Αμερικάνικη μοντέρνα μπάντα που παράγει σκληρή γκρουβαριστή μουσική.Το όνομα της είναι Gemini Syndrome και έχουν δημιουργηθεί το 2010. Ανάμεσα στη πενταμελής σύνθεση (δυο κιθαριστες) της μπάντας, συναντάμε τον τραγουδιστή Aaron Nordstrom (παλιό κιθαρίστα των OTEP). Το 2011 κυκλοφόρησαν το πρώτο αυτοχρηματοδοτούμενο eps τους σε παραγωγή του Mikey Doling (Snot, Soulfly, Channel Zero) και κατάφεραν να υπογράψουν με την Warner Bros γίνοντας γρήγορα γνωστοί.
Οι Olympus είναι μια Γαλλική death/black metal μπάντα που ιδρύθηκε το 2019 στη Nantes. Τα περισσότερα μέλη παίζουν επίσης στην μελωδική death/black metal μπάντα των FT-17 (και των Ad Extipendra). Άρα ποιος ο λόγος για την δημιουργία των Olympus; Ε αυτό το προτζεκ είναι καθαρά για την θεματική ενασχόληση της Ελληνικής Μυθολογίας και των θεοτήτων της με ηχητικό πακέτο την ακραία μουσική, με αρκετή μελωδία ωστόσο.
Οι Dark Vision υπάρχουν στη σκηνή μια 25ετία και μέχρι πρότινος είχαν κυκλοφορήσει μόνο ένα ολοκληρωμένο δίσκο, το ‘’ Full Moon Shines’’ του 2002. Βέβαια, έχουν δημιουργήσει και κυκλοφορήσει και άλλο υλικό μέσω eps και demos αλλά αυτό πιθανότατα δεν ήταν αρκετό ώστε το όνομα τους να ακούγεται αρκετά στα μουσικά δρώμενα της χώρας μας. Αυτή η δισκογραφική καθυστέρηση οφείλεται κατά πολύ στη ολοκληρωτική αλλαγή μελών στη πάροδο του χρόνου με μοναδικό αρχικό μέλος τον ντραμερ, Γιάννη Κωνσταντάκο.
Δεν είμαι από αυτούς που ενθουσιάζομαι εύκολα. Ειδικά στις μεγαλύτερες και γνωστές μπάντες. Η επανασύνδεση μιας αγαπημένης μπάντας όπως οι Running Wild την τελευταία δεκαετία δεν πέρασε στο ντούκου, έχω ακούσει προσεκτικά και επαναλλειμένα όλα τα τελευταία άλμπουμς τους. ΚΑΝΕΝΑ δεν κατάφερε να με πείσει όπως τα παλιά. Αυτό ίσχυε μέχρι σήμερα. Το καινούριο τους άλμπουμ, ‘’ Blood on Blood’’ είναι ότι καλύτερο έχουν βγάλει από την εποχή του ‘’Black Hand Inn’’ και μετά. Και το ‘’Black Hand Inn’’ είναι στα αγαπημένα 3-4 τους.
Οι Νορβηγοί Blood Red Throne υπηρετούν τον death metal ήχο εδώ και μια 25ετία. Παρόλο που με το νέο τους δίσκο ‘’ Imperial Congregation’’ φθάνουν αισίως τους δέκα δίσκους, ποτέ δεν μπήκαν στην πρώτη κατηγορία του συγκεκριμένου πρωταθλήματος. Η αλήθεια είναι ότι αν ρωτήσεις deathmetallers να σου πούνε τους αγαπημένους τους δίσκους από τα 00ς και μετά (για πιο πίσω ούτε λόγος), δύσκολα θα βρεις πολλούς να αναφέρουν δίσκους των Blood Red Throne.
