Monuments
Σαν μανιτάρια ξεπετάγονταν τα συγκροτήματα που έπαιζαν heavy metal στον πάντοτε βροχερό καιρό του Ηνωμένου Βασιλείου. Στις αρχές των 80ς σφοδρότατο κίνημα (N.W.O.B.H.M.) από ατελείωτες μπάντες που ηχογραφούσαν 7'' και έπαιζαν συνοικιακά για (δυστυχώς) βραχύβιο χρονικό διάστημα πριν χαθούν στη λήθη. Εννοείται ότι κάποιες έγιναν μεγάλες και τρανές μα οι περισσότερες απλά πρόλαβαν να δημιουργήσουν κανά δισκάκι ή κανά flyer από συναυλία τους να χουν να θυμούνται τα παιδιά/εγγόνια τους. 1980 λοιπόν και οι Apocalypse δημιουργούνται στο Λονδίνο.
Πάντοτε ήμουν υπέρ των αλλαγών και εξελίξεων στη μουσική. Ότι μένει απροσάρμοστο, στάσιμο, άγονο, κάποια στιγμή καταντά και βαρετό ή στην καλύτερη επαναλήψιμο. To Heavy Metal στα δικά μου αυτιά ωφελήθηκε που επέτρεψε στο είδος να εξελιχτεί, να συνδυαστεί, να δοκιμάσει νέα πράγματα. Εννοείται ότι υπάρχουν πολλά παραδείγματα αποτυχίας από μπάντες αλλά αυτό δεν είναι απαγορευτικό στο να συνεχίζετονται οι προσπάθειες για αλλαγή. Μια πραγματικά ιδιαίτερη περίπτωση που λάτρεψα από την πρώτη στιγμή και δεν με έχουν απογοητεύσει ποτέ είναι αυτή των Νορβηγών Solefald.
Αγαπάμε 70ς-80ς-90ς αλλά δεν πρέπει να μένουμε εκεί. Το heavy metal δεν σταματά να παράγεται από νεότερα συγκροτήματα και μάλιστα ήδη κάποιες μπάντες έχουν ξεχωρίσει, κερδίσει τις καρδιές των νεότερων οπαδών και σίγουρα θα αφήσουν ιστορία. Μια από αυτές είναι οι Γερμανοί Powerwolf. Το συγκρότημα ήδη γράφει 20 χρόνια αντοχής και μάλιστα με ένα δυνατό οπλοστάσιο στις αποθήκες τους. Συμβόλαιο εξ' αρχής με την Metal Blade, θεματολογία γύρω από τους Λύκους, συμφωνικό Power Metal και μάλιστα μελωδικό χωρίς χρήση πλήκτρων αλλά ...organ.
Οι Arch Enemy έχουν πολλούς φίλους και εχθρούς. Έχουν μια πλειάδα δίσκων που θα μπορούσε ο καθένας μας να εκθειάσει αναλόγως εποχής που τους γνώρισε, πράγμα που συμβαίνει ακόμα και τώρα.
Το metal γεννήθηκε και μεγάλωσε στις μεγάλες χώρες της Υφήλιου, φυσικά με τις περισσότερες χώρες του πλανήτη να συνεισφέρουν άλλες λιγότερο και άλλες περισσότερο. Πλέον βρίσκεις συγκροτήματα από κάθε γωνιά της Γης και αυτό το εννοούμε κυριολεκτικά. Με αφορμή τα παραπάνω πηγαίνουμε πίσω πάνω από δυο δεκαετίες και στα νησιά Φαρόε (νοτιοδυτική της Ισλανδίας, ανήκουν στη Δανία, σύμπλεγμα 18 νησιών με συνολικό πληθυσμό κάτι παρπάνω από πενήντα χιλιάδες). Συγκεκριμένα, το 1998 δημιουργούνται οι TYR από μέλη που έμεναν στη Κοπεγχάγη.
Είμαι πρωτοδισκάκιας. Ισχύει. Και είναι λογικό αυτό μιας και η πρώτη επαφή με μια νέα μπάντα είναι αυτό που σε συνεπαίρνει. Πολύ πιθανό η μπάντα να έχει παγιώσει το συγκεκριμένο στυλ, να επαναλαμβάνεται ή τέλος πάντων να μην μπορεί να ενθουσιάσει ξανά τον ακροατή (πρόβλημα του ιδίου βεβαίως). Όλα αυτά δεν είναι βέβαια κάποιος κανόνας. Για παράδειγμα οι Melechesh (ο βασιλιάς της φωτιάς) από το Ισραήλ (βασικά δυο Ισραηλινά μέλη και ένας (Moloch) από την Παλαιστήνη) που ένωσαν τις δυνάμεις τους για την αγάπη της μουσικής.
Εδώ στο metal zone δεν συνηθίζουμε να κάνουμε τα συγκεκριμένα κείμενα μόνιουμεντς, μνημεία δηλαδή, για dvds. Για εικόνα δηλαδή. Και να πω και στο παρόν κείμενο δεν είμαι ακριβώς σίγουρος για το ότι θα μιλήσω για ένα video, για ένα dvd. Ακούγοντας, βλέποντας, νιώθοντας το ‘’Live At Pompey’’ των Θρύλων Pink Floyd μάλλον θα μιλήσω, όσο μπορώ για ένα εικαστικό αριστούργημα. A concert film όπως αποκαλείται το "Live At Pompey" κυκλοφόρησε στις 2 του Σεπτέμβρη του 1972 από την Polygram Music Video που το 1999 έγινε Universal Records και στην προκειμένη περίπτωση Pictures.
Μια από τις πιο φημισμένες και εμπορικά επιτυχημένες glam metal μπάντες είναι οι Ratt. Με πλούσια δισκογραφία, κάποια από τα οποία έφτασαν να γίνουν πολυπλατινένια για να μπορέσετε να πιάσετε τους σωστούς αριθμούς στο μυαλό σας. Υπάρχουν πολλά που μορούν να γραφτούν για τη ίδια τη μπάντα, τη δισκογραφία της, τα μέλη της και χίλια δυο άλλα, αλλά ας περιοριστούμε στα πολύ βασικά.
Οι Venom υπήρξαν προπάτορες και οδηγοί στα ακραία ήδη του metal που ακολούθησαν. Δοθάστηκαν και τιμήθηκαν όπως τους αξίζει και αντιγράφτηκαν από εκατοντάδες άλλες νεότερες μπάντες. Υπάρχει και μια μπάντα που θυμίζει έντονα τους Venom, είναι σχεδόν συνομίλικη της, δισκογραφικά καταπληκτική και όμως δεν είχαν την ίδια απήχηση. Ο λόγος για τους Ιταλούς Bulldozer που αν και οι ίδιοι ξεκίνησαν σαν power trio το 1980 δεν κατάφεραν να προχωρήσουν γρήγορα και άμεσα.
Δεν υπάρχουν πολλές περιπτώσεις με συγκροτήματα της δεκαετίας του 80' που άλλαξαν εντελώς το μουσικό τους ύφος και συνέχισαν το ίδιο επιτυχημένα ή και καλύτερα. Δεν το επέτρεπε και ο κόσμος σε πολλές περιπτώσεις. Τα 90ς υπήρξαν πιο πειραματικά και πιο ανοιχτόμυαλα για τα συγκροτήματα αλλά και τους οπαδούς. Ο(ι) Bathory υπήρξαν μπάντα-σταθμός.