greece

Δεν φτάνει που έχουμε μια πληθώρα νέων, Ελληνικών συγκροτημάτων που κυκλοφορούν εξαιρετικούς δίσκους, έχουμε και την επιστροφή βετεράνων που όχι μόνο προσέφεραν τρομερές δουλειές στα λίθινα χρόνια αλλά δείχνουν με άνεση ότι μπορούν να συνεχίσουν ανάλογα και στο σήμερα. Αφορμή για τον παραπάνω πρόλογο, οι Αθηναίοι On Thorns I Lay (με το καταπληκτικό όνομα για το ύφος τους, doom/death metal).  Η ιστορία τους ξεκινά πίσω στο 1992, σαν Paralysis έχοντας ένα demo και ένα split με τους Έλληνες blacksters, Legion Of Doom.

Από την Ξάνθη μας έρχονται οι Circle’s Line και το Reborn In Silence είναι η δεύτερη δισκογραφική τους παρουσία μετά το Circle’s Line του 2013, το οποίο για να είμαι και απόλυτα ειλικρινής, δεν είχαν την ευκαιρία να ακούσω. Υπεύθυνος για τη μουσική της μπάντας είναι ο κιθαρίστας τους, Πάνος Καϊδές, ο οποίος έχει γράψει και το σύνολο των τραγουδιών.

3^η ολοκληρωμένη δουλειά για τους Αθηναίους symphonic progsters Floating Worlds και νομίζω πως έφτασε η στιγμή για την αναγνώριση. Βλέπετε, το Battleship Oceania δεν είναι απλά ένα μουσικό έργο διάρκειας κάτι παραπάνω από 70’. Είναι μια εξαιρετική rock opera, που αφηγείται μια πολύ όμορφη ιστορία, γραμμένη από τον κιθαρίστα της μπάντας Ανδρέα. Το θωρηκτό Ωκεανίς αναλαμβάνει μια αποστολή, τη βύθιση ενός πλοίου γεμάτου τρομοκράτες.

Οι Blacksun έρχονται νωρίς νωρίς μέσα στο 2019 για να βάλουν το λιθαράκι τους στη συνεχιζόμενη άνοδο της ελληνικής metal μουσικής σκηνής. Με το Seed Of Hate προσφέρουν έναν δίσκο καθ’ όλα ολοκληρωμένο, με μηδέν fillers, με τραγούδια που όλα έχουν νόημα ύπαρξης και είναι εμφανέστατο ότι η μπάντα το είδε σοβαρά και δεν έβγαλε ένα album απλά για να βγάλει. Πάμε να δούμε λοιπόν αναλυτικά τα κομμάτια του Seed Of Hate.

Το μουσικό όχημα του Νίκου Μαρίνου, οι God In A Cone, προελαύνει και πάλι σε νέα μουσικά ηχοτόπια προσπαθώντας να εξερευνήσουν νέες περιοχές. Η ομάδα ίδια, ο Νίκος στα άπαντα, Δημήτρης Δελής σε παραγωγή, μίξη και μάστερ και όλα τα κιθαριστικά μέρη. Το ‘’Passing’’ είναι ο έβδομος δίσκος τους και περιέχει 10 συνθέσεις ενώ υπάρχει και μια ‘’περιποιημένη’’ έκδοση (των 40 αντίτυπων) με ένα επιπλέον τραγούδι  (Escape From The Cone) καθώς επίσης και ένα αυτοκόλλητο με το λογότυπο της μπάντας.

Οι Blacksun, μπορεί να το καθυστέρησαν, αλλά με το ντεμπούτο album τους "Seed Of Hate", είναι έτοιμοι να ταράξουν τα νερά της ελληνικής heavy/power σκηνής. Το metalzone.gr δε χάνει την ευκαιρία να συνομιλήσει με τον κιθαρίστα και ιδρυτικό μέλο τους, Μηνά Παπαδόπουλο. Διαβάστε τι μας είπε και αναμείνατε εντός των ημερών για την αναλυτική παρουσίαση μας στο album τους.

1. Καλησπέρα Μηνά! Είναι μεγάλη μας χαρά να φιλοξενούμε στο Metalzone.gr μια τόσο ιστορική μπάντα της Ελληνικής σκηνής

Έχω την αίσθηση ότι οι Acid Death είναι από τις μπάντες που αδικούνται σε σχέση με την απήχηση που έχουν, ειδικά στο ελληνικό κοινό. Και πιστεύω πως δεν έχουν εισπράξει (ηθικά μιλώντας πάντα), όσα θα έπρεπε.

Οι Saboter είναι μια heavy metal μπάντα από την Αθήνα και μάλιστα πολύ speedαριστή. Καθόλου περίεργο αν αναλογιστεί κανείς ότι οι δυο κιθαρίστες των thrashers Overcast αλλά και ο μπασίστας που προστέθηκε λίγο αργότερα, είναι πλέον μέλη των Saboter. Βέβαια ο Αντώνης ασχολείται αποκλειστικά με τα φωνητικά. Οι Saboter ξεκίνησαν με το τέλος των Overcast και μετά από ένα ep και ένα ευχάριστο ντεμπούτο, ήρθε η στιγμή να τους ακούσουμε ακόμα πιο βελτιωμένους στο  ‘’ Architects of Evil’’.

Τρίτος και τελευταίος δίσκος της σειράς επανακυκλοφοριών των Ελλήνων Innerwish που αποφάσισαν να προσφέρουν το πρώτο τους υλικό εκτός από cd και σε περιορισμένο αριθμό βινυλίου (300). Όλα αυτά μέσω της τωρινής εταιρίας τους, της Σουηδικής Ulterium Records που είναι δίπλα στη μπάντα κοντά μια δεκαετία. Ο τρίτος και πιθανότατα καλύτερος μέχρι τότε δίσκος των Innerwish βρίσκει τη σύνθεση της μπάντας δεμένη, με μοναδική αλλαγή αυτή στην θέση του drummer. Η μπάντα βρίσκεται στα ντουζένια της συνθετικά, οργώνουν συναυλιακά,  ακούγονται από πολλούς  περισσότερους και μάλιστα στο εξωτερικό.

Οι Innerwish  δεν υπήρξε η μπάντα που έβγαλε ένα-δυο καλούς δίσκους και έσβησε. Έχει σερί πέντε στα πέντε. Πηγαίνοντας πίσω στο παρελθόν για να παρακολουθήσουμε την επανακυκλοφορία του δεύτερου τους δίσκου, συνειδητοποιούμε ότι πιθανότατα να ήταν η πιο δύσκολη εποχή της μπάντας. Το ντεμπούτο αν και τρομερό σαν υλικό, δεν έκανε και καμιά τρομερή εμπορική επιτυχία. Και η μπάντα εκτός των δυο (και πιο βασικών μελών)  κιθαρίστων, αποχωρεί. Κάποια νέα μέλη εισχωρούν στη μπάντα και οι Innerwish βγάζουν το split με τους Reflection, έχοντας δυο νέα τραγούδια.