Η Arkeyn Steel έχει κυκλοφορήσει καμιά 70αριά cds πάνω κάτω μέχρι τώρα και ευθαρσώς γ΄ραφω ότι η περίπτωση των Safe Haven είναι μέσα στις 20 καλύτερες της εταιρίας. Ποιοι είναι αυτοί οι Safe Haven… Αμερικάνικη (εννοείται) heavy metal μπάντα από το Connecticut. Δυο παιδικοί φίλοι, Matt Allen (drums) και Rob Taylor προβάρουν στο σπίτι του πρώτου και μάλιστα σύντομα γράφουν το πρώτο τους τραγούδι. Ο αδερφός του Matt τους παίρνει χαμπάρι και σύντομα μπαίνει στο παιχνίδι σαν τραγουδιστής (τραγουδούσε ήδη σε άλλες τοπικές μπάντες) ενώ σύντομα προστίθεται στο μπάσο ο Matt Ballingham.
Οι Enslaved έχουν κερδίσει και χάσει οπαδούς πολλάκις μέσα στο πέρασμα του χρόνου. Κερδισμένη βγήκε μόνο η Τέχνη. Το συνθετικό δίδυμο Ivar Bjørnson (κιθάρες) και Grutle Kjellson (φωνή/μπάσο) έχει παραμείνει ίδιο αλλά έχουν εξελιχτεί σαν άνθρωποι, μουσικοί, καλλιτέχνες. Το ίδιο και τα δημιουργήματα τους. Θα ήταν άστοχο να ακούγαμε τον ίδιο ήχο τριάντα χρόνια μετά. Τότε ήταν 20+άρηδες, τώρα μεσήλικες. Η μόνη σταθερά στη δισκογραφία των Enslaved είναι η ποιότητα. ΔΕΝ υπάρχει δίσκος τους που να θεωρείται απλά καλός. Όλοι τους είναι εξαιρετικοί.
Οι Cyclopean Walls είναι το νέο μουσικό project του Αθηναίου Yiannis Tziallas ο οποίος τα τελευταία χρόνια διαμένει στο Παρίσι. Το μουσικό αυτό όχημα ξεκίνησε σαν σόλο το 2019 και μάλιστα δημιούργησε ένα ep τεσσάρων συνθέσεων, το ‘’Embrace The Mythos’’ το οποίο ξανακυκλοφόρησε (digital μορφή μόνο) αρχές καλοκαιριού πλέον με το όνομα Cyclopean Walls. Μια ματιά σε τίτλους και εξώφυλλο, πόσο μάλλον σε στίχους, αποδεικνύει με ευκολία την αγάπη τους στη Λαβκραφτιανή μυθολογια. Σε αυτό τραγουδούσε ο Rafael Gazal (Leviathan), φωνή του ακού με δέος, κάτι που δεν πρέπει να περάσει στα αζήτητα .
Δεν ακούς και κάθε μέρα metal μπάντα από την Ινδία. Και αν ακούσεις, πιθανότατα θα ανήκει στον ακραίο ήχο ή θα είναι σχεδόν άγνωστη. Υπάρχει μία μπάντα που πλέον (δηλαδή αφού έπαιξε το 2013 στο Wacken Open Air) έχει γίνει αρκετά γνωστή και μάλιστα το δικαιούται όσο δεν πάει. Ο λόγος για τους Kryptos (παράγωγο της ‘’κρύπτης’’) που από το 1998 βασανίζει όμορφα τα αυτάκια μας. Επιρροές από heavy και thrash με δική τους ηχητική κατάληξη κάπου ανάμεσα σε αυτά τα είδη. Από το ντεμπούτο ‘’ Spiral Ascent’’ του 2004 μέχρι και σήμερα έχουν αλλάξει πολλά.
Οι Αμερικανοί Oblivion Knight αγαπήθηκαν από τους Έλληνες μεταλλάδες, οπαδούς και φορείς. Και φανταστείτε ότι δεν κατάφεραν ποτέ κάτι παραπάνω από τη δημιουργία κάποιως demos στα λίγα χρόνια που άντεξαν μετά την ίδρυση τους το 1986. Το 2009, η Steel Legacy μάζεψε τα εννιά τραγούδια από τα δυο demos τους και τα κυκλοφόρησε σε cd και βινύλιο. Το ίδιο πράττει τώρα και η Arkeyn Steel προσθέτοντας επιπλέον ακυκλοφόρητο υλικό. Για την ιστορία, το συγκρότημα φτιάχτηκε από τον μπασίστα Steve Sexton (που έπιασε το μπάσο μόλις άκουσε Maiden) και τον κιθαρίστα Chris Camp.