Dark Quarterer και ακόμα περισσότερο αν υπολογίσεις και τους Omega R, την πρώιμη μορφή τους σε πιο Prog/hard rock ηχοτόπια. Πάρα πολλά για να μοιράζεσαι με κάποιον άνθρωπο. Και όμως οι Gianni Nepi (μπάσο/φωνή) και Paolo "Nipa" Ninci (drums) είναι ακόμα μαζί, χωρίς να βιάζονται για οτιδήποτε. Η μουσική για αυτούς δεν είναι επάγγελμα, είναι χαρά και ξέδωμα. Πόσο μάλλον τώρα που μιλάμε για 66-67 χρονους πλέον.
Κάθε μουσικός οπαδός, φαντάζομαι, έχει αναρωτηθεί ποιά μουσικά διαμάντα κυκλοφόρησαν την χρονιά που αυτοί γεννήθηκαν. Για μένα είναι το 1979 και η σκληρή μουσική και ακόμα περισσότερο το Heavy Metal έχει να επιδείξει λίγα αλλά δυνατά χαρτιά για τη συγκεκριμένη χρονιά. Το ‘’Lovedrive’’, ο έκτος δίσκος των αγαπημένων (στη ελλάδα και όχι μόνο) Scorpions έχει ιδιαίτερη σημασία για μένα μιας και είναι από τα πρώτα βινύλια που απέκτησα, γυμνασιόπαιδο ακόμα ενώ περιέχει τουλάχιστον τρία-τέσσερα απότα αγαπημένα μου τραγούδια από τη συγκεκριμένη μπάντα.
Από τους καλύτερους και αρτιότερους Progressive Metal δίσκους των 00ς, είναι αυτοί των Πολωνών Riverside. Γενικότερα η Πολωνική σκηνή πρόσφερε πολλά στο συγκεκριμένο ήχο και μεγάλη ευθύνη σε αυτό φέρουν η παρέα από τη Βαρσοβία.
Ολλανδία και metal. Θεϊκός συνδυασμός metalικής έκφρασης, δημιουργίας και απόδοσης. Οι μπάντες αμέτρητες και σχεδόν στο σύνολο τους φανταστικές. Γνωστές και λιγότερο γνωστές. Εδώ τώρα μια σχετικά άγνωστη μπάντα. Οι Seventh Sign. Κινούνται στον progressive heavy metal χώρο. Μπάντα που δεν έλαμψε ή θα λάμψει ποτέ. Τουλάχιστον όχι με την απατηλή λάμψη της ματαιοδοξίας, να θυμηθούμε και μια ωραία ταινία. Οι Seventh Sign ανήκουν σε αυτό που συνηθίζω να αποκαλώ Αμαζόνιο του metal και σαν μέγεθος και πλήθος σχημάτων, αλλά κυρίως ως μοναδική πηγή metalικής αναπνοής, δηλαδή το underground.
Αναμφισβήτητα η πιο γνωστή glam metal μπάντα είναι οι Motley Crue. Ειδικά μετά την προβολή της ταινία ‘’The Dirt’’ τους έμαθαν και άσχετοι όχι μόνο με τον σκληρό ήχο αλλά γενικότερα με τη μουσική. Οι Καλιφορνέζοι επηρέασαν πολύ κόσμο τότε όπως και τώρα, ηγέτες μιας σκηνής που έδινε βάση πιο πολύ στην εμφάνιση και στα καμώματα παρά στη μουσική χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έπαιζαν καλά, το αντίθετο μάλιστα. Μια μπάντα από την ίδια πόλη που επηρεάστηκε βαθύτατα στα πρώτα της βήματα είναι οι Pretty Boy Floyd.
Φαντάζομαι ότι είναι περίεργο το συναίσθημα για έναν οπαδό όταν πλέον όλα τα μέλη μια μπάντας- που αγάπησε δεν έχουν καμιά σχέση με τα τωρινά μέλη της ίδιας. Το πιο γνωστό παράδειγμα νομίζω είναι οι Riot (V) και ευτυχώς το όνομα δεν έχει αμαυρωθεί ούτε στο ελάχιστο. Σκεπτόμενος ποιες άλλες ανάλογες περιπτώσεις έχουμε, το όνομα των Βέλγων Scavenger ήρθε στο μυαλό. Old School Heavy Metal. Και πως να μην είναι αφού μιλάμε για ενα συγκρότημα που έδρασε στο πρώτο μισό των 80s. (προυπήρχε σαν Deep Throat από το 1980).
Αν την ψάχνεις στο χώρο του power/progressive metal, πιθανότατα να έχεις γυρίσει κάθε πέτρα στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Γερμανία.Αλλά όλα δεν ξεκινούν και τελειώνουν εκεί. Μια καλή περίπτωση μας είχε έρθει από την Ιταλία το 1988 και μάλιστα σε πιο επικά επίπεδα. Μιλάμε για τους Adramelch από το Μιλάνο που ξεκίνησαν το 1986 και μετά από ένα demo κατάφεραν να κυκλοφορήσουν το άξιο διθύραμβων ντεμπούτο τους, ‘’Irae Melanox’’ το 1988.
Υπάρχουν αρκετοί καλλιτέχνες που δίνουν το όνομα τους στο μουσικό project τους, ακόμα και στη μπάντα τους. Λίγοι όμως δίνουν το μικρό τους όνομα. Ούτε ο Ozzy δεν ονόμασε το συγκρότημα του με σκέτο το όνομα-παρατσούκλι του και ας τον ξέρανε (πόσο μάλλον τώρα) και οι πέτρες. Και όμως, ο Ελληνοαμερικανός κιθαρίστας Joshua Perahia αποφάσισε να ονομάσει το δικό του μουσικό όχημα απλά....Joshua, τουλάχιστον στο σημαντικότερο μέρος της ιστορίας του. Του το συγχωρούμε μιας και είναι τρομερός κιθαρίστας και οι δίσκοι του εκπληκτικοί.
Ανάμεσα στα πιο άσχημα εξώφυλλα που έχω δει σε metal δίσκους (ιδιαίτερα στα 80ς), το ‘’The Rules Have Been Disturbed’’ των Mysto Dysto σίγουρα κερδίζουν μια περήφανη θέση. Όχι ότι το όνομα πάει πίσω. Παρμένο από το όνομα του Loco box πεταλιού παραμόρφωσης (τέλη 70ς-αρχές 80ς, Ιαπωνικό μοντέλο) που έγραφε αυτό το όνομα. Ίσως είναι πιασάρικο σαν όνομα και άκουσμα αλλά το βρίσκω πολύ μέτριο σαν ιδέα για μια Heavy Metal μπάντα. Τελος πάντων, αυτό διάλεξαν και αποφάσισαν οι Ολλανδοί πίσω στο 1983 και εμάς δεν μας πέφτει λόγος.
Οι Silentium, δηλαδή στα Λατινικά η σιωπή, βγάζουν αυτήν την ησυχία μέσα από την μουσική τους, μέσα από αυτό το μουσικό χαρμάνι συμφωνικού doom με gothic metal που δημιουργούν – παίζουν. Το ‘’Infinita Plango Vulnera’’ είναι η πρώτη τους ολοκληρωμένη ουσιαστικά κυκλοφορία, μετά το ‘’Caméne misera’’ ep του 1998. Το ‘’Infinita Plango Vulnera’’ κυκλοφόρησε μέσω της Spikefarm Records κάποια στιγμή το 1999